Leptomantellidae
| Leptomantellidae | |
| Schwarz et Roy, 2019 | |
 Leptomantella tonkinae | |
| Systematyka | |
| Domena | |
|---|---|
| Królestwo | |
| Typ | |
| Gromada | |
| Rząd | |
| Podrząd | |
| Infrarząd | |
| Parvordo | |
| (bez rangi) | Cernomantodea |
| Nadrodzina | |
| Rodzina |
Leptomantellidae |
Leptomantellidae – rodzina modliszek z podrzędu Eumantodea i nadrodziny Nanomantoidea.
Morfologia
Modliszki osiągające niewielkie rozmiary. W ich ubarwieniu dominują odcienie zieleni[1].
Głowa pozbawiona jest wyrostka ciemieniowego, ma natomiast wyraźne, zaokrąglone nabrzmiałości okołooczne[1].
Tułów cechuje się dobrze zaznaczonymi rozszerzeniami nadbiodrowymi. Przedplecze ma smukłą formę. Zarówno u samców, jak i u samic obie pary skrzydeł są w pełni wykształcone. Błonę mają przezroczystą do prawie przejrzystej. Na spodzie zatułowia pomiędzy odnóżami tylnej pary leży pojedynczy narząd tympanalny zwany uchem cyklopowym[1][2]. Chwytne odnóża pary przedniej mają wszystkie kolce mocno wydłużone. Na przednim udzie znaleźć można cztery kolce dyskoidalne, cztery kolce tylno-brzuszne oraz długie kolce płatów wierzchołkowych. Obecność czterech kolców dyskoidalnych Leptomantellidae współdzielą w obrębie nadrodziny tylko z rodzajem Epsomantis, od którego różnią się kształtem przedplecza czy mniejszą liczbą kolców tylno-brzusznych uda. Golenie przedniej pary odznaczają się kolcami tylno-brzusznymi o zróżnicowanych długościach. Pozostałe pary odnóży są kroczne, pozbawione płatów, ale czasem zaopatrzone w drobne kolce[1].
Przysadki odwłokowe są zawsze krótsze niż połowa długości odwłoka, zbudowane z walcowatych członów, rzadko z członem wierzchołkowym do pewnego stopnia spłaszczonym. Genitalia samca cechują się słabo zesklerotyzowanymi fallomerami o uproszczonej budowie i rozdzielonych wyrostkach zespołu lewej strony. Brzuszny fallomer ma prawą stronę pozbawioną płata nasadowego, pierwotny wyrostek dystalny uwsteczniony i przemieszczony na stronę lewą, wtórny wyrostek dystalny najczęściej szczątkowo wykształcony, a wtórny wyrostek dystalny środkowy zazwyczaj zachowany. Na apofizie falloidalnej brak rozwidlenia czy innych modyfikacji. Lewy fallomer pozbawiony jest zaokrąglonego płata na blaszce grzbietowej[1].
Rozprzestrzenienie
Przedstawiciele rodziny ograniczeni są w swym występowaniu do orientalnej części Azji[1].
Taksonomia i ewolucja
Takson ten wprowadzony został w 2019 roku przez Christiana J. Schwarza i Rogera Roya na podstawie wyników analiz filogenetycznych[1].
Do rodziny zalicza się 15 opisanych gatunków[3], sklasyfikowanych w czterech rodzajach[3][1]:
- Aetaella Hebard, 1920
- Hebardia Werner, 1921
- Hebardiella Werner, 1924
- Leptomantella Uvarov, 1940
Leptomantellidae klasyfikowane są wraz z Amorphoscelidae i Nanomantidae w nadrodzinie Nanomantoidea[4][1], przy czym Amorphoscelidae i Nanomantidae są ze sobą prawdopodobnie spokrewnione bliżej niż z Leptomantellidae[1].
Przypisy
- 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 Christian J. Schwarz, Roger Roy. The systematics of Mantodea revisited: an updated classification incorporating multiple data sources (Insecta: Dictyoptera). „Annales de la Société entomologique de France (N.S.)”. 55 (2), s. 101-196, 2019. DOI: 10.1080/00379271.2018.1556567.
- ↑ D. Yager, R.R. Hoy. The cyclopean ear: a new sense for the praying mantis. „Science”. 231 (4739), s. 727-729, 1986. DOI: 10.1126/science.3945806.
- 1 2 Daniel Otte, Lauren Spearman, Martin B.D. Stiewe, David C. Eades: family Leptomantellidae. [w:] Mantodea Species File (Version 5.0/5.0) [on-line]. [dostęp 2024-12-22].
- ↑ Daniel Otte, Lauren Spearman, Martin B.D. Stiewe, David C. Eades: superfamily Nanaomantoidea. [w:] Mantodea Species File (Version 5.0/5.0) [on-line]. [dostęp 2024-12-22].