Severin Freund

Skoki narciarskie zaczął uprawiać w wieku sześciu lat^[3]. Wielokrotnie stawał na podium nieoficjalnych mistrzostw świata dzieci. W Alpen Cupie po raz pierwszy wystąpił 8 grudnia 2001 w Sankt Moritz, gdzie zajął 14. pozycję. 25 stycznia 2003 w debiutanckim występie w Pucharze Kontynentalnym zajął 69. lokatę w Titisee-Neustadt^[4]. Wystąpił na Mistrzostwach Świata Juniorów 2003 w szwedzkim Sollefteå, gdzie zajął 30. miejsce indywidualnie i 11. w drużynie^[5].

Pierwsze punkty Pucharu Kontynentalnego zdobył 14 stycznia 2005 w Sapporo, zajmując 20. pozycję. Wystartował na Mistrzostwach Świata Juniorów 2005 w Rovaniemi, zajmując 26. miejsce indywidualnie i 9. w drużynie^[6]. Na Mistrzostwach Świata Juniorów 2006 w Kranju był natomiast 13. indywidualnie i 4. w drużynie^[5].

13 grudnia 2007 w Rovaniemi po raz pierwszy w karierze zajął miejsce w najlepszej dziesiątce Pucharu Kontynentalnego – był 5. 22 grudnia w Engelbergu zadebiutował w Pucharze Świata, zajmując 50. miejsce. 30 grudnia zdobył pierwszy punkt cyklu dzięki zajęciu 30. miejsca w konkursie Turnieju Czterech Skoczni w Oberstdorfie. W najlepszej trzydziestce po raz kolejny znalazł się 6 stycznia 2008 w Bischofshofen, gdzie zajął 20. pozycję. W dalszej części sezonu występował głównie w Pucharze Kontynentalnym. Na Mistrzostwach Świata Juniorów 2008 w Zakopanem, w swoim ostatnim występie w tych zawodach, był 31. indywidualnie, a w konkursie drużynowym zdobył złoty medal. Obok Freunda w niemieckim zespole wystąpili Felix Schoft, Pascal Bodmer i Andreas Wank^[7].

13 września 2008 Freund zwyciężył w zawodach Letniego Pucharu Kontynentalnego w Lillehammer. Stawał też na podium w kolejnych zawodach tego cyklu w Oberstdorfie i Falun. Znalazł się w składzie reprezentacji Niemiec na rozpoczynające sezon 2008/2009 Pucharu Świata zawody w Ruce. Zajął w nich 26. miejsce. W kolejnych zawodach rzadko zdobywał punkty, zajmując głównie miejsca w czwartej i piątej dziesiątce. Po odpadnięciu w kwalifikacjach do konkursu w Garmisch-Partenkirchen Freund znalazł się poza kadrą na kolejne zawody. Powrócił w Zakopanem, gdzie w drugim konkursie zajął najlepsze w sezonie, 18. miejsce. Ostatni w sezonie występ w Pucharze Świata zanotował 14 lutego 2009 w Oberstdorfie, zajmując 36. miejsce. W marcu zwyciężył w dwóch konkursach Pucharu Kontynentalnego w Pragelato^[8].

Sezon 2009/2010 Freund rozpoczął od startów w Pucharze Kontynentalnym. W Pucharze Świata po raz pierwszy pojawił się w Garmisch-Partenkirchen, zajmując 47. miejsce. 17 stycznia 2010 w Sapporo zdobył pierwsze w sezonie punkty, zajmując 12. miejsce. W kolejnych konkursach zajmował miejsca w drugiej i trzeciej dziesiątce, ani razu nie uzyskując wyniku lepszego niż w Sapporo^[9]. Nie znalazł się w składzie reprezentacji Niemiec na igrzyska w Vancouver^[10]. W tym czasie startował w Pucharze Kontynentalnym, m.in. zwyciężając w konkursie w Brotterode^[9].

Uzyskał dobre wyniki w Letnim Grand Prix 2010. Sześciokrotnie zajął miejsce w pierwszej dziesiątce, najlepsze – czwarte – w Hakubie. Od początku sezonu 2010/2011 startował w Pucharze Świata. 19 grudnia w Engelbergu poprawił swój najlepszy wynik, zajmując miejsce w czołowej dziesiątce – był ósmy^[11]. 15 stycznia 2011 Freund po raz pierwszy stanął na podium Pucharu Świata, jednocześnie zwyciężając w konkursie w Sapporo. W najlepszej trójce znaleźli się oprócz niego Thomas Morgenstern i Adam Małysz^[12]. Dzień później po raz kolejny stanął na podium, zajmując 2. miejsce. 21 stycznia był 3. w Zakopanem. 30 stycznia w Willingen odniósł drugie w karierze zwycięstwo. W ostatnim przed mistrzostwami świata konkursie, na skoczni im. Heiniego Klopfera zajął 3. miejsce. W konkursach indywidualnych skoków narciarskich na Mistrzostwach Świata w Narciarstwie Klasycznym 2011 w Oslo zajął 7. miejsce na skoczni normalnej i 12. na skoczni dużej. W zawodach drużynowych na skoczni normalnej zdobył brązowy medal, a na skoczni dużej był czwarty. W marcu zajął 3. miejsce w konkursie Pucharu Świata w Lahti^[11]. W klasyfikacji generalnej Pucharu Świata znalazł się na 7. miejscu z 769 punktami^[13].

W Letnim Grand Prix 2011 pięciokrotnie zajął miejsce w pierwszej dziesiątce. Dwukrotnie (w Wiśle i Hinzenbach) był czwarty. Sezon 2011/2012 Pucharu Świata rozpoczął od 6. miejsca w Ruce. 4 grudnia 2011 w Lillehammer był drugi, a tydzień później w Harrachowie – trzeci. We wszystkich konkursach 60. Turnieju Czterech Skoczni zajmował miejsca w czołowej trzydziestce, najwyższe – czwarte – w Oberstdorfie^[14]. W klasyfikacji generalnej turnieju znalazł się na 7. miejscu^[15]. 4 lutego 2012 po raz kolejny zajął miejsce na podium Pucharu Świata. Na próbie przed mistrzostwami świata w Val di Fiemme zajął 2. miejsce. Wystąpił w Mistrzostwach Świata w Lotach Narciarskich w Vikersund. W konkursie indywidualnym zajął 4. miejsce^[16]. W zawodach drużynowych, w których obok Freunda w niemieckiej drużynie wystąpili: Andreas Wank, Richard Freitag i Maximilian Mechler, zdobył srebrny medal^[17]. Podczas mistrzostw ustanowił swój rekord życiowy w długości skoku, uzyskując 220,5 metra^[18]. 3 marca stanął na podium zawodów Pucharu Świata w Lahti, zajmując drugie miejsce. Wynik ten powtórzył 8 dni później w Oslo^[14]. 15 marca w Planicy poprawił swój rekord życiowy, skacząc na odległość 228,5 metra^[19]. W klasyfikacji generalnej znalazł się na 8. miejscu z 857 punktami^[13].

W Letnim Grand Prix 2012 wystąpił tylko w dwóch ostatnich konkursach, w obu stając na podium. W Hinzenbach był 2., a w Klingenthal zwyciężył. Wygrał też w otwierających sezon zimowy zawodach w Lillehammer^[20]. 1 grudnia 2012 w Ruce ponownie zwyciężył, zostając liderem klasyfikacji generalnej^[21]. Tydzień później w Krasnej Polanie, na próbie przedolimpijskiej przed igrzyskami w Soczi, zajął 2. miejsce. 16 grudnia w Engelbergu zajął 6. miejsce^[20]. Tego dnia stracił prowadzenie w Pucharze Świata na rzecz Gregora Schlierenzauera^[22][23]. W konkurach 61. Turnieju Czterech Skoczni zajmował miejsca w czołówce. Był 3. w Oberstdorfie, 15. w Garmisch-Partenkirchen i 4. w Innsbrucku^[20]. W Bischofshofen znalazł się poza trzydziestką: w bezpośrednim pojedynku został wyeliminowany przez Stefana Hulę^[24].

Wziął udział w Mistrzostwach Świata w Narciarstwie Klasycznym 2013. W indywidualnych konkursach skoków narciarskich zajął 4. miejsce na skoczni normalnej i 9. na dużej. W zawodach drużynowych zdobył dwa medale. W konkursie mieszanym reprezentacja Niemiec z Freundem w składzie wywalczyła brąz, a w drużynowych zawodach mężczyzn – srebro. 10 marca był trzeci w zawodach Pucharu Świata w Lahti. Dwa dni później wynik ten powtórzył w Kuopio. W pozostałych marcowych zawodach zajmował miejsca w pierwszej i drugiej dziesiątce^[20]. W klasyfikacji generalnej Pucharu Świata sezon zakończył na 4. miejscu z 923 punktami^[13].

Po sezonie 2021/2022 zakończył karierę^[25].