Mika Kojonkoski

Mika Kojonkoski
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

19 kwietnia 1963[1]
Rauma

Mika Kojonkoski (ur. 19 kwietnia 1963 w Raumie w Finlandii) – fiński skoczek narciarski, trener, polityk, dyrektor w Fińskim Związku Narciarskim.

Kariera skoczka

Jego największym sukcesem było 9. miejsce w zawodach Pucharu Świata w Chamonix w 1986 roku. Poza tym najwyżej klasyfikowany był w drugiej dziesiątce (zimą w sezonie 1985/86 oraz 1986/87).

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon Miejsce[2]
1984/1985 70.
1985/1986 50.
1986/1987 63.
Miejsca w klasyfikacji generalnej
Sezon Miejsce Źr.
1985/1986 36. [3]

Miejsca w poszczególnych konkursach indywidualnych Pucharu Świata

Źródło[4]
Sezon 1979/1980
Cortina d’Ampezzo Oberstdorf Garmisch-Partenkirchen Innsbruck Bischofshofen Sapporo Sapporo Thunder Bay Thunder Bay Zakopane Zakopane Saint-Nizier Saint-Nizier Sankt Moritz Gstaad Vikersund Engelberg Lahti Lahti Falun Oslo Planica Planica Štrbské Pleso Štrbské Pleso punkty
- - - - - - - - - - - - - - - - - - 27 - - - - - - 0
Sezon 1980/1981
Oberstdorf Garmisch-Partenkirchen Innsbruck Bischofshofen Harrachov Liberec Sankt Moritz Gstaad Engelberg Ironwood Ironwood Sapporo Sapporo Thunder Bay Thunder Bay Chamonix Saint Nizier Lahti Lahti Falun Oslo Bærum Planica Planica punkty
- - - - - - - - - - - - - - - - - 66 71 - - - - - 0
Sezon 1982/1983
Cortina d’Ampezzo Oberstdorf Garmisch-Partenkirchen Innsbruck Bischofshofen Harrachov Harrachov Lake Placid Lake Placid Thunder Bay Thunder Bay Sankt Moritz Gstaad Engelberg Vikersund Vikersund Vikersund Falun Falun Lahti Lahti Bærum Oslo Planica Planica punkty
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - 48 75 - - - - 0
Sezon 1983/1984
Thunder Bay Thunder Bay Lake Placid Lake Placid Oberstdorf Garmisch-Partenkirchen Innsbruck Bischofshofen Cortina d’Ampezzo Harrachov Liberec Sapporo Sapporo Sarajewo Sarajewo Lahti Lahti Falun Lillehammer Oslo Oberstdorf Oberstdorf Planica Planica punkty
- - - - - - - - - - - - - - - 64 68 - - - - - - - 0
Sezon 1984/1985
Thunder Bay Thunder Bay Lake Placid Lake Placid Oberstdorf Garmisch-Partenkirchen Innsbruck Bischofshofen Cortina d’Ampezzo Sapporo Sapporo Sankt Moritz Engelberg Harrachov Lahti Lahti Örnsköldsvik Falun Oslo Szczyrbskie Jezioro Szczyrbskie Jezioro punkty
- - - - - - - - - 28 36 37 - - 18 26 - 24 14 51 32 2
Sezon 1985/1986
Thunder Bay Thunder Bay Lake Placid Lake Placid Chamonix Oberstdorf Garmisch-Partenkirchen Innsbruck Bischofshofen Harrachov Liberec Klingenthal Oberwiesenthal Sapporo Sapporo Vikersund Vikersund Sankt Moritz Gstaad Engelberg Lahti Lahti Oslo Planica Planica punkty
16 43 30 46 9 32 32 23 58 - - - - - - 35 31 25 19 26 32 20 - 15 36 8
Sezon 1986/1987
Thunder Bay Thunder Bay Lake Placid Lake Placid Chamonix Oberstdorf Garmisch-Partenkirchen Innsbruck Bischofshofen Szczyrbskie Jezioro Szczyrbskie Jezioro Oberwiesenthal Sapporo Sapporo Lahti Lahti Örnsköldsvik Falun Planica Planica Rælingen Oslo punkty
37 32 - - 28 - - - - - - - - - 26 33 12 24 15 36 - - 5
Sezon 1987/1988
Thunder Bay Thunder Bay Lake Placid Lake Placid Sapporo Sapporo Oberstdorf Garmisch-Partenkirchen Innsbruck Bischofshofen Gallio Sankt Moritz Gstaad Engelberg Lahti Lahti Meldal Oslo Planica Planica punkty
- - - - - - - - - - - - - - 31 53 - - - - 0
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja  q  – zawodnik nie zakwalifikował się  -  – zawodnik nie wystartował

Studia

Po zakończeniu kariery skoczka, przez dwa lata studiował matematykę na Uniwersytecie w Jyväskylä. Naukę tę jednak przerwał, by zająć się trenowaniem. Ukończył biologię sportu oraz studia psychologiczne na tej samej uczelni.

Kariera trenerska

Mika Kojonkoski jest jednym z najlepszych trenerów skoczków narciarskich na świecie. Potwierdzeniem tego jest m.in. wielokrotne zdobywanie przez niego tytułów „trenera roku”. Często wykorzystuje zdobytą wiedzę w dziedzinie psychologii.

Reprezentacja Austrii

Mika Kojonkoski w 1997 roku został trenerem reprezentacji Austrii, którym był do 1999 roku. W tamtym okresie jedynym liczącym się w światowej czołówce austriackim skoczkiem narciarskim był Stefan Horngacher. Pod wodzą Kojonkoskiego w reprezentacji Austrii nastąpił wyraźny postęp: pierwsze sukcesy odnosił Andreas Widhölzl. W 1999 roku został zastąpiony przez Aloisa Lipburgera.

Sukcesy podopiecznych Kojonkoskiego w Austrii w latach 1997-1999 (chronologicznie)

MedalZawodnikZawodyRok
Andreas WidhölzlIgrzyska olimpijskie1998
 AustriaIgrzyska olimpijskie1998
Andreas WidhölzlPuchar Świata1998
 AustriaPuchar Narodów1998
Andreas WidhölzlPuchar Świata w lotach1998
 AustriaMistrzostwa świata1999
 AustriaPuchar Narodów1999

Reprezentacja Finlandii

Następnie w 1999 roku Kojonkoski został trenerem reprezentacji Finlandii, która pod jego wodzą również odniosła sukcesy na międzynarodowych zawodach. Jednym z najlepszych zawodników reprezentacji Finlandii był Janne Ahonen, a sukcesy także odnosili: Risto Jussilainen i Matti Hautamäki. Po sezonie 2001/2002 odszedł z reprezentacji Finlandii, a jego następcą został Tommi Nikunen.

Sukcesy podopiecznych Kojonkoskiego w Finlandii w latach 1999-2002 (chronologicznie)

MedalZawodnikZawodyRok
Janne AhonenTurniej Czterech Skoczni2000
Janne AhonenMistrzostwa świata w lotach2000
Janne AhonenPuchar Świata2000
Janne AhonenPuchar Świata w lotach2000
 FinlandiaPuchar Narodów2000
Janne AhonenTurniej Czterech Skoczni2001
Janne AhonenMistrzostwa świata2001
 FinlandiaMistrzostwa świata2001
 FinlandiaMistrzostwa świata2001
Risto JussilainenPuchar Świata2001
Risto JussilainenPuchar Świata w lotach2001
 FinlandiaPuchar Narodów2001
Matti HautamäkiTurniej Czterech Skoczni2002
Matti HautamäkiIgrzyska olimpijskie2002
 FinlandiaIgrzyska olimpijskie2002
Matti HautamäkiMistrzostwa świata w lotach2002
Matti HautamäkiPuchar Świata2002
 FinlandiaPuchar Narodów2002

Reprezentacja Norwegii

Następnie Kojonkoski został trenerem będącej wówczas w poważnej kryzysie reprezentacji Norwegii. Zawodnicy nie osiągali dobrych wyników i niemalże nie liczyli się na arenie międzynarodowej. Praca Kojonkoskiego zaczęła jednak przynosić szybkie efekty, kiedy to w sezonie 2002/2003 jedne z pierwszych zawodów w norweskim Trondheim okazały się wielkim sukcesem norweskich skoczków. Również na mistrzostwach świata 2003 we włoskim Predazzo osiągali sukcesy: Tommy Ingebrigtsen zdobył wicemistrzostwo świata na skoczni normalnej, natomiast reprezentacja Norwegii zdobyła brązowy medal w konkursie drużynowym.

Najbardziej udanym okresem norweskiej kadry był sezon 2003/04, drużyna zajęła wtedy pierwsze miejsca we wszystkich konkursach drużynowych. Na drugim miejscu w ogólnej klasyfikacji PŚ uplasował się Roar Ljøkelsøy, a na trzecim Bjørn Einar Romøren. Na igrzyskach olimpijskich w Turynie w 2006 roku norwescy skoczkowie wywalczyli brąz drużynowo, natomiast Lars Bystøl zdobył złoty i brązowy medal. Roar Ljøkelsøy dwukrotnie został mistrzem świata w lotach. Ponadto rekord świata (nieoficjalny) w długości skoku narciarskiego należy do Johana Remena Evensena (246,5 metra, Vikersund, 2011 r.). Na mistrzostwach świata w japońskim Sapporo w 2007 roku podopieczni Miki Kojonkoskiego zdobyli srebrny medal, natomiast Roar Ljøkelsøy wywalczył brązowy medal na dużej skoczni.

W sezonie 2006/07 Mika Kojonkoski odmłodził kadrę narodową, wprowadzając dwóch nowych zawodników – Andersa Jacobsena i Toma Hilde. Pierwszy z nich odniósł błyskawicznie duży sukces skokach narciarskich, wszedł do czołówki Pucharu Świata. Ostatecznie zajął 2. miejsce w generalnej klasyfikacji PŚ (pierwszy był wówczas Adam Małysz). Jacobsen jest też zwycięzcą 55. Turnieju Czterech Skoczni. W słabszym dla Norwegów sezonie 2008/09 podopieczni Miki Kojonkoskiego zdobyli na mistrzostwach świata w Libercu srebrne medale, a Jacobsen stanął na najniższym stopniu podium w konkursie indywidualnym. Na igrzyskach olimpijskich w 2010 roku norwescy skoczkowie zajęli 3. miejsce w zawodach drużynowych, a na mistrzostwach świata w lotach narciarskich przegrali jedynie z Austriakami.

Kojonkoski z Norwegami osiągał największe sukcesy, szczególnie w sezonie 2003/04, ale także w kolejnych latach. Ponadto w pierwszej dziesiątce Pucharu Świata zawsze znajdował się zawodnik z Norwegii. Od sezonu 2002/2003 drużyna zajmowała następujące miejsca w klasyfikacji końcowej Pucharu Narodów:

Kojonkoski po sezonie 2010/2011 odszedł z reprezentacji Norwegii[5].

Sukcesy podopiecznych Kojonkoskiego w Norwegii w latach 2002-2011 (chronologicznie)

MedalZawodnikZawodyRok
Tommy IngebrigtsenMistrzostwa świata2003
 NorwegiaMistrzostwa świata2003
 NorwegiaPuchar Narodów2003
Sigurd PettersenTurniej Czterech Skoczni2004
Roar LjøkelsøyMistrzostwa świata w lotach2004
 NorwegiaMistrzostwa świata w lotach2004
Roar LjøkelsøyPuchar Świata2004
Bjørn Einar RomørenPuchar Świata2004
 NorwegiaPuchar Narodów2004
Roar LjøkelsøyMistrzostwa świata2005
 NorwegiaMistrzostwa świata2005
Roar LjøkelsøyPuchar Świata2005
 NorwegiaPuchar Narodów2005
Roar LjøkelsøyTurniej Czterech Skoczni2006
Roar LjøkelsøyMistrzostwa świata w lotach2006
 NorwegiaMistrzostwa świata w lotach2006
Lars BystølIgrzyska olimpijskie2006
Roar LjøkelsøyIgrzyska olimpijskie2006
Lars BystølIgrzyska olimpijskie2006
 NorwegiaIgrzyska olimpijskie2006
 NorwegiaPuchar Narodów2006
Anders JacobsenTurniej Czterech Skoczni2007
Roar LjøkelsøyMistrzostwa świata2007
 NorwegiaMistrzostwa świata2007
Anders JacobsenPuchar Świata2007
 NorwegiaPuchar Narodów2007
 NorwegiaMistrzostwa świata w lotach2008
 NorwegiaPuchar Narodów2008
Anders JacobsenMistrzostwa świata2009
 NorwegiaMistrzostwa świata2009
 NorwegiaPuchar Narodów2009
 NorwegiaIgrzyska olimpijskie2010
Anders JacobsenMistrzostwa świata w lotach2010
 NorwegiaMistrzostwa świata w lotach2010
 NorwegiaPuchar Narodów2010
Tom HildeTurniej Czterech Skoczni2011
 NorwegiaMistrzostwa świata2011
 NorwegiaMistrzostwa świata2011
 NorwegiaPuchar Narodów2011

Reprezentacja Chin

We wrześniu 2018 ogłoszono, iż Kojonkoski będzie wspomagał Chiny w przygotowaniach do Zimowych Igrzysk Olimpijskich 2022[6]. Jego zadania zostały określone jako nadzorowanie pracy trzydziestu skoczków i wyszkolenie sześciu trenerów w ośrodku narciarskim w fińskim Kuopio[7]. Współpracownikami Kojonkoskiego zostali Janne Happonen i Pekka Niemelä[8]. W listopadzie 2018 początkujący chińscy skoczkowie i skoczkinie narciarskie rozpoczęli pierwsze treningi pod okiem Kojonkoskiego[9]. W październiku 2021 został zwolniony ze stanowiska[10].

W 2022 roku został dyrektorem ds. skoków narciarskich i kombinacji norweskiej w Finlandii[11].

Życie prywatne

Mika Kojonkoski jest żonaty z Ullą. Ma troje dzieci: dwie córki – Rosę i Ripsę oraz syna – Rene. Interesuje się poezją i psychologią. Lubi grać w golfa. Ma posiadłość w Hiszpanii[12], gdzie spędza czas między sezonami.

Polityka

Angażuje się również w politykę, choć twierdzi, że nie jest w tym dobry. Przyznaje, iż nie interesuje go polityka sama w sobie, lecz wszystkie społeczne aspekty życia. Otrzymał również propozycję startu w wyborach do Parlamentu Europejskiego, jednak z niej nie skorzystał[13]. Zasiada z ramienia Partii Koalicji Narodowej w Radzie Miasta Kuopio[14].

W 2018 roku zakończył pracę w Fińskim Komitecie Olimpijskim[9].

Przypisy

  1. ↑ FIS: Mika Kojonkoski.
  2. ↑ KOJONKOSKI Mika - Athlete Information; World Cup Standings. fis-ski.com. [dostęp 2024-03-03]. (ang.).
  3. ↑ 4 HILLS TOURNAMENT 1985/1986 Tournament Standing. skijump-db.net. [dostęp 2024-03-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2003-05-08)]. (ang.).
  4. ↑ Adam Kwieciński: KOJONKOSKI Mika. [dostęp 2024-03-03].
  5. ↑ Kojonkoski kończy pracę z norweskiim skoczkami [data dostępu: 2011-03-14]
  6. ↑ Adam Bucholz: Mika Kojonkoski pomoże Chińczykom w przygotowaniach do igrzysk w Pekinie. skijumping.pl, 2018-09-07. [dostęp 2018-11-13].
  7. ↑ Adrian Dworakowski: Chińczycy z nowym trenerem przygotowują się do zimy. skijumping.pl, 2018-09-19. [dostęp 2018-11-13].
  8. ↑ Adrian Dworakowski: Chińska ofensywa przed ZIO 2022. Młodzi skoczkowie z Azji szkolą się również w Norwegii. skijumping.pl, 2018-11-03. [dostęp 2018-11-13].
  9. 1 2 Adam Bucholz: Chińscy skoczkowie dotarli już do Finlandii. skijumping.pl, 2018-11-10. [dostęp 2018-11-13].
  10. ↑ Adam Bucholz: Mika Kojonkoski zwolniony z funkcji trenera Chin!. skijumping.pl, 2021-10-05. [dostęp 2022-01-17].
  11. ↑ Mika Kojonkoski w nowej roli. Legendarny trener wrócił do Finlandii. Polskie Radio, 2022-04-20. [dostęp 2024-03-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2024-03-03)]. (pol.).
  12. ↑ Martyna Szydłowska: Kojonkoski rezygnuje z planu awaryjnego. skokinarciarskie.pl, 2005-01-20. [dostęp 2024-03-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2024-03-03)]. (pol.).
  13. ↑ Słynny trener nie dał się skusić politykom [data dostępu: 2011-03-24]
  14. ↑ Emil Bogumił: Wybory 2018. Od skoków narciarskich do polityki, czyli skoczkowie na listach wyborczych. Skijumper.pl. [dostęp 2020-04-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-01-23)].

Linki zewnętrzne

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.