Medalistki igrzysk olimpijskich w kolarstwie

Wyścig ze startu wspólnego kobiet jest częścią programu olimpijskiego od igrzysk w Los Angeles w 1984 roku. Była to pierwsza kolarska konkurencja kobiet wprowadzona do igrzysk olimpijskich^[1]. W 1984 roku dystans wyniósł 79,2 km^[5], w 1988 roku w Seulu – 82 km^[6], w 1992 roku w Barcelonie – 81 km^[7], w 1996 roku w Atlancie – 104 km^[8], w 2000 roku w Sydney – 126 km^[9], w 2004 roku w Atenach – 118,8 km^[10], w 2008 roku w Pekinie – 126 km^[11], w 2012 roku w Londynie – 140 km^[12], a w 2016 roku w Rio de Janeiro – 136,9 km^[13].

Najbardziej utytułowaną zawodniczką w tej konkurencji jest Jeannie Longo-Ciprelli z jednym złotym i jednym srebrnym medalem. Po dwa medale wywalczyły również Monique Knol i Emma Johansson^[1]. W tabeli przedstawiono medalistki w wyścigu ze startu wspólnego w latach 1984–2016.

Rok i miejsce		Złoto		Srebro		Brąz	Źr.
1984, Los Angeles		Carpenter, ConnieConnie Carpenter		Twigg, RebeccaRebecca Twigg		Schumacher, SandraSandra Schumacher	[14]
1988, Seul		Knol, MoniqueMonique Knol		Niehaus, JuttaJutta Niehaus		Zilporytė, LaimaLaima Zilporytė	[15]
1992, Barcelona		Watt, KathyKathy Watt		Longo-Ciprelli, JeannieJeannie Longo-Ciprelli		Knol, MoniqueMonique Knol	[16]
1996, Atlanta		Longo-Ciprelli, JeannieJeannie Longo-Ciprelli		Chiappa, ImeldaImelda Chiappa		Hughes, ClaraClara Hughes	[17]
2000, Sydney		Moorsel, Leontien vanLeontien van Moorsel		Kupfernagel, HankaHanka Kupfernagel		Žiliūtė, DianaDiana Žiliūtė	[18]
2004, Ateny		Carrigan, SaraSara Carrigan		Arndt, JudithJudith Arndt		Slusariewa, OlgaOlga Slusariewa	[19]
2008, Pekin		Cooke, NicoleNicole Cooke		Johansson, EmmaEmma Johansson		Guderzo, TatianaTatiana Guderzo	[20]
2012, Londyn		Vos, MarianneMarianne Vos		Armitstead, ElizabethElizabeth Armitstead		Zabielinska, OlgaOlga Zabielinska	[21]
2016, Rio de Janeiro		Breggen, Anna van derAnna van der Breggen		Johansson, EmmaEmma Johansson		Longo Borghini, ElisaElisa Longo Borghini	[22]

Jazda indywidualna na czas kobiet przeprowadzana jest w ramach igrzysk olimpijskich od 1996 roku^[1]. Wówczas dystans do pokonania przez zawodniczki liczył 26 km^[23], w 2000 roku w Sydney trasa wyniosła 28,8 km^[24], w 2004 roku w Atenach – 24 km^[25], w 2008 roku w Pekinie – 23,5 km^[26], w 2012 roku w Londynie – 29 km^[12], a w 2016 roku w Rio de Janeiro – 29,8 km^[27].

Najbardziej utytułowaną zawodniczką w tej konkurencji jest Kristin Armstrong z trzema tytułami mistrzyni olimpijskiej^[1]. Poniżej przedstawiono medalistki w jeździe indywidualnej na czas w latach 1996–2016.

Rok i miejsce		Złoto		Srebro		Brąz	Źr.
1996, Atlanta		Zabirowa, ZulfijaZulfija Zabirowa		Longo-Ciprelli, JeannieJeannie Longo-Ciprelli		Hughes, ClaraClara Hughes	[28]
2000, Sydney		Moorsel, Leontien vanLeontien van Moorsel		Holden, MariMari Holden		Longo-Ciprelli, JeannieJeannie Longo-Ciprelli	[29]
2004, Ateny		Moorsel, Leontien vanLeontien van Moorsel		Barry, DedeDede Barry		Thürig, KarinKarin Thürig	[30]
2008, Pekin		Armstrong, KristinKristin Armstrong		Pooley, EmmaEmma Pooley		Thürig, KarinKarin Thürig	[31]
2012, Londyn		Armstrong, KristinKristin Armstrong		Arndt, JudithJudith Arndt		Zabielinska, OlgaOlga Zabielinska	[32]
2016, Rio de Janeiro		Armstrong, KristinKristin Armstrong		Zabielinska, OlgaOlga Zabielinska		Breggen, Anna van derAnna van der Breggen	[33]

Sprint indywidualny kobiet jest częścią programu igrzysk olimpijskich od 1988 roku^[2]. W latach 1988–2000 dystans do pokonania wynosił 4 okrążenia, czyli 1000 m^{[34][35][36][37]}, od 2004 roku wynosi 3,5 okrążenia (875 m) w wyścigach eliminacyjnych i 3 okrążenia (750 m) w wyścigach fazy zasadniczej^{[38][39][40][41]}. Najbardziej utytułowanymi zawodniczkami w tej konkurencji są Erika Salumäe i Félicia Ballanger z dwoma złotymi medalami. Najwięcej medali wszystkich kolorów zdobyła natomiast Anna Meares (złoty, srebrny i brązowy). W tabeli zaprezentowane zostały medalistki w sprincie indywidualnym w latach 1988–2016.

Rok i miejsce		Złoto		Srebro		Brąz	Źr.
1988, Seul		Salumäe, ErikaErika Salumäe		Luding, ChristaChrista Luding		Young, ConnieConnie Young	[34]
1992, Barcelona		Salumäe, ErikaErika Salumäe		Neumann, AnnettAnnett Neumann		Haringa, IngridIngrid Haringa	[35]
1996, Atlanta		Ballanger, FéliciaFélicia Ballanger		Ferris, MichelleMichelle Ferris		Haringa, IngridIngrid Haringa	[36]
2000, Sydney		Ballanger, FéliciaFélicia Ballanger		Griszyna, OksanaOksana Griszyna		Janowycz, IrynaIryna Janowycz	[37]
2004, Ateny		Muenzer, Lori-AnnLori-Ann Muenzer		Abasowa, TamiłłaTamiłła Abasowa		Meares, AnnaAnna Meares	[38]
2008, Pekin		Pendleton, VictoriaVictoria Pendleton		Meares, AnnaAnna Meares		Guo Shuang	[39]
2012, Londyn		Meares, AnnaAnna Meares		Pendleton, VictoriaVictoria Pendleton		Guo Shuang	[40]
2016, Rio de Janeiro		Vogel, KristinaKristina Vogel		James, RebeccaRebecca James		Marchant, KatyKaty Marchant	[41]

Keirin kobiet zadebiutował podczas igrzysk olimpijskich w Londynie w 2012 roku^[2]. W tabeli przedstawiono medalistki w tej konkurencji w latach 2012–2016.

Rok i miejsce		Złoto		Srebro		Brąz	Źr.
2012, Londyn		Pendleton, VictoriaVictoria Pendleton		Guo Shuang		Lee Wai Sze	[42]
2016, Rio de Janeiro		Ligtlee, ElisElis Ligtlee		James, RebeccaRebecca James		Meares, AnnaAnna Meares	[43]

Omnium kobiet zadebiutował podczas igrzysk olimpijskich w Londynie w 2012 roku^[2]. W tabeli przedstawiono medalistki w tej konkurencji w latach 2012–2016.

Rok i miejsce		Złoto		Srebro		Brąz	Źr.
2012, Londyn		Trott, LauraLaura Trott		Hammer, SarahSarah Hammer		Edmondson, AnnetteAnnette Edmondson	[44]
2016, Rio de Janeiro		Trott, LauraLaura Trott		Hammer, SarahSarah Hammer		D’Hoore, JolienJolien D’Hoore	[45]

Wyścig punktowy kobiet był rozgrywany na igrzyskach olimpijskich w latach 1996–2008^[2]. Odbywał się na dystansie 20 km, na tej trasie zawodniczki zdobywały punkty za pokonanie lotnych premii czy za dublowanie peletonu^[46]. Jedyną zawodniczką, która w tej konkurencji zdobyła dwa medale olimpijskie, Olga Slusariewa – złota i brązowa medalistka w latach 2000–2004^[2]. W tabeli przedstawiono zawodniczki, które zdobyły medale w wyścigu punktowym.

Rok i miejsce		Złoto		Srebro		Brąz	Źr.
1996, Atlanta		Even-Lancien, NathalieNathalie Even-Lancien		Haringa, IngridIngrid Haringa		Tyler-Sharman, LucyLucy Tyler-Sharman	[47]
2000, Sydney		Bellutti, AntonellaAntonella Bellutti		Moorsel, Leontien vanLeontien van Moorsel		Slusariewa, OlgaOlga Slusariewa	[48]
2004, Ateny		Slusariewa, OlgaOlga Slusariewa		Guerrero, BelemBelem Guerrero		Calle, María LuisaMaría Luisa Calle	[49]
2008, Pekin		Vos, MarianneMarianne Vos		González, YoankaYoanka González		Olaberria, LeireLeire Olaberria	[50]

Wyścig indywidualny na dochodzenie kobiet znajdował się w programie olimpijskim od 1992 do 2008 roku. Do 2004 roku dystans wynosił 3000 m, a w 2008 roku – 4000 m. Jedyną dwukrotną medalistką w tej konkurencji jest Leontien van Moorsel, w dorobku której znajduje się złoty i brązowy medal^[51]. Poniżej przedstawiono medalistki w wyścigu indywidualnym na dochodzenie kobiet w latach 1992–2008.

Rok i miejsce		Złoto		Srebro		Brąz	Źr.
1992, Barcelona		Rossner, PetraPetra Rossner		Watt, KathyKathy Watt		Twigg, RebeccaRebecca Twigg	[52]
1996, Atlanta		Bellutti, AntonellaAntonella Bellutti		Clignet, MarionMarion Clignet		Arndt, JudithJudith Arndt	[53]
2000, Sydney		Moorsel, Leontien vanLeontien van Moorsel		Clignet, MarionMarion Clignet		McGregor, YvonneYvonne McGregor	[54]
2004, Ateny		Ulmer, SarahSarah Ulmer		Mactier, KatieKatie Mactier		Moorsel, Leontien vanLeontien van Moorsel	[55]
2008, Pekin		Romero, RebeccaRebecca Romero		Houvenaghel, WendyWendy Houvenaghel		Kałytowśka, ŁesiaŁesia Kałytowśka	[56]

Wyścig na 500 m na czas rozegrano w ramach igrzysk olimpijskich w 2000 i 2004 roku^[2]. Poniżej przedstawiono medalistki tych zawodów.

Rok i miejsce		Złoto		Srebro		Brąz	Źr.
2000, Sydney		Ballanger, FéliciaFélicia Ballanger		Ferris, MichelleMichelle Ferris		Jiang Cuihua	[57]
2004, Ateny		Meares, AnnaAnna Meares		Jiang Yonghua		Cylinska, NatallaNatalla Cylinska	[58]

Wyścig drużynowy na dochodzenie kobiet od 2012 roku zastąpił ten sam wyścig rozgrywany w formacie indywidualnym. Podczas obu edycji igrzysk, na których konkurencja była rozgrywana, kolejność na podium olimpijskim była taka sama – złoto zdobyły Brytyjki, srebro Amerykanki, a brąz Kanadyjki. Joanna Rowsell i Laura Trott dwukrotnie zostały mistrzyniami olimpijskimi w tej konkurencji. W 2012 roku dystans wyścigu wyniósł 3000 m, a cztery lata później 4000 m^[59]. W zestawieniu ujęto medalistki w wyścigu drużynowym na dochodzenie kobiet z lat 2012–2016.

Rok i miejsce	Złoto	Srebro	Brąz	Źr.
2012, Londyn	Wielka Brytania Danielle King Laura Trott Joanna Rowsell	USA Sarah Hammer Dotsie Bausch Lauren Tamayo Jennie Reed	Kanada Tara Whitten Gillian Carleton Jasmin Glaesser	[60]
2016, Rio de Janeiro	Wielka Brytania Katie Archibald Laura Trott Elinor Barker Joanna Rowsell	USA Sarah Hammer Kelly Catlin Chloé Dygert Jennifer Valente	Kanada Allison Beveridge Jasmin Glaesser Kirsti Lay Georgia Simmerling Laura Brown	[61]

Sprint drużynowy kobiet wprowadzony został do programu igrzysk olimpijskich w 2012 roku. Trzy zawodniczki zdobyły w tej konkurencji po dwa medale, najbardziej utytułowaną jest Gong Jinjie, w dorobku której jest złoty i srebrny medal^[62]. W tabeli przedstawiono medalistki w sprincie drużynowym w latach 2012–2016.

Rok i miejsce	Złoto	Srebro	Brąz	Źr.
2012, Londyn	Niemcy Kristina Vogel Miriam Welte	ChRL Gong Jinjie Guo Shuang	Australia Kaarle McCulloch Anna Meares	[63]
2016, Rio de Janeiro	ChRL Gong Jinjie Zhong Tianshi	Rosja Darja Szmielowa Anastasija Wojnowa	Niemcy Miriam Welte Kristina Vogel	[64]

Kolarstwo górskie zadebiutowało na igrzyskach olimpijskich w 1996 roku w Atlancie^[3]. Podczas tych igrzysk dystans do pokonania przez zawodniczki wyniósł 31,9 km^[65], w 2000 roku w Sydney – 35,5 km^[66], w 2004 roku w Atenach – 31,3 km^[67], w 2008 roku w Pekinie – 26,7 km^[68], w 2012 roku w Londynie – 29,26 km^[69], a w 2016 roku w Rio de Janeiro – 29,67 km^[70].

W tej konkurencji najbardziej utytułowaną zawodniczką jest Paola Pezzo z dwoma złotymi medalami olimpijskimi w 1996 i 2000 roku. Trzykrotnie na podium stanęła Sabine Spitz, zdobywając po jednym medalu każdego koloru^[71]. W tabeli ujęto zawodniczki, które przynajmniej raz stanęły na podium olimpijskim w tej konkurencji w latach 1996–2016.

Rok i miejsce		Złoto		Srebro		Brąz	Źr.
1996, Atlanta		Pezzo, PaolaPaola Pezzo		Sydor, AlisonAlison Sydor		DeMattei, SusanSusan DeMattei	[72]
2000, Sydney		Pezzo, PaolaPaola Pezzo		Blatter, BarbaraBarbara Blatter		Fullana, MargaritaMargarita Fullana	[73]
2004, Ateny		Dahle, Gunn-RitaGunn-Rita Dahle		Prémont, Marie-HélèneMarie-Hélène Prémont		Spitz, SabineSabine Spitz	[74]
2008, Pekin		Spitz, SabineSabine Spitz		Włoszczowska, MajaMaja Włoszczowska		Kalentjewa, IrinaIrina Kalentjewa	[68]
2012, Londyn		Bresset, JulieJulie Bresset		Spitz, SabineSabine Spitz		Gould, GeorgiaGeorgia Gould	[75]
2016, Rio de Janeiro		Rissveds, JennyJenny Rissveds		Włoszczowska, MajaMaja Włoszczowska		Pendrel, CatharineCatharine Pendrel	[70]

Kolarstwo BMX po raz pierwszy znalazło się w programie olimpijskim podczas igrzysk w Pekinie w 2008 roku^[76]. Rozgrywane są wyścigi indywidualne, w których w poszczególnych rundach (półfinałach i finałach) bierze udział po osiem zawodniczek. Czas przejazdu wynosi ok. 30 sekund^[77], a dystans wyścigu to 350 m^[78]. Dwukrotnie mistrzynią olimpijską w tej konkurencji została Mariana Pajón, jako jedyna dwukrotnie stanęła na podium olimpijskim^[4]. W tabeli przedstawiono medalistki w kolarstwie BMX w latach 2008–2016.

Rok i miejsce		Złoto		Srebro		Brąz	Źr.
2008, Pekin		Chausson, Anne-CarolineAnne-Caroline Chausson		Le Corguillé, LaëtitiaLaëtitia Le Corguillé		Kintner, JillJill Kintner	[79]
2012, Londyn		Pajón, MarianaMariana Pajón		Walker, SarahSarah Walker		Smulders, LauraLaura Smulders	[80]
2016, Rio de Janeiro		Pajón, MarianaMariana Pajón		Post, AliseAlise Post		Hernández, StefanyStefany Hernández	[81]

W poniższej tabeli zestawiono państwa według liczby medali zdobytych w kolarstwie kobiet podczas kolejnych edycji letnich igrzysk olimpijskich. Przedstawiono sumę wszystkich medali (złotych, srebrnych i brązowych) we wszystkich konkurencjach łącznie.

Państwo	'84	'88	'92	'96	'00	'04	'08	'12	'16	suma
Australia	00 –	00 –	02 2	02 2	01 1	04 4	01 1	03 3	01 1	14
Belgia	00 –	00 –	00 –	00 –	00 –	00 –	00 –	00 –	01 1	1
Białoruś	00 –	00 –	00 –	00 –	00 –	01 1	00 –	00 –	00 –	1
ChRL	00 –	00 –	00 –	00 –	01 1	01 1	01 1	03 3	01 1	7
Estonia	00 –	00 –	01 1	00 –	00 –	00 –	00 –	00 –	00 –	1
Francja	00 –	00 –	01 1	05 5	04 4	00 –	02 2	01 1	00 –	13
Hiszpania	00 –	00 –	00 –	00 –	01 1	00 –	01 1	00 –	00 –	2
Holandia	00 –	01 1	02 2	02 2	04 4	02 2	01 1	02 2	03 3	17
Hongkong	00 –	00 –	00 –	00 –	00 –	00 –	00 –	01 1	00 –	1
Kanada	00 –	00 –	00 –	03 3	00 –	02 2	00 –	01 1	02 2	8
Kolumbia	00 –	00 –	00 –	00 –	00 –	01 1	00 –	01 1	01 1	3
Kuba	00 –	00 –	00 –	00 –	00 –	00 –	01 1	00 –	00 –	1
Litwa	00 –	00 –	00 –	00 –	01 1	00 –	00 –	00 –	00 –	1
Meksyk	00 –	00 –	00 –	00 –	00 –	01 1	00 –	00 –	00 –	1
Niemcy RFN	01 1	01 1	02 2	01 1	01 1	02 2	01 1	03 3	02 2	14
NRD	00 –	01 1	00 –	00 –	00 –	00 –	00 –	00 –	00 –	1
Norwegia	00 –	00 –	00 –	00 –	00 –	01 1	00 –	00 –	00 –	1
Nowa Zelandia	00 –	00 –	00 –	00 –	00 –	01 1	00 –	01 1	00 –	2
Polska	00 –	00 –	00 –	00 –	00 –	00 –	01 1	00 –	01 1	2
Rosja	00 –	00 –	00 –	01 1	02 2	03 3	01 1	02 2	02 2	11
Szwajcaria	00 –	00 –	00 –	00 –	01 1	01 1	01 1	00 –	00 –	3
Szwecja	00 –	00 –	00 –	00 –	00 –	00 –	01 1	00 –	02 2	3
Ukraina	00 –	00 –	00 –	00 –	01 1	00 –	01 1	00 –	00 –	2
USA	02 2	01 1	01 1	01 1	01 1	01 1	02 2	04 4	04 4	17
Wenezuela	00 –	00 –	00 –	00 –	00 –	00 –	00 –	00 –	01 1	1
Wielka Brytania	00 –	00 –	00 –	00 –	01 1	00 –	05 5	05 5	05 5	16
Włochy	00 –	00 –	00 –	03 3	02 2	00 –	01 1	00 –	01 1	7
ZSRR	00 –	02 2	00 –	00 –	00 –	00 –	00 –	00 –	00 –	2
Suma	3	6	9	18	21	21	21	27	27	153

W poniższej tabeli przedstawiono liczbę medali zdobytych przez poszczególne państwa w konkurencjach w kolarstwie kobiet. Zastosowano następujące skróty:

• RR – kolarstwo szosowe – wyścig ze startu wspólnego,
• TT – kolarstwo szosowe – jazda indywidualna na czas,
• SP i – kolarstwo torowe – sprint indywidualny,
• KE – kolarstwo torowe – keirin,
• OM – kolarstwo torowe – omnium,
• PR – kolarstwo torowe – wyścig punktowy,
• PU i – kolarstwo torowe – wyścig indywidualny na dochodzenie,
• 500 – kolarstwo torowe – 500 m na czas,
• PU t – kolarstwo torowe – wyścig drużynowy na dochodzenie,
• SP t – kolarstwo torowe – sprint drużynowy,
• CC – kolarstwo górskie – cross-country,
• BMX – kolarstwo BMX – wyścig indywidualny.

Państwo	RR	TT	SP i	KE	OM	PR	PU i	500	PU t	SP t	CC	BMX	Suma
Australia	02 2	00 –	04 4	01 1	01 1	01 1	02 2	02 2	00 –	01 1	00 –	00 –	14
Belgia	00 –	00 –	00 –	00 –	01 1	00 –	00 –	00 –	00 –	00 –	00 –	00 –	1
Białoruś	00 –	00 –	00 –	00 –	00 –	00 –	00 –	01 1	00 –	00 –	00 –	00 –	1
ChRL	00 –	00 –	02 2	01 1	00 –	00 –	00 –	02 2	00 –	02 2	00 –	00 –	7
Estonia	00 –	00 –	01 1	00 –	00 –	00 –	00 –	00 –	00 –	00 –	00 –	00 –	1
Francja	02 2	02 2	02 2	00 –	00 –	01 1	02 2	01 1	00 –	00 –	01 1	02 2	13
Hiszpania	00 –	00 –	00 –	00 –	00 –	01 1	00 –	00 –	00 –	00 –	01 1	00 –	2
Holandia	05 5	03 3	02 2	01 1	00 –	03 3	02 2	00 –	00 –	00 –	00 –	01 1	17
Hongkong	00 –	00 –	00 –	01 1	00 –	00 –	00 –	00 –	00 –	00 –	00 –	00 –	1
Kanada	01 1	01 1	01 1	00 –	00 –	00 –	00 –	00 –	02 2	00 –	03 3	00 –	8
Kolumbia	00 –	00 –	00 –	00 –	00 –	01 1	00 –	00 –	00 –	00 –	00 –	02 2	3
Kuba	00 –	00 –	00 –	00 –	00 –	01 1	00 –	00 –	00 –	00 –	00 –	00 –	1
Litwa	01 1	00 –	00 –	00 –	00 –	00 –	00 –	00 –	00 –	00 –	00 –	00 –	1
Meksyk	00 –	00 –	00 –	00 –	00 –	01 1	00 –	00 –	00 –	00 –	00 –	00 –	1
Niemcy RFN	04 4	01 1	02 2	00 –	00 –	00 –	02 2	00 –	00 –	02 2	03 3	00 –	14
NRD	00 –	00 –	01 1	00 –	00 –	00 –	00 –	00 –	00 –	00 –	00 –	00 –	1
Norwegia	00 –	00 –	00 –	00 –	00 –	00 –	00 –	00 –	00 –	00 –	01 1	00 –	1
Nowa Zelandia	00 –	00 –	00 –	00 –	00 –	00 –	01 1	00 –	00 –	00 –	00 –	01 1	2
Polska	00 –	00 –	00 –	00 –	00 –	00 –	00 –	00 –	00 –	00 –	02 2	00 –	2
Rosja	02 2	03 3	02 2	00 –	00 –	02 2	00 –	00 –	00 –	01 1	01 1	00 –	11
Szwajcaria	00 –	02 2	00 –	00 –	00 –	00 –	00 –	00 –	00 –	00 –	01 1	00 –	3
Szwecja	02 2	00 –	00 –	00 –	00 –	00 –	00 –	00 –	00 –	00 –	01 1	00 –	3
Ukraina	00 –	00 –	01 1	00 –	00 –	00 –	01 1	00 –	00 –	00 –	00 –	00 –	2
USA	02 2	05 5	01 1	00 –	02 2	00 –	01 1	00 –	02 2	00 –	02 2	02 2	17
Wenezuela	00 –	00 –	00 –	00 –	00 –	00 –	00 –	00 –	00 –	00 –	00 –	01 1	1
Wielka Brytania	02 2	01 1	04 4	02 2	02 2	00 –	03 3	00 –	02 2	00 –	00 –	00 –	16
Włochy	03 3	00 –	00 –	00 –	00 –	01 1	01 1	00 –	00 –	00 –	02 2	00 –	7
ZSRR	01 1	00 –	01 1	00 –	00 –	00 –	00 –	00 –	00 –	00 –	00 –	00 –	2
Suma	27	18	24	6	6	12	15	6	6	6	18	9	153