Przebieg kariery
W Pucharze Świata zadebiutował w sezonie 2008/2009 podczas konkursów w Trondheim, gdzie zajął 10. i 12. miejsce. Ze względu na dobry występ wziął udział w kolejnych konkursach w Pragelato, gdzie w drugim konkursie zajął 3. miejsce. Po raz kolejny na podium stanął dwa miesiące później w konkursie na mamuciej skoczni w Oberstdorfie. W 2009 uczestniczył w mistrzostwach świata w Libercu. W konkursach indywidualnych zajął 27. i 30. miejsce. W konkursie drużynowym zdobył srebrny medal. Cały sezon zakończył na 20. miejscu w klasyfikacji generalnej PŚ.
W sezonie 2009/2010 ustanowił swój nowy rekord życiowy 224,5 m w Oberstdorfie podczas kwalifikacji do konkursu indywidualnego (29 stycznia 2010). Dwa dni później po raz trzeci w karierze stanął na podium (3. miejsce). Na igrzyskach olimpijskich wystąpił tylko w jednym konkursie, w którym zajął 15. miejsce. Zdobył brązowy medal w konkursie drużynowym. Na mistrzostwach świata w lotach w Planicy zajął osiemnaste miejsce indywidualne, a drugie drużynowo. W Pucharze Świata zajął 18. miejsce w klasyfikacji generalnej. 11 lutego 2011 pobił nieoficjalny rekord świata w długości skoku narciarskiego, skacząc 246,5 m. Skok ten był trzecim w historii skokiem zakończonym lądowaniem poza 240 metrem[2] (wynik ten był najlepszym na świecie do 14 lutego 2015, kiedy 250 m na tej samej skoczni uzyskał Peter Prevc). 20 lutego 2012 ogłosił zakończenie kariery[3].
- Indywidualnie
- 2009
Liberec – 27. miejsce (K-90), 30. miejsce (K-120)
- 2011
Oslo – 46. miejsce (K-95), 14. miejsce (K-120)
- Drużynowo
| Miejsce |
Dzień |
Rok |
Miejscowość |
Skocznia |
Punkt K |
HS |
Konkurs |
Skok 1 |
Skok 2 |
Nota |
Strata |
Zwycięzca |
| 27. |
21 lutego |
2009 |
Liberec |
Ještěd |
K-90 |
HS-100 |
indywid. |
94,5 m |
88,5 m |
233,0 pkt |
49,0 pkt |
Wolfgang Loitzl |
| 30. |
27 lutego |
2009 |
Liberec |
Ještěd |
K-120 |
HS-134 |
indywid. |
119,0 m |
—[b] |
111,2 pkt |
30,1 pkt |
Andreas Küttel |
2. |
28 lutego |
2009 |
Liberec |
Ještěd |
K-120 |
HS-134 |
druż.[a] |
118,5 m |
129,0 m |
1000,8 pkt (243,0 pkt) |
33,5 pkt |
Austria |
| 46. |
26 lutego |
2011 |
Oslo |
Midtstubakken |
K-95 |
HS-106 |
indywid. |
90,0 m[c] |
– |
85,1 pkt |
184,1 pkt |
Thomas Morgenstern |
| 14. |
3 marca |
2011 |
Oslo |
Holmenkollbakken |
K-120 |
HS-134 |
indywid. |
125,5 m |
119,5 m |
244,8 pkt |
30,7 pkt |
Gregor Schlierenzauer |
2. |
5 marca |
2011 |
Oslo |
Holmenkollbakken |
K-120 |
HS-134 |
druż.[a] |
119,0 m |
– |
456,4 pkt (104,0 pkt) |
43,6 pkt |
Austria |
| Miejsce |
Dzień |
Rok |
Miejscowość |
Skocznia |
Punkt K |
HS |
Konkurs |
Skok 1 |
Skok 2 |
Skok 3 |
Skok 4 |
Nota |
Strata |
Zwycięzca |
| 18. |
19–20 marca |
2010 |
Planica |
Letalnica |
K-185 |
HS-215 |
indywid. |
199,5 m |
195,0 m |
219,5 m |
202,0 m |
756,9 pkt |
178,9 pkt |
Simon Ammann |
2. |
21 marca |
2010 |
Planica |
Letalnica |
K-185 |
HS-215 |
druż.[d] |
197,5 m |
193,5 m |
1542,3 pkt (373,8 pkt) |
99,1 pkt |
Austria |
Miejsca w klasyfikacji generalnej
Zwycięstwa w konkursach indywidualnych Pucharu Świata chronologicznie
Miejsca na podium w konkursach indywidualnych Pucharu Świata chronologicznie
| Lp. |
Dzień |
Rok |
Miejscowość |
Skocznia |
Punkt K |
HS |
Skok 1 |
Skok 2 |
Nota |
Lok. |
Strata |
Zwycięzca |
| 1. |
14 grudnia |
2008 |
Pragelato |
Trampolino a Monte |
K-125 |
HS-140 |
123,5 m |
– |
110,3 pkt |
3. |
4,5 pkt |
Fumihisa Yumoto |
| 2. |
14 lutego |
2009 |
Oberstdorf |
im. Heiniego Klopfera |
K-185 |
HS-213 |
211,5 m |
223,5 m |
426,5 pkt |
3. |
9,3 pkt |
Harri Olli |
| 3. |
31 stycznia |
2010 |
Oberstdorf |
im. Heiniego Klopfera |
K-185 |
HS-213 |
217,5 m |
200,5 m |
416,2 pkt |
3. |
10,5 pkt |
Anders Jacobsen |
| 4. |
4 grudnia |
2010 |
Lillehammer |
Lysgårdsbakken |
K-123 |
HS-138 |
138,5 m |
136,0 m |
276,9 pkt |
2. |
4,5 pkt |
Thomas Morgenstern |
| 5. |
12 lutego |
2011 |
Vikersund |
Vikersundbakken |
K-195 |
HS-225 |
240,0 m |
234,5 m |
498,6 pkt. |
1. |
– |
| 6. |
13 lutego |
2011 |
Vikersund |
Vikersundbakken |
K-195 |
HS-225 |
230,5 m |
226,0 m |
476,7 pkt. |
2. |
10,8 pkt |
Gregor Schlierenzauer |
Miejsca w klasyfikacji generalnej
Miejsca w klasyfikacji generalnej
Miejsca w klasyfikacji generalnej
Miejsca w klasyfikacji generalnej
Miejsca na podium chronologicznie
Miejsca w poszczególnych konkursach LGP
Opracowano na podstawie bazy wyników Adama Kwiecińskiego[4].
Miejsca w klasyfikacji generalnej
Miejsca w klasyfikacji generalnej
| Sezon |
Miejsce |
| 2011 |
15.[5] |
Miejsca w klasyfikacji generalnej
Miejsca na podium chronologicznie
Opracowano na podstawie bazy wyników Adama Kwiecińskiego[4].
Miejsca w klasyfikacji generalnej
Opracowano na podstawie bazy wyników Adama Kwiecińskiego[4].
Miejsca w klasyfikacji generalnej
Zwycięstwa w konkursach indywidualnych FIS Cup chronologicznie
| Nr |
Dzień |
Rok |
Miejscowość |
Skocznia |
Punkt K |
HS |
Skok 1 |
Skok 2 |
Nota |
| 1. |
6 marca |
2007 |
Zaō |
Yamagata |
K-90 |
HS-100 |
92,5 m |
90,0 m |
232,0 pkt |
| 2. |
10 marca |
2007 |
Sapporo |
Ōkurayama |
K-90 |
HS-100 |
101,0 m |
95,0 m |
258,5 pkt |
Miejsca na podium w konkursach indywidualnych FIS Cup chronologicznie
| Nr |
Dzień |
Rok |
Miejscowość |
Skocznia |
Punkt K |
HS |
Skok 1 |
Skok 2 |
Nota |
Lok. |
Strata |
Zwycięzca |
| 1. |
5 marca |
2007 |
Zaō |
Yamagata |
K-90 |
HS-100 |
90,0 m |
89,5 m |
225,5 pkt |
2. |
2,0 pkt |
Akseli Kokkonen |
| 2. |
6 marca |
2007 |
Zaō |
Yamagata |
K-90 |
HS-100 |
92,5 m |
90,0 m |
232,0 pkt |
1. |
– |
| 3. |
10 marca |
2007 |
Sapporo |
Ōkurayama |
K-90 |
HS-100 |
101,0 m |
95,0 m |
258,5 pkt |
1. |
– |
Miejsca w poszczególnych konkursach FIS Cup
Linki zewnętrzne
| Złoty medal |
|
|---|
| Srebrny medal |
|
|---|
| Brązowy medal |
|
|---|


| Złoty medal |
|
|---|
| Srebrny medal |
|
|---|
| Brązowy medal |
|
|---|

| Złoty medal |
|
|---|
| Srebrny medal |
|
|---|
| Brązowy medal |
|
|---|

Identyfikatory zewnętrzne: