Ludy ambońsko-timorskie
.jpg) | |
| Populacja |
2 mln |
|---|---|
| Miejsce zamieszkania | |
| Język | |
| Religia |
chrześcijaństwo (katolicyzm, protestantyzm), islam, wierzenia tradycyjne |
| Grupa | |
Ludy ambońsko-timorskie – grupa ludów zamieszkujących wyspy Ambon, Timor, wschodnią część Flores i pobliskie wyspy w Indonezji[1]. Należą do nich m.in.: Alorczycy, Rote, Atoni, Ambończycy, Lamaholot[2]. Posługują się rozmaitymi językami z wielkiej rodziny austronezyjskiej, wykazującymi ślady substratu papuaskiego[3].
Ich populacja wynosi 2 mln osób. W większości wyznają islam w odmianie sunnickiej lub chrześcijaństwo (katolicyzm, protestantyzm), choć utrzymują się także wierzenia tradycyjne (np. w Timorze Wschodnim lub u ludności górskiej wyspy Seram w archipelagu Moluków)[3].
W XIII–XIV w. niektóre obszary wschodniej Indonezji znalazły się w strefie wpływów jawajsko-hinduskich. W XV w. rozprzestrzeniał się islam. W rejonie wyspy Ambon i na wyspach Banda ukształtowały się ośrodki produkcji przypraw, zdobyte w XVI w. przez kolonizatorów portugalskich, a w XVII w. – przez Holendrów. W okresie kolonialnym ludy ambońsko-timorskie podlegały również indonezyjskim podmiotom politycznym (Sułtanat Gowa – Alor, wyspy Solor, wschodnia część Flores, fragmenty Timoru; Sułtanat Ternate – Ambon, Seram, Buru; Sułtanat Tidore – wschodnia część Seram)[2].
Ich gospodarka opiera się na rybołówstwie, produkcji przypraw, kopry i hodowli zwierząt. Istotną rolę odgrywa mączka sago; w niektórych regionach oraz na obszarach miejskich większe znaczenie ma ryż[2].
Zobacz też
Przypisy
- ↑ Janusz Kamocki, „Bahasa Indonesia”: język polityczny, „Nurt SVD”, 44, 2010, s. 37–42, ISSN 1233-9717 [dostęp 2022-09-25].
- 1 2 3 Michaił Anatoljewicz Czlenow, Ambono-timorskije narody, [w:] Walerij Aleksandrowicz Tiszkow (red.), Narody i rieligii mira: encykłopiedija, Moskwa: Bolszaja rossijskaja encykłopiedija, 1998, s. 41–42, ISBN 978-5-85270-155-8, OCLC 40821169 [dostęp 2025-01-26] (ros.).
- 1 2 Michaił Anatoljewicz Czlenow, Ambono-timorskije narody, [w:] Julian Władimirowicz Bromlej (red.), Narody mira: istoriko-etnograficzeskij sprawocznik, Moskwa: Sowietskaja encykłopiedija, 1988, s. 53, OCLC 19735047 (ros.).