Rune Velta

Rune Velta
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

19 lipca 1989
Bærum

Klub

Lommedalen Il

Debiut w PŚ

14 marca 2010 w Oslo (43. miejsce)

Pierwsze punkty w PŚ

4 grudnia 2010 w Lillehammer (17. miejsce)

Pierwsze podium w PŚ

9 stycznia 2013 w Wiśle (3. miejsce)

Rekord życiowy

243 m na Vikersundbakken w Vikersund (26 lutego 2012)

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Norwegia
Mistrzostwa świata
złoto Falun 2015 normalna
złoto Falun 2015 duża druż.
srebro Falun 2015 norm. druż. miesz.
brąz Falun 2015 duża
Mistrzostwa świata w lotach
srebro Vikersund 2012 indywidualnie

Rune Velta (ur. 19 lipca 1989 w gminie Bærum) – norweski skoczek narciarski i trener, zawodnik klubu Lommedalen Il, czterokrotny medalista mistrzostw świata w Falun (2015), indywidualny wicemistrz Mistrzostw Świata w Lotach Narciarskich w 2012. Od maja 2023 roku trener reprezentacji Szwajcarii[1].

Przebieg kariery

W reprezentacji zadebiutował 11 grudnia 2007 podczas zawodów FIS Cup w Notodden.

W Pucharze Świata zadebiutował 14 marca 2010 podczas kończącego sezon konkursu w Oslo, gdzie zajął czterdzieste trzecie miejsce. W tym samym roku zadebiutował też Letnim Grand Prix, zaś 4 października w zawodach tej rangi zdobył swoje pierwsze punkty – zajął siódme miejsce w konkursie rozgrywanym w niemieckim Klingenthal.

Pierwsze punkty w zawodach Pucharu Świata zdobył w sezonie 2010/2011. W konkursie rozgrywanym 4 grudnia 2010 w Lillehammer zajął siedemnaste miejsce. Później jeszcze pięć razy punktował w zawodach Pucharu Świata, w tym dwa razy zajmował miejsce w czołowej dziesiątce (w Lillehammer i Engelbergu). Sezon zakończył z dorobkiem 106 punktów na trzydziestym szóstym miejscu w klasyfikacji generalnej Pucharu Świata.

Swoje pierwsze sukcesy w zawodach najwyższej rangi odniósł w Letnim Grand Prix w 2011. 6 sierpnia stanął na podium drużynowych zawodów rozgrywanych w Hinterzarten, gdzie Norwegia zajęła trzecie miejsce. Osiem dni później po raz pierwszy stanął na podium indywidualnych zawodów. W jednoseryjnym konkursie Letniego Grand Prix w Einsiedeln zajął trzecie miejsce, przegrywając z Kamilem Stochem i Thomasem Morgensternem. W zawodach Letniej Grand Prix jeszcze dwa razy stawał na podium – indywidualnie w Klingenthal w 2014 (trzecie miejsce) oraz drużynowo w Hinterzarten w 2015 (również trzecie miejsce).

W sezonie 2011/2012 wystartował we wszystkich konkursach Pucharu Świata. Najlepszy indywidualny wynik osiągnął w zawodach rozgrywanych na mamuciej skoczni Kulm. Zajął wówczas ósme miejsce w jednoseryjnym konkursie przeniesionym z 14 na 15 stycznia 2012 z powodu złych warunków atmosferycznych. 25 lutego 2012 odniósł pierwszy sukces w zawodach rangi mistrzowskiej. W mistrzostwach świata w lotach narciarskich rozgrywanych w Vikersund wywalczył srebrny medal, przegrywając złoto z Robertem Kranjcem o 3 pkt. Sam konkurs z powodu złych warunków atmosferycznych został ograniczony do dwóch z czterech planowanych serii. W tym samym sezonie stawał też trzy razy na podium drużynowych konkursów Pucharu Świata (pierwsze miejsce w Willingen, trzecie w Oberstdorfie oraz drugie w Planicy). Sezon w Pucharze Świata zakończył na siedemnastym miejscu z dorobkiem 311 punktów.

Po raz pierwszy na podium indywidualnych zawodów Pucharu Świata stanął w sezonie 2012/2013, zajął wówczas trzecie miejsce w konkursie rozgrywanym w Wiśle, przegrywając o 13,4 pkt. ze zwycięzcą zawodów, swym rodakiem Andersem Bardalem. Mimo tego, że regularnie punktował w zawodach Pucharu Świata, to jednak nie zdołał się dostać do kadry Norwegii na mistrzostwa świata rozgrywane w Val di Fiemme. Po mistrzostwach zdołał po raz drugi stanąć na pucharowym podium. W kończącym sezon konkursie w Planicy zajął drugie miejsce, gdzie przegrał zwycięstwo o 1,8 pkt. z Jurijem Tepešem. Ostatecznie w klasyfikacji generalnej Pucharu Świata zajął dwudzieste trzecie miejsce, gromadząc 337 punktów.

Na igrzyskach olimpijskich w Soczi w konkursie indywidualnym na normalnej skoczni zajął dwudzieste drugie miejsce, na skoczni dużej uplasował się o dwa miejsca niżej. Uczestniczył też w konkursie drużynowym, w którym Norwegowie zajęli szóste miejsce. W konkursach Pucharu Świata 2013/2014 zdobył 201 punktów, z czego trzy razy zajmował miejsce w pierwszej dziesiątce, jednak nigdy na podium indywidualnych zawodów, co dało mu trzydzieste miejsce w klasyfikacji generalnej. Do jego najlepszych osiągnięć z tamtego sezonu należą drugie miejsce w konkursie mieszanym w Lillehammer (6 grudnia 2013) oraz trzecie miejsce w konkursie drużynowym w Planicy (22 marca 2014).

Sezon 2014/2015 okazał się dla niego najlepszym w karierze i ostatnim, w którym zdobył punkty w zawodach Pucharu Świata. Na mistrzostwach świata w Falun zdobył medale we wszystkich konkursach, w których startował. 21 lutego został mistrzem świata w konkursie na skoczni normalnej, gdzie pokonał Severina Freunda o 0,4 pkt. Dzień później zdobył srebrny medal w konkursie mieszanym, gdzie reprezentował Norwegię razem z Anderesem Bardalem, Line Jahr i Maren Lundby. W konkursie indywidualnym rozgrywanym na skoczni dużej zdobył brązowy medal, a wyprzedzili go Severin Freund oraz Gregor Schlierenzauer. Swój ostatni medal zdobył w konkursie drużynowym na tym samym obiekcie. 28 lutego Norwegowie (w składzie Bardal, Jacobsen, Fannemel i Velta) zdobyli złoty medal, wyprzedzając drugich Austriaków o 19,4 pkt., zaś trzecich Polaków o 24,5 pkt. W konkursach Pucharu Świata stawał cztery razy na podium. Raz zajął drugie miejsce w Willingen, gdzie był najbliżej zwycięstwa w historii swoich występów w Pucharze Świata (przegrał o punkt z Severinem Freundem) oraz trzy razy zajmował trzecie miejsce (Trondheim, Oslo, Planica).

W następnym sezonie skakał zdecydowanie słabiej. W Letnim Grand Prix 2015 dwa razy odpadał w pierwszej serii w konkursach indywidualnych, a zimą nastąpił dalszy regres jego formy. Nie został on umieszczony w składzie Norwegii w konkursie drużynowym w Klingenthal, który inaugurował Puchar Świata 2015/2016, zaś w konkursie indywidualnym zajął trzydzieste siódme miejsce. Później poleciał na konkursy do Ruki, gdzie co prawda nie odbyły się one z powodu warunków atmosferycznych, jednak po skoku treningowym w trakcie tego weekendu zdecydował się wycofać z rywalizacji w Pucharze Świata, by móc indywidualnie trenować[2]. Do rywalizacji międzynarodowej powrócił w Pucharze Kontynentalnym, gdzie ogółem wystartował w czternastu konkursach, z czego w ośmiu punktował. Jego najlepszym osiągnięciem w zawodach Puchar Kontynentalnego było zajęcie piątego miejsca w konkursie rozegranym w Iron Mountain. W Pucharze Kontynentalnym zdobył ogółem 190 punktów i w klasyfikacji generalnej tego cyklu zajął pięćdziesiąte trzecie miejsce. 12 lutego 2016 wystartował w jednym konkursie Pucharu Świata. Zajął on wówczas pięćdziesiąte pierwsze miejsce w konkursie lotów rozegranym w Vikersund. Jak się później okazało, był to ostatni konkurs Pucharu Świata w jego karierze.

Ostatni raz w rywalizacji międzynarodowej wystąpił lipcu 2016 w Letnim Grand Prix w Courchevel, jednak został zdyskwalifikowany w kwalifikacjach za nieprawidłowy kombinezon. 1 sierpnia 2016 ogłosił zakończenie kariery sportowej[3].

Swój rekord życiowy w długości lotu ustanowił 26 lutego 2012 na skoczni Vikersundbakken w Vikersund, gdzie podczas drugiej serii konkursu drużynowego Mistrzostw Świata w Lotach Narciarskich w 2012 uzyskał 243 metry[4].

W maju 2023 roku objął stanowisko trenera reprezentacji Szwajcarii w skokach narciarskich. W lipcu 2025 zakończy pracę z powodów osobistych, o czym poinformowała szwajcarska federacja. Podczas mistrzostw świata w Trondheim w 2025 roku publicznie skrytykował reprezentację Norwegii za manipulacje związane z kombinezonami, określając działania rodaków jako nieakceptowalne.[5][6]

Indywidualnie

2014 Rosja Soczi/Krasnaja Polana – 22. miejsce (K-95), 24. miejsce (K-125)

Drużynowo

2014 Rosja Soczi/Krasnaja Polana – 6. miejsce[a]

Starty R. Velty na igrzyskach olimpijskich – szczegółowo

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwycięzca
22. 9 lutego 2014 Rosja Krasnaja Polana Russkije Gorki K-95 HS-106 indywid. 97,5 m 96,5 m 241,4 pkt 36,6 pkt Kamil Stoch
24. 15 lutego 2014 Rosja Krasnaja Polana Russkije Gorki K-125 HS-140 indywid. 126,5 m 123,5 m 238,7 pkt 40,0 pkt Kamil Stoch
6. 17 lutego 2014 Rosja Krasnaja Polana Russkije Gorki K-125 HS-140 druż.[a] 125,0 m 125,5 m 990,7 pkt (232,1 pkt) 50,4 pkt Niemcy

Indywidualnie

2015 Szwecja Falun – złoty medal (K-90), brązowy medal (K-120)

Drużynowo

2015 Szwecja Falun – srebrny medal (drużyna mieszana/K-90)[b], złoty medal (K-120)[c]

Starty R. Velty na mistrzostwach świata – szczegółowo

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwycięzca
1.złoto 21 lutego 2015 Szwecja Falun Lugnet K-90 HS-100 indywid. 95,5 m 95,5 m 252,7 pkt —
2.srebro 22 lutego 2015 Szwecja Falun Lugnet K-90 HS-100 druż. mix.[b] 95,0 m 95,5 m 915,6 pkt (245,3 pkt) 2,3 pkt Niemcy
3.brąz 26 lutego 2015 Szwecja Falun Lugnet K-120 HS-134 indywid. 126,5 m 128,5 m 242,9 pkt 25,8 pkt Severin Freund
1.złoto 28 lutego 2015 Szwecja Falun Lugnet K-120 HS-134 druż.[c] 124,0 m 121,0 m 872,6 pkt (215,5 pkt) —

Indywidualnie

2012 Norwegia Vikersund – srebrny medal
2014 Czechy Harrachov – 26. miejsce

Drużynowo

2012 Norwegia Vikersund – 4. miejsce[d]

Starty R. Velty na mistrzostwach świata w lotach – szczegółowo

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Skok 3 Skok 4 Nota Strata Zwycięzca
2.srebro 24-25 lutego 2012 Norwegia Vikersund Vikersundbakken K-195 HS-225 indywid. 217,5 m 234,5 m —[e] —[e] 405,7 pkt 3,0 pkt Robert Kranjec
4. 26 lutego 2012 Norwegia Vikersund Vikersundbakken K-195 HS-225 druż.[d] 229,0 m 243,0 m 1542,2 pkt (439,2 pkt) 106,2 pkt Austria
26. 14-15 marca 2014 Czechy Harrachov Čertak K-185 HS-205 indywid. 174,0 m 168,0 m —[e] —[e] 315,4 pkt 75,6 pkt Severin Freund
Rune Velta – srebrny medalista mistrzostw świata w konkursie indywidualnym

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon Miejsce[7]
2010/2011 36.
2011/2012 17.
2012/2013 23.
2013/2014 30.
2014/2015 8.

Miejsca na podium

Sezon PŚ1. miejsce2. miejsce3. miejsceRazem
2009/2010----
2010/2011----
2011/2012----
2012/2013-112
2013/2014----
2014/2015-134
2015/2016----
Suma-246

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych Pucharu Świata chronologicznie

Nr Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota Lok. Strata Zwycięzca
1. 9 stycznia 2013 Polska Wisła im. Adama Małysza K-120 HS-134 127,0 m 126,0 m 251,0 pkt 3. 13,4 pkt Anders Bardal
2. 24 marca 2013 Słowenia Planica Letalnica K-185 HS-215 207,5 m 217,5 m 423,7 pkt 2. 1,8 pkt Jurij Tepeš
3. 1 lutego 2015 Niemcy Willingen Mühlenkopfschanze K-130 HS-145 145,0 m 143,0 m 269,3 pkt 2. 1,0 pkt Severin Freund
4. 12 marca 2015 Norwegia Trondheim Granåsen K-124 HS-140 134,0 m 141,5 m 247,2 pkt 3. 18,1 pkt Severin Freund
5. 14 marca 2015 Norwegia Oslo Holmenkollbakken K-120 HS-134 128,5 m 135,5 m 265,3 pkt 3. 10,4 pkt Severin Freund
6. 22 marca 2015 Słowenia Planica Letalnica K-200 HS-225 230,5 m 226,5 m 418,2 pkt 3. 18,2 pkt Jurij Tepeš

Miejsca w poszczególnych konkursach indywidualnych Pucharu Świata

Źródło[8]
Sezon 2009/2010
Ruka Lillehammer Lillehammer Engelberg Engelberg Engelberg Oberstdorf Garmisch-Partenkirchen Innsbruck Bischofshofen Bad Mitterndorf Bad Mitterndorf Sapporo Sapporo Zakopane Zakopane Oberstdorf Klingenthal Willingen Lahti Kuopio Lillehammer Oslo punkty
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - 43 0
Sezon 2010/2011
Ruka Kuopio Lillehammer Lillehammer Engelberg Engelberg Engelberg Oberstdorf Garmisch-Partenkirchen Innsbruck Bischofshofen Harrachov Harrachov Sapporo Sapporo Zakopane Zakopane Zakopane Willingen Klingenthal Oberstdorf Vikersund Vikersund Lahti Planica Planica punkty
- - 17 10 9 24 44 dq 44 q q - - - - q 36 41 - - - 16 16 - - - 106
Sezon 2011/2012
Ruka Lillehammer Lillehammer Harrachov Harrachov Engelberg Engelberg Oberstdorf Garmisch-Partenkirchen Innsbruck Bischofshofen Bad Mitterndorf Bad Mitterndorf Zakopane Zakopane Sapporo Sapporo Predazzo Predazzo Willingen Oberstdorf Lahti Trondheim Oslo Planica Planica punkty
21 48 28 37 31 35 26 18 11 13 24 8 11 14 21 17 11 17 19 10 17 22 20 14 29 30 311
Sezon 2012/2013
Lillehammer Lillehammer Ruka Krasnaja Polana Krasnaja Polana Engelberg Engelberg Oberstdorf Garmisch-Partenkirchen Innsbruck Bischofshofen Wisła Zakopane Sapporo Sapporo Vikersund Vikersund Harrachov Harrachov Klingenthal Oberstdorf Lahti Kuopio Trondheim Oslo Planica Planica punkty
20 40 17 16 16 21 23 9 26 26 25 3 17 - - 17 13 dq 28 q 25 23 q 32 23 25 2 337
Sezon 2013/2014
Klingenthal Ruka Lillehammer Lillehammer Titisee-Neustadt Titisee-Neustadt Engelberg Engelberg Oberstdorf Garmisch-Partenkirchen Innsbruck Bischofshofen Bad Mitterndorf Bad Mitterndorf Wisła Zakopane Sapporo Sapporo Willingen Willingen Falun Lahti Lahti Kuopio Trondheim Oslo Planica Planica punkty
q 4 9 38 28 33 31 q q 23 31 36 26 13 7 22 - - - - 36 15 25 27 28 19 q 36 201
Sezon 2014/2015
Klingenthal Ruka Ruka Lillehammer Lillehammer Niżny Tagił Niżny Tagił Engelberg Engelberg Oberstdorf Garmisch-Partenkirchen Innsbruck Bischofshofen Bad Mitterndorf Wisła Zakopane Sapporo Sapporo Willingen Willingen Titisee-Neustadt Titisee-Neustadt Vikersund Vikersund Lahti Kuopio Trondheim Oslo Oslo Planica Planica punkty
18 11 10 38 23 14 7 10 21 16 5 44 18 6 5 25 - - 4 2 10 6 21 4 11 30 3 3 12 6 3 848
Sezon 2015/2016
Klingenthal Lillehammer Lillehammer Niżny Tagił Niżny Tagił Engelberg Engelberg Oberstdorf Garmisch-Partenkirchen Innsbruck Bischofshofen Willingen Zakopane Sapporo Sapporo Trondheim Vikersund Vikersund Vikersund Lahti Lahti Kuopio Ałmaty Ałmaty Wisła Titisee-Neustadt Planica Planica Planica punkty
37 - - - - - - - - - - - - - - - 51 - - - - - - - - - - - - 0
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja  q  – dyskwalifikacja w kwalifikacjach  q  – zawodnik nie zakwalifikował się  -  – zawodnik nie wystartował

Miejsca w poszczególnych konkursach drużynowych Pucharu Świata

Sezon
2011/2012		 Ruka HS142 Harrachov HS142 Willingen HS145 Oberstdorf HS213 Lahti HS97 Planica HS215
8 - 1 3 4 2
Sezon
2012/2013		 Lillehammer HS 100 (mikst) Ruka HS142 Zakopane HS134 Willingen HS145 Oberstdorf HS213 Lahti HS130 Planica HS215
- - 7 2 - 2 2
Sezon
2013/2014		 Klingenthal HS140 Lillehammer HS100 (mikst) Zakopane HS134 Lahti HS130 Planica HS139
- 3 5 3 -
Sezon
2014/2015		 Klingenthal HS140 Zakopane HS134 Willingen HS145 Lahti HS130 Planica HS225
3 4 3 1 3
Legenda
1 2 3 4-8 poniżej 8

 -  – zawodnik nie wystartował

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon Miejsce[7]
2010/2011 56.
2011/2012 11.
2012/2013 12.
2013/2014 38.
2014/2015 18.

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon Miejsce[7]
2010 61.

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon Miejsce[7]
2010/2011 31.
2011/2012 14.
2012/2013 14.
2013/2014 18.
2014/2015 5.

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon Miejsce[9]
2010 39.
2011 29.
2012 51.
2013 31.
2014 22.
2015 38.

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych LGP chronologicznie

Nr Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota Miejsce Strata Zwycięzca
1. 14 sierpnia 2011 Szwajcaria Einsiedeln Andreas Küttel-Schanze K-105 HS-117 107,5 m — 126,2 pkt 3. 10,8 pkt Kamil Stoch
2. 4 października 2014 Niemcy Klingenthal Vogtland Arena K-125 HS-140 127,0 m 137,0 m 252,9 pkt 3. 3,5 pkt Richard Freitag

Miejsca w poszczególnych konkursach indywidualnych LGP

Źródło[8]
2010
Hinterzarten Courchevel Einsiedeln Wisła Wisła Hakuba Hakuba Liberec Klingenthal punkty
q q - - - - - 32 7 36
2011
Wisła Szczyrk Zakopane Hinterzarten Courchevel Einsiedeln Hakuba Hakuba Ałmaty Hinzenbach Klingenthal punkty
- 47 49 20 q 3 - - - 40 20 82
2012
Wisła Courchevel Hinterzarten Hakuba Hakuba Ałmaty Ałmaty Hinzenbach Klingenthal punkty
- 25 44 - - 16 25 - 36 27
2013
Hinterzarten Wisła Courchevel Einsiedeln Hakuba Hakuba Niżny Tagił Niżny Tagił Ałmaty Ałmaty Klingenthal punkty
q 46 22 14 - - 20 31 13 8 21 100
2014
Wisła Einsiedeln Courchevel Hakuba Hakuba Ałmaty Ałmaty Hinzenbach Klingenthal punkty
6 39 48 - - - - 42 3 100
2015
Wisła Hinterzarten Courchevel Einsiedeln Hakuba Hakuba Czajkowskij Czajkowskij Ałmaty Ałmaty Hinzenbach punkty
41 10 44 22 - - - - - - 9 64
2016
Courchevel HS132 Wisła HS134 Hinterzarten HS108 Einsiedeln HS117 Hakuba HS131 Hakuba HS131 Czajkowskij HS140 Czajkowskij HS140 Hinzenbach HS94 Klingenthal HS140 punkty
q - - - - - - - - - 0
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja
 q  – dyskwalifikacja w kwalifikacjach
 q  – zawodnik nie zakwalifikował się
 -  – zawodnik nie wystartował

Miejsca w poszczególnych konkursach drużynowych LGP

2011 Zakopane HS134 Hinterzarten HS108
7 3
2013 Hinterzarten HS108 (mikst) Wisła HS134 Courchevel HS132 (mikst)
- 7 -
2014 Wisła HS134
4
2015 Wisła HS134 Hinterzarten HS108
- 3
Legenda
1 2 3 4-8 poniżej 8

 -  – brak startu

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon MiejsceŹr.
2011 48.[10]

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon Miejsce[11]
2008/2009 132.
2009/2010 59.
2010/2011 66.
2015/2016 35.

Miejsca w poszczególnych konkursach Pucharu Kontynentalnego

Źródło[8]
Sezon 2008/2009
Rovaniemi HS100 Rovaniemi HS100 Vikersund HS117 Vikersund HS117 Liberec HS134 Liberec HS134 Engelberg HS137 Engelberg HS137 Braunlage HS100 Braunlage HS100 Sapporo HS100 Sapporo HS134 Sapporo HS134 Bischofshofen HS140 Bischofshofen HS140 Kranj HS109 Kranj HS109 Titisee-Neustadt HS142 Titisee-Neustadt HS142 Zakopane HS134 Zakopane HS134 Iron Mountain HS133 Iron Mountain HS133 Brotterode HS117 Brotterode HS117 Wisła HS134 Wisła HS134 Trondheim HS131 Trondheim HS131 Pragelato HS140 Pragelato HS140 Ruka HS142 Ruka HS142 punkty
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - 54 - 24 25 - - 13
Sezon 2009/2010
Rovaniemi HS100 Rovaniemi HS100 Vikersund HS117 Vikersund HS117 Otepää HS100 Otepää HS100 Engelberg HS137 Engelberg HS137 Sapporo HS100 Sapporo HS134 Sapporo HS134 Titisee-Neustadt HS142 Bischofshofen HS140 Bischofshofen HS140 Iron Mountain HS133 Zakopane HS134 Zakopane HS134 Kranj HS109 Kranj HS109 Brotterode HS117 Brotterode HS117 Wisła HS134 Oslo HS134 Oslo HS134 Ruka HS142 Ruka HS142 punkty
64 61 25 41 - - - - - - - - - - - - - - - - - - 6 5 - - 91
Sezon 2010/2011
Rovaniemi HS100 Rovaniemi HS100 Vikersund HS117 Vikersund HS117 Erzurum HS109 Erzurum HS109 Engelberg HS137 Engelberg HS137 Sapporo HS134 Sapporo HS134 Sapporo HS134 Pjongczang HS140 Pjongczang HS140 Titisee-Neustadt HS142 Titisee-Neustadt HS142 Bischofshofen HS140 Bischofshofen HS140 Brotterode HS117 Brotterode HS117 Iron Mountain HS133 Iron Mountain HS133 Kranj HS109 Kranj HS109 Zakopane HS134 Zakopane HS134 Kuopio HS127 Kuopio HS127 Wisła HS134 Wisła HS134 punkty
- - - - - - - - - - - - - - - 42 21 - - - - 22 32 - - - - 13 7 75
Sezon 2015/2016
Rena HS111 Rena HS111 Rena HS139 Rovaniemi HS100 Rovaniemi HS100 Engelberg HS137 Engelberg HS137 Garmisch-Partenkirchen HS140 Garmisch-Partenkirchen HS140 Willingen HS145 Willingen HS145 Sapporo HS100 Sapporo HS134 Sapporo HS134 Bischofshofen HS140 Bischofshofen HS140 Planica HS139 Planica HS139 Zakopane HS134 Zakopane HS134 Iron Mountain HS133 Iron Mountain HS133 Brotterode HS117 Vikersund HS117 Vikersund HS117 Czajkowskij HS140 Czajkowskij HS140 punkty
- - - - - 43 45 10 22 18 7 36 13 19 - - 33 36 - - 5 9 32 - - - - 190
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja  -  – zawodnik nie wystartował

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon MiejsceŹr.
2010 56.[12]

Miejsca w poszczególnych konkursach Letniego Pucharu Kontynentalnego

Źródło[8]
2008
Velenje Velenje Kranj Lillehammer Lillehammer Villach Villach Oberstdorf Oberstdorf Falun Falun punkty
- - - - 58 - - - - - - 0
2009
Velenje Kranj Kranj Villach Villach Lillehammer Lillehammer Pjongczang Pjongczang Wisła Wisła punkty
- - - - - 32 42 - - - - 0
2010
Kranj Kranj Velenje Garmisch-Partenkirchen Garmisch-Partenkirchen Courchevel Courchevel Lillehammer Lillehammer Oslo Oslo Ałmaty Ałmaty Wisła Wisła punkty
- - - - - - - 32 9 31 11 - - - - 53
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja  -  − zawodnik nie wystartował

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon Miejsce[13]
2007/2008 161.
2008/2009 70.

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych FIS Cup chronologicznie

Nr Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota Miejsce Strata Zwycięzca
1. 13 lutego 2009 Norwegia Notodden Tveitanbakken K-90 HS-100 93,5 m 94,0 m 244,0 pkt 3. 10,5 pkt Felix Brodauf

Miejsca w poszczególnych konkursach FIS Cupu

Źródło[8]
Sezon 2007/2008
Bischofshofen Bischofshofen Oberwiesenthal Oberwiesenthal Falun Falun Einsiedeln Einsiedeln Notodden Notodden Harrachov Harrachov Lauscha Lauscha Eisenerz Eisenerz Kuopio Kuopio Szczyrk Szczyrk Whistler Whistler Sapporo Zaō Zaō punkty
- - - - - - - - 16 16 - - - - - - 29 34 - - - - - - - 32
Sezon 2008/2009
Oberwiesenthal Oberwiesenthal Szczyrbskie Jezioro Szczyrbskie Jezioro Predazzo Predazzo Einsiedeln Einsiedeln Szczyrbskie Jezioro Harrachov Harrachov Yabuli Lauscha Eisenerz Eisenerz Notodden Notodden Ljubno Ljubno Zaō Zaō Sapporo punkty
- - - - - - - - - - - - - - - 3 15 - - - - - 76
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja  -  − zawodnik nie wystartował

Uwagi

  1. 1 2 Skład zespołu: Anders Bardal, Anders Fannemel, Anders Jacobsen, Rune Velta
  2. 1 2 Skład zespołu: Line Jahr, Anders Bardal, Maren Lundby, Rune Velta
  3. 1 2 Skład zespołu: Anders Bardal, Anders Jacobsen, Anders Fannemel, Rune Velta
  4. 1 2 Skład zespołu: Bjørn Einar Romøren, Anders Fannemel, Rune Velta, Anders Bardal
  5. 1 2 3 4 Seria konkursowa została odwołana

Przypisy

  1. ↑ Rune Velta został trenerem reprezentacji Szwajcarii – skoki narciarskie [online], sport.tvp.pl, 10 maja 2023 [dostęp 2023-05-17].
  2. ↑ Katarzyna Skoczek: Rune Velta: „Nie jestem jeszcze gotowy do pucharowej rywalizacji”. skijumping.pl, 8 grudnia 2015.
  3. ↑ Dominik Formela: Rune Velta zakończył karierę!. skijumping.pl, 1 sierpnia 2016.
  4. ↑ Andrzej Mysiak: MŚ Vikersund: Ośmiu zawodników poprawiało w niedzielę rekordy życiowe. skokinarciarskie.pl, 26 lutego 2012.
  5. ↑ Dwukrotny mistrz świata w skokach odchodzi z kadry. Podali powód [online], Przegląd Sportowy Onet [dostęp 2025-04-25].
  6. ↑ Telewizja Polska S.A, Sensacyjna zmiana trenerska w skokach! [online], sport.tvp.pl, 24 kwietnia 2025 [dostęp 2025-04-25].
  7. 1 2 3 4 VELTA Rune - Athlete Information; World Cup Standings. fis-ski.com. [dostęp 2023-12-04]. (ang.).
  8. 1 2 3 4 5 Adam Kwieciński: VELTA Rune. [dostęp 2023-12-04].
  9. ↑ VELTA Rune - Athlete Information; Grand Prix Standings. fis-ski.com. [dostęp 2023-12-04]. (ang.).
  10. ↑ FIS Grand Prix Ski Jumping - 2011 - Lotos Poland Tour. fis-ski.com, 2011-07-23. [dostęp 2023-12-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-01-11)]. (ang.).
  11. ↑ VELTA Rune - Athlete Information; Continental Cup Standings. fis-ski.com. [dostęp 2023-12-04]. (ang.).
  12. ↑ FIS Continental Cup Ski Jumping - Cup Standings 2010. fis-ski.com, 2010-10-03. [dostęp 2023-12-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-04-25)]. (ang.).
  13. ↑ VELTA Rune - Athlete Information; FIS Cup Standings. fis-ski.com. [dostęp 2023-12-04]. (ang.).

Bibliografia

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.