Język galicyjski

galego
Obszar

Galicja (Hiszpania), Hiszpania, Portugalia

Liczba mówiących

3–4 miliony

Pismo/alfabet

łacińskie

Klasyfikacja genetyczna
Status oficjalny
język urzędowy Galicja (Hiszpania)
Organ regulujący Galicyjska Akademia Królewska
Ethnologue 2 prowincjonalny
Kody języka
ISO 639-1 gl
ISO 639-2 glg
ISO 639-3 glg
IETF gl
Glottolog gali1258
Ethnologue glg
GOST 7.75–97 гал 147
WALS glc
SIL GLG
W Wikipedii
Zobacz też: język, języki świata
Wikipedia w języku galicyjskim
Słownik języka galicyjskiego
w Wikisłowniku
Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu.
Języki i dialekty Półwyspu Iberyjskiego
Procent ludności posługującej się na co dzień językiem galicyjskim na mapie regionu

Język galicyjski lub galisyjski (galic. galego, hiszp. gallego, port. galego) – język z grupy romańskiej języków indoeuropejskich, którym posługuje się ok. 3,2 mln mieszkańców hiszpańskiej Galicji (język urzędowy wraz z kastylijskim [hiszpańskim]) oraz sąsiednie prowincje Asturia, León i Zamora. Podtrzymywany jest także wśród wspólnot emigracyjnych Galisyjczyków w Argentynie, Brazylii i Meksyku.

Galicyjski bywa klasyfikowany jako dialekt języka hiszpańskiego[1].

Galicyjski powstał w wyniku nałożenia się na pierwotne języki iberoceltyckie prowincjonalnej łaciny, a potem wpływały na niego języki napływających tu germańskich Swebów i Wizygotów, później Celtów z Brytanii i Arabów. Współczesny galicyjski jest mocno zhispanizowany.

Od wieku XII do XIV stanowił rodzaj języka literackiego dla całej chrześcijańskiej części Półwyspu Iberyjskiego. Był uznawany za język ludzi wykształconych. Poematy tworzył w nim m.in. król Alfons X Mądry (Cantigas de Santa María). O literaturze tamtego okresu mówi się liryka galicyjsko-portugalska (hiszp. lírica gallego-portuguesa).

W średniowieczu w wyniku zmian politycznych (odłączenie się hrabstwa Portucale od Galicji) wyodrębnił się z niego – by dalej rozwijać się już samodzielnie – język portugalski.

Język galicyjski a język portugalski

Różnice w gramatyce

Rodzajniki

  • Wszystkie rodzajniki określone są takie same w obydwu językach. Nieokreślone: port. um, uma - galic. un, unha

Przyimki

  • Przyimki bez rodzajników:
Język portugalskiJęzyk galicyjski
aa
comcon
dede
emen
parapara
porpor
  • Przyimki portugalskie z rodzajnikami:
 oaosas
aaoàaosàs
dedodadosdas
emnonanosnas
porpelopelapelospelas
  • Przyimek com w języku portugalskim nie łączy się z rodzajnikiem.
  • Przyimki galicyjskie z rodzajnikami:
 oaosasununhaunsunhas
aao - (ó)áaos - (ós)ás    
concocoacoscoascuncunhacunscunhas
dedodadosdasdundunhadunsdunhas
ennonanosnasnunnunhanunsnunhas
porpolopolapolospolas    

Inne różnice gramatyczne

  • W języku portugalskim partykułą przeczącą jest não, w galicyjskim - non.

Czasownik

Odmiana czasowników posiłkowych (niektóre formy)
Język portugalskiJęzyk galicyjskiForma gramatyczna
serserbezokolicznik
ééczas teraźniejszy, l. pojedyncza, 3. osoba
sãosonczas teraźniejszy, l. mnoga, 3. osoba

Różnice w ortografii

  • Portugalskie g przed e lub przed i w galicyjskim staje się x: port. geral, álgebra, original - galic. xeral, álxebra, orixinal.
  • Portugalskie j przed u w galicyjskim staje się x: port. julho, ajuda - galic. xullo, axuda.
  • Portugalskie -lh- przed o, a w galicyjskim staje się -ll-: port. melhor, orgulho - galic. mellor, orgullo.
  • Portugalskie -nh- przed o, a w galicyjskim staje się -ñ-: port. sonhar, punho - galic. soñar, puño.
  • Wyrazy portugalskie kończące się na -m w galicyjskim kończą się na -n
  • Portugalskie -qu- przed a w galicyjskim staje się -c-: port. quatro, equação - galic. catro, ecuación.
  • Portugalskie -ss- w galicyjskim staje się -s-: port. essa, assegurar, passado - galic. esa, asegurar, pasado.

Przedrostki i przyrostki

  • Przyrostki:
Język portugalskiJęzyk galicyjskiUwagi
-ança-anza 
-dade-dade 
-ês-ésprzymiotnik od narodowości
-ção (l.poj.), -ções (l.mn.)-ción (l.poj.), -cións(l.mn.)W galicyjskim c zostaje podwojone gdzie w łac. -ctio
-vel (l.poj.), -veis (l.mn.)-ble, -bel (l.poj.), -bles, -beis (l.mn.)W galicyjskim nie oznacza się samogłoski akcentowanej: port. invencível - galic. invencible

Przypisy

  1. Witold Mańczak, Języki romańskie [w:] Języki indoeuropejskie. Tom II, pod red. Leszka Bednarczuka, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1988

Linki zewnętrzne