Selina Freitag

Selina Freitag
Ilustracja
Selina Freitag (2023)
Data i miejsce urodzenia

19 maja 2001
Erlabrunn

Klub

WSC Erzgebirge Oberwiesenthal

Debiut w PŚ

16 lutego 2019 w Oberstdorfie (28. miejsce)

Pierwsze punkty w PŚ

16 lutego 2019 w Oberstdorfie (28. miejsce)

Pierwsze podium w PŚ

1 stycznia 2023 w Ljubnie (3. miejsce)

Rekord życiowy

174,0 m na Vikersundbakken w Vikersund (18 marca 2023)[1]

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Niemcy
Mistrzostwa świata
złoto Planica 2023 norm. druż.
złoto Planica 2023 druż. miesz.
srebro Trondheim 2025 normalna
brąz Trondheim 2025 norm. druż.
Mistrzostwa świata juniorów
srebro Lahti 2019 drużynowo
brąz Lahti 2019 druż. miesz.
brąz Oberwiesenthal 2020 drużynowo
Igrzyska europejskie
brąz Zakopane 2023 duża
Inne nagrody
Alpen Cup
złoto 1. miejsce
2016/2017

Selina Freitag (ur. 19 maja 2001 w Erlabrunn[2]) – niemiecka skoczkini narciarska. Medalistka mistrzostw świata juniorów.

Jest siostrą Richarda Freitaga[3] i córką Holgera Freitaga, którzy również uprawiali skoki narciarskie[4].

Przebieg kariery

Swoje pierwsze starty na arenie międzynarodowej zaliczyła poprzez starty w Alpen Cup w sezonie 2014/2015, gdzie głównie zajmowała miejsca w drugiej dziesiątce zawodów[5][6].

W sezonie 2016/2017 zadebiutowała w FIS Cup we wrześniu podczas konkursu w Einsiedeln, który wygrała. Dzień później zajęła drugie miejsce. Były to jej jedyne starty w tym pucharze, w którym ostatecznie została sklasyfikowana na dziesiątym miejscu. Sezon ten zakończyła triumfem w klasyfikacji generalnej cyklu Alpen Cup ośmiokrotnie stając na podium w trakcie trwania cyklu[5][6].

Kolejny sezon rozpoczęła startami w ramach FIS Cup w Villach. W pierwszym etapie cyklu plasowała się na miejscach głównie w drugiej dziesiątce, a pod sam koniec już w pierwszej. Najwyżej sklasyfikowana była dwukrotnie na czwartej pozycji w niemieckim Rastbüchl. Freitag wystartowała w czterech konkursach w ramach Alpen Cup, gdzie w drugim konkursie w Predazzo stanęła na najniższym stopniu podium. W drugiej połowie stycznia zadebiutowała w Pucharze Kontynentalnym rozgrywanym w Planicy, gdzie zajęła miejsca kolejno dwudzieste oraz ósme. Wystartowała także w Brotterode, a tam sklasyfikowana była dwukrotnie w trzeciej dziesiątce. Wystartowała w Mistrzostwach Świata Juniorów 2018 w Kanderstegu, gdzie indywidualnie zajęła miejsce dziewiętnaste, a w drużynie uplasowała się na czwartej pozycji[5][6].

Sezon 2018/2019 zaczęła od występów w Villach na inaugurację FIS Cup, gdzie dwukrotnie plasowała się w drugiej dziesiątce zawodów. Ponadto w trzecioligowym cyklu startowała jeszcze w Rastbüchl plasując się dwa razy w czołowej dziesiątce zawodów. Latem zadebiutowała również w Letnim Grand Prix, zajmując 31. pozycję w Hinterzarten. Startowała jeszcze we Frenštácie, ale nie udało jej się zająć miejsca w trzydziestce. Na początku sierpnia we francuskim Courchevel zajęła 28. miejsce, dzięki czemu zdobyła swoje pierwsze punkty w zawodach najwyższej rangi. W połowie grudnia pojawiła się w Pucharze Kontynentalnym, który rozpoczynał się w Notodden. W pierwszym konkursie odniosła zwycięstwo, natomiast w drugim zajęła czwarte miejsce. W styczniu 2019 po raz drugi wystartowała w juniorskich mistrzostwach świata. W konkursie indywidualnym została zdyskwalifikowana, natomiast w konkursie drużynowym kobiet zdobyła srebrny medal, a w mikście brązowy. W połowie lutego podczas konkursów na skoczni dużej w Oberstdorfie dostała szansę debiutu w Pucharze Świata. Pierwszego dnia zajęła 28. lokatę, a następnego 34. Na zakończenie Pucharu Kontynentalnego 2018/2019 w Brotterode zajęła dwukrotnie miejsce szesnaste. W końcowej klasyfikacji cyklu sklasyfikowana została na siódmej pozycji[5][6].

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwyciężczyni
22. 5 lutego 2022 Pekin/Zhangjiakou Snow Ruyi K-95 HS-106 indywid. 80,0 m 90,0 m 163,0 pkt 76,0 pkt Urša Bogataj
9. 7 lutego 2022 Pekin/Zhangjiakou Snow Ruyi K-95 HS-106 druż. miesz.[a] 88,0 m – 350,9 pkt (95,4 pkt) 650,6 pkt Słowenia
Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwyciężczyni
4. 23 lutego 2023 Słowenia Planica Srednja skakalnica K-95 HS-102 indywid. 97,0 m 98,0 m 240,6 pkt 8,5 pkt Katharina Althaus
1.złoto 25 lutego 2023 Słowenia Planica Srednja skakalnica K-95 HS-102 druż.[b] 91,0 m 97,0 m 843,8 pkt (217,0 pkt) –
1.złoto 26 lutego 2023 Słowenia Planica Srednja skakalnica K-95 HS-102 druż. miesz.[c] 99,0 m 95,0 m 1017,2 pkt (238,6 pkt) –
19. 1 marca 2023 Słowenia Planica Bloudkova velikanka K-125 HS-138 indywid. 110,0 m 124,0 m 202,6 pkt 61,6 pkt Alexandria Loutitt
Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwyciężczyni
19. 2 lutego 2018 Szwajcaria Kandersteg Lötschberg-Schanze K-95 HS-106 indywid. 82,5 m 83,0 m 176,8 pkt 85,8 pkt Nika Križnar
4. 3 lutego 2018 Szwajcaria Kandersteg Lötschberg-Schanze K-95 HS-106 druż.[d] 89,5 m 86,5 m 562,9 pkt (149,9 pkt) 170,2 pkt Słowenia
— 24 stycznia 2019 Finlandia Lahti Salpausselkä K-90 HS-100 indywid. DSQ Anna Szpyniowa
2.srebro 26 stycznia 2019 Finlandia Lahti Salpausselkä K-90 HS-100 druż.[e] 84,0 m 88,5 m 845,4 pkt (213,1 pkt) 66,8 pkt Rosja
3.brąz 27 stycznia 2019 Finlandia Lahti Salpausselkä K-90 HS-100 druż. miesz.[f] 86,5 m 85,5 m 964,8 pkt (217,1 pkt) 19,6 pkt Rosja
6. 5 marca 2020 Niemcy Oberwiesenthal Fichtelbergschanzen K-95 HS-105 indywid. 90,0 m 91,5 m 194,9 pkt 44,0 pkt Marita Kramer
3.brąz 7 marca 2020 Niemcy Oberwiesenthal Fichtelbergschanzen K-95 HS-105 druż.[g] 92,0 m 92,0 m 708,5 pkt (192,5 pkt) 92,2 pkt Austria
4. 8 marca 2020 Niemcy Oberwiesenthal Fichtelbergschanzen K-95 HS-105 druż. miesz.[h] 81,5 m 95,0 m 926,3 pkt (221,7 pkt) 97,0 pkt Austria
27. 11 lutego 2021 Finlandia Lahti Salpausselkä K-90 HS-100 indywid. 80,0 m 73,5 m 148,5 pkt 90,5 pkt Thea Minyan Bjørseth
5. 12 lutego 2021 Finlandia Lahti Salpausselkä K-90 HS-100 druż.[i] 80,5 m 86,0 m 758,9 pkt (195,0 pkt) 124,7 pkt Austria
Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwyciężczyni
8. 27 czerwca 2023 Polska Zakopane[j] Średnia Krokiew K-95 HS-105 indywid. 90,0 m 94,0 m 227,9 pkt 34,7 pkt Jacqueline Seifriedsberger
4. 29 czerwca 2023 Polska Zakopane Średnia Krokiew K-95 HS-105 druż. miesz.[k] 93,5 m 97,5 m 818,3 pkt (214,5 pkt) 121,0 pkt Austria
3. 30 czerwca 2023 Polska Zakopane Wielka Krokiew K-125 HS-140 indywid. 126,5 m 130,5 m 245,8 pkt 31,6 pkt Nika Križnar

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon Miejsce[7]
2018/2019 54.
2019/2020 26.
2020/2021 37.
2021/2022 28.
2022/2023 5.
2023/2024 18.

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych Pucharu Świata chronologicznie

Źródło[5][6]
Lp. Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota Lok. Strata Zwyciężczyni
1. 1 stycznia 2023 Słowenia Ljubno Logarska dolina K-85 HS-94 88,5 m 88,5 m 246,0 pkt 3. 7,4 pkt Eva Pinkelnig
2. 15 stycznia 2023 Japonia Zaō Yamagata K-95 HS-102 98,5 m 98,0 m 228,8 pkt 2. 1,3 pkt Eva Pinkelnig
3. 13 marca 2023 Norwegia Lillehammer Lysgårdsbakken K-123 HS-140 121,5 m 128,0 m 222,5 pkt 2. 0,6 pkt Silje Opseth
4. 23 listopada 2024 Norwegia Lillehammer Lysgårdsbakken K-123 HS-140 135,5 m 129,5 m 244,4 pkt 3. 25,5 pkt Nika Prevc
5. 24 listopada 2024 Norwegia Lillehammer Lysgårdsbakken K-123 HS-140 130,0 m 129,0 m 236,1 pkt 2. 2,8 pkt Katharina Schmid
6. 19 stycznia 2025 Japonia Sapporo Ōkurayama K-123 HS-137 123,5 m 126,5 m 228,0 pkt 2. 20,4 pkt Eirin Maria Kvandal
7. 8 lutego 2025 Stany Zjednoczone Lake Placid MacKenzie Intervale K-115 HS-128 121,0 m 128,0 m 254,7 pkt 3. 17,4 pkt Nika Prevc

Miejsca w poszczególnych konkursach indywidualnych Pucharu Świata

stan na 23 lutego 2025

Źródło[5][6]
Sezon 2017/2018
Lillehammer Lillehammer Lillehammer Hinterzarten Sapporo Sapporo Zaō Zaō Ljubno Ljubno Râșnov Râșnov Oslo Oberstdorf Oberstdorf punkty
- - - q - - - - - - - - - q - 0
Sezon 2018/2019
Lillehammer Lillehammer Lillehammer Prémanon Prémanon Sapporo Sapporo Zaō Zaō Râșnov Râșnov Hinzenbach Hinzenbach Ljubno Ljubno Oberstdorf Oberstdorf Oslo Lillehammer Trondheim Niżny Tagił Niżny Tagił Czajkowskij Czajkowskij punkty
- - - - - - - - - - - - - - - 28 34 - - - - - - - 3
Sezon 2019/2020
Lillehammer Lillehammer Klingenthal Sapporo Sapporo Zaō Zaō Râșnov Râșnov Oberstdorf Oberstdorf Hinzenbach Hinzenbach Ljubno Lillehammer Lillehammer punkty
26 29 26 27 20 18 36 22 26 17 22 18 18 31 - - 103
Sezon 2020/2021
Ramsau Ljubno Titisee-Neustadt Titisee-Neustadt Hinzenbach Hinzenbach Hinzenbach Râșnov Râșnov Niżny Tagił Niżny Tagił Czajkowskij Czajkowskij punkty
13 q q 36 - - - 26 24 27 29 26 - 43
Sezon 2021/2022
Niżny Tagił Niżny Tagił Lillehammer Lillehammer Klingenthal Klingenthal Ramsau Ljubno Ljubno Willingen Willingen Hinzenbach Hinzenbach Lillehammer Lillehammer Oslo Oslo Oberhof Oberhof punkty
21 15 21 20 24 38 18 31 q 24 - 22 20 29 23 28 21 21 27 131
Sezon 2022/2023
Wisła Wisła Lillehammer Lillehammer Titisee-Neustadt Villach Villach Ljubno Ljubno Sapporo Sapporo Zaō Zaō Hinterzarten Hinterzarten Willingen Willingen Hinzenbach Hinzenbach Râșnov Râșnov Oslo Oslo Lillehammer Lillehammer Lahti punkty
19 19 6 11 5 7 4 11 3 6 7 4 2 5 8 7 7 7 9 - - 6 4 2 4 16 958
Sezon 2023/2024
Lillehammer Lillehammer Engelberg Engelberg Garmisch-Partenkirchen Oberstdorf Villach Villach Sapporo Sapporo Zaō Ljubno Ljubno Willingen Willingen Hinzenbach Hinzenbach Lahti Oslo Oslo Trondheim Trondheim Vikersund Planica punkty
19 20 16 13 21 13 13 15 20 31 12 18 12 14 10 9 15 12 16 23 7 9 16 15 422
Sezon 2024/2025
Lillehammer Lillehammer Zhangjiakou Zhangjiakou Engelberg Garmisch-Partenkirchen Oberstdorf Villach Villach Sapporo Sapporo Zaō Zaō Willingen Lake Placid Lake Placid Ljubno Ljubno Hinzenbach Hinzenbach Oslo Vikersund Vikersund Lahti Lahti punkty
3 2 17 6 8 8 5 5 5 5 2 9 8 8 4 3 2 2 2 2 1041
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja  q  – dyskwalifikacja w kwalifikacjach
 q  – zawodniczka nie zakwalifikowała się  -  – zawodniczka nie wystartowała

Miejsca w poszczególnych konkursach drużynowych Pucharu Świata

stan na 22 listopada 2024

Źródło[5][6]
Sezon
2019/2020		 Zaō Ljubno
6 4
Sezon
2021/2022		 Willingen (mikst) Hinzenbach Oslo (mikst)
- 5 -
Sezon
2022/2023		 Titisee-Neustadt (mikst) Zaō (duety) Willingen (mikst)
3 3 3
Sezon
2023/2024		 Zaō (duety)
7
Sezon
2024/2025		 Lillehammer (mikst) Zaō (duety) Willingen (mikst) Lake Placid (mikst)
1
Legenda
1 2 3 4-8 poniżej 8

(Duety: 1 2 3 4-12 poniżej 12)
 -  – zawodniczka nie wystartowała

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon Miejsce[7]
2022 24.
2023 3.
2024 12.

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon Miejsce[6]
2021/2022 49.
2022/2023 4.

Korona Alp

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon Miejsce[6]
2021/2022 16.

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon Miejsce[6]
2023/2024 18.
2024/2025 4.

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon Miejsce[8]
2018 50.
2019 32.
2021 27.
2022 6.
2023 15.
2024 29.

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych LGP chronologicznie

Źródło[5][6]
Lp. Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota Lok. Strata Zwyciężczyni
1. 2 października 2022 Niemcy Klingenthal Vogtland Arena K-125 HS-140 123,0 m 124,0 m 196,6 pkt 3. 28,9 pkt Urša Bogataj

Miejsca w poszczególnych konkursach LGP

stan po zakończeniu LGP 2024

Źródło[5][6]
2018
Hinterzarten 28.07 Courchevel 10.08 Frenštát 17.08 Frenštát 18.08 Czajkowskij 09.09 punkty
31 28 38 q - 3
2019
Hinterzarten 26.07 Courchevel 09.08 Frenštát 18.08 punkty
35 22 28 12
2021
Wisła 17.07 Wisła 18.07 Courchevel 06.08 Frenštát 15.08 Czajkowskij 11.09 Czajkowskij 12.09 Klingenthal 02.10 punkty
22 30 17 25 - - 12 52
2022
Wisła 23.07 Wisła 24.07 Courchevel 06.08 Râșnov 17.09 Klingenthal 02.10 punkty
7 4 - - 3 146
2023
Courchevel 29.07 Courchevel 30.07 Szczyrk 05.08 Szczyrk 06.08 Râșnov 23.09 Râșnov 24.09 Klingenthal 07.10 punkty
6 9 - - - - 5 114
2024
Courchevel 13.08 Courchevel 14.08 Râșnov 21.09 Râșnov 22.09 Klingenthal 05.10 punkty
- - - - 5 45
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja
 q  – dyskwalifikacja w kwalifikacjach
 q  – zawodniczka nie zakwalifikowała się
 -  – zawodniczka nie wystartowała

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych Pucharu Interkontynentalnego chronologicznie

Źródło[5][6]
Lp. Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota Lok. Strata Zwyciężczyni
1. 8 grudnia 2024 Zhangjiakou Snow Ruyi K-95 HS-106 99,0 m 102,5 m[l] 223,1 pkt 2. 53,9 pkt Katharina Schmid

Miejsca w poszczególnych konkursach Pucharu Interkontynentalnego

stan na 15 grudnia 2024

Źródło[5][6]
Sezon 2024/2025
Zhangjiakou HS106 Zhangjiakou HS106 Notodden HS98 Notodden HS98 Falun HS100 Falun HS100 Bischofshofen HS142 Bischofshofen HS142 Villach HS98 Villach HS98 Oberhof HS100 Oberhof HS100 Lahti HS116 Lahti HS116 punkty
dq 2 - - 80
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja
 -  – zawodniczka nie wystartowała

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon Miejsce[6]
2024 6.

Zwycięstwa w konkursach indywidualnych Letniego Pucharu Interkontynentalnego chronologicznie

Źródło[5][6]
Lp. Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota
1. 10 sierpnia 2024 Niemcy Hinterzarten Rothaus-Schanze K-99 HS-109 102,5 m 103,0 m 229,5 pkt

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych Letniego Pucharu Interkontynentalnego chronologicznie

Źródło[5][6]
Lp. Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota Lok. Strata Zwyciężczyni
1. 10 sierpnia 2024 Niemcy Hinterzarten Rothaus-Schanze K-99 HS-109 102,5 m 103,0 m 229,5 pkt 1. –
2. 11 sierpnia 2024 Niemcy Hinterzarten Rothaus-Schanze K-99 HS-109 107,0 m 103,5 m 247,4 pkt 2. 0,9 pkt Katharina Schmid

Miejsca w poszczególnych konkursach Letniego Pucharu Interkontynentalnego

stan po zakończeniu LPI 2024

Źródło[5][6]
2024
Hinterzarten HS109 Hinterzarten HS109 Trondheim HS105 Trondheim HS105 Stams HS115 Stams HS115 Einsiedeln HS117 Einsiedeln HS117 Otepää HS97 Otepää HS97 punkty
1 2 7 8 - - - - - - 180
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja
 -  – zawodniczka nie wystartowała

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon Miejsce[6]
2017/2018 19.
2018/2019 7.

Zwycięstwa w konkursach indywidualnych Pucharu Kontynentalnego chronologicznie

Źródło[5][6]
Lp. Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota
1. 14 grudnia 2018 Norwegia Notodden Tveitanbakken K-90 HS-100 88,5 m 87,5 m 215,0 pkt

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych Pucharu Kontynentalnego chronologicznie

Źródło[5][6]
Lp. Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota Lok. Strata Zwyciężczyni
1. 14 grudnia 2018 Norwegia Notodden Tveitanbakken K-90 HS-100 88,5 m 87,5 m 215,0 pkt 1. –

Miejsca w poszczególnych konkursach Pucharu Kontynentalnego

Źródło[5][6]
Sezon 2017/2018
Notodden Notodden Planica Planica Brotterode Brotterode punkty
- - 20 8 21 22 62
Sezon 2018/2019
Notodden Notodden Planica Planica Brotterode Brotterode punkty
1 4 - - 16 16 180
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja
 -  – zawodniczka nie wystartowała

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon Miejsce[6]
2017 23.
2019 47.
2021 32.
2022 15.

Miejsca w poszczególnych konkursach Letniego Pucharu Kontynentalnego

Źródło[5][6]
2017
Oberwiesenthal Oberwiesenthal Trondheim Trondheim punkty
21 13 - - 30
2019
Szczuczyńsk Szczuczyńsk Szczyrk Szczyrk Lillehammer Stams Stams punkty
- - - - 7 - - 36
2021
Kuopio Kuopio Râșnov Râșnov Oslo Oslo punkty
- - - - 9 11 53
2022
Lillehammer Lillehammer Lake Placid Lake Placid Lake Placid punkty
7 5 - - - 81
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja
 -  – zawodniczka nie wystartowała

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon Miejsce[6]
2016/2017 10.
2017/2018 5.
2018/2019 24.
2019/2020 24.
2020/2021 25.

Zwycięstwa w konkursach FIS Cupu chronologicznie

Źródło[5][6]
Lp. Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota
1. 3 września 2016 Szwajcaria Einsiedeln im. Simona Ammanna K-70 HS-77 74,5 m 73,0 m 222,5 pkt
2. 21 grudnia 2019 Niemcy Oberwiesenthal Fichtelbergschanzen K-95 HS-105 92,0 m 92,5 m 226,8 pkt

Miejsca na podium w konkursach FIS Cupu chronologicznie

Źródło[5][6]
Lp. Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota Lok. Strata Zwyciężczyni
1. 3 września 2016 Szwajcaria Einsiedeln im. Simona Ammanna K-70 HS-77 74,5 m 73,0 m 222,5 pkt 1. –
2. 4 września 2016 Szwajcaria Einsiedeln im. Simona Ammanna K-70 HS-77 72,5 m 63,5 m 211,7 pkt 2. 15,8 pkt Daniela Haralambie
3. 21 grudnia 2019 Niemcy Oberwiesenthal Fichtelbergschanzen K-95 HS-105 92,0 m 92,5 m 226,8 pkt 1. –
4. 22 grudnia 2019 Niemcy Oberwiesenthal Fichtelbergschanzen K-95 HS-105 92,0 m 92,0 m 209,9 pkt 3. 21,8 pkt Kinga Rajda

Miejsca w poszczególnych konkursach FIS Cupu

Źródło[5][6]
Sezon 2016/2017
Villach Villach Szczyrk Szczyrk Einsiedeln Einsiedeln Hinterzarten Hinterzarten Râșnov Râșnov Notodden punkty
- - - - 1 2 - - - - - 180
Sezon 2017/2018
Villach Villach Kandersteg Kandersteg Râșnov Râșnov Whistler Whistler Rastbüchl Rastbüchl Villach Villach Falun punkty
20 18 14 16 - - - - 4 4 8 12 5 256
Sezon 2018/2019
Villach Villach Szczyrk Szczyrk Râșnov Râșnov Park City Park City Rastbüchl Rastbüchl Villach Villach punkty
15 19 - - - - - - 7 6 - - 104
Sezon 2019/2020
Szczyrk Szczyrk Szczuczyńsk Szczuczyńsk Ljubno Ljubno Râșnov Râșnov Villach Villach Oberwiesenthal Oberwiesenthal Rastbüchl Rastbüchl Villach Villach punkty
- - - - - - - - - - 1 3 - - - - 160
Sezon 2020/2021
Kandersteg Kandersteg Szczyrk Szczyrk Villach Villach Oberhof Oberhof punkty
- - - - - - 6 5 85
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja  -  – zawodniczka nie wystartowała

Uwagi

  1. ↑ Skład zespołu: Selina Freitag, Karl Geiger, Constantin Schmid i Katharina Althaus
  2. ↑ Skład zespołu: Katharina Althaus, Selina Freitag, Luisa Görlich i Anna Rupprecht
  3. ↑ Skład zespołu: Karl Geiger, Katharina Althaus, Andreas Wellinger i Selina Freitag
  4. ↑ Skład zespołu: Gianina Ernst, Selina Freitag, Luisa Görlich i Arantxa Lancho
  5. ↑ Skład zespołu: Selina Freitag, Josephin Laue, Jenny Nowak i Agnes Reisch
  6. ↑ Skład zespołu: Selina Freitag, Agnes Reisch, Luca Roth i Constantin Schmid
  7. ↑ Skład zespołu: Selina Freitag, Michelle Göbel, Pia Lilian Kübler i Josephin Laue
  8. ↑ Skład zespołu: Selina Freitag, Pia Lilian Kübler, Philipp Raimund i Luca Roth
  9. ↑ Skład zespołu: Lia Böhme, Josephin Laue, Michelle Göbel i Selina Freitag
  10. ↑ Gospodarzem Igrzysk Europejskich 2023 był Kraków, jednak konkursy skoków narciarskich rozegrano w Zakopanem.
  11. ↑ Skład zespołu: Anna Rupprecht, Constantin Schmid, Selina Freitag i Philipp Raimund
  12. ↑ Skok zakończony upadkiem.

Przypisy

  1. ↑ Adam Bucholz: Raw Air Pań w Vikersund: Alexandria Loutitt rekordzistką świata! [WIDEO]. skijumping.pl, 2023-03-18. [dostęp 2023-03-18].
  2. ↑ n-tv NACHRICHTEN: Hier werden deutsche Olympioniken geboren. n-tv.de. [dostęp 2019-03-06]. (niem.).
  3. ↑ Dominik Formela: PK Pań w Notodden: Selina Freitag najlepsza. skijumping.pl, 2018-12-14. [dostęp 2019-03-09].
  4. ↑ Paweł Stawowczyk: Rodzina Freitagów: Historia zatoczyła koło!. skokinarciarskie.pl, 2011-12-12. [dostęp 2022-04-10].
  5. 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 FREITAG Selina - Athlete Information. fis-ski.com. [dostęp 2024-12-11]. (ang.).
  6. 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 Adam Kwieciński: FREITAG Selina 2001.05.19 GER. wyniki-skoki.hostingasp.pl. [dostęp 2024-12-11].
  7. 1 2 FREITAG Selina - Athlete Information; World Cup Standings. fis-ski.com. [dostęp 2024-03-21]. (ang.).
  8. ↑ Selina FREITAG - Athlete Information; Grand Prix Standings. fis-ski.com. [dostęp 2024-11-29]. (ang.).

Bibliografia

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.