Mirosław Krachulec

Mirosław Józef Krachulec (ur. 19 marca 1952, zm. 16 marca 2020^[1]) – polski kierowca rajdowy i wyścigowy.

Karierę kierowcy rajdowego rozpoczął w 1975 roku od startów Polskim Fiatem 126p^[2]. W 1977 roku zajął dziewiąte miejsce w gr. II kl. 1-2, jak również grupie I kl. PF126p^[3]. W sezonie 1980 m.in. zajął ósme miejsce w klasyfikacji generalnej Rajdu Wisły oraz dziesiąte w Rajdzie Elmot^[2], został ponadto mistrzem gr. II kl. 1-3^[4]. Rok później zmienił samochód na Ładę^[2]. W 1982 roku zajął trzecie miejsce w klasyfikacji gr. II kl. 8^[5]. W sezonie 1983 był natomiast czwarty w gr II kl. 4-7^[6]. W trakcie sezonu 1984 zmienił pojazd na Forda Escorta RS2000, co zaowocowało trzecim miejscem w gr. B ponad 1600, za Marianem Bublewiczem i Adamem Polakiem^[7]. W 1985 roku był siódmy w kl. B-22^[8], a w 1986 – czwarty w kl. B-31^[9]. W 1988 roku rozpoczął rywalizację Mazdą 323 4WD^[2]. Zajął w tamtym sezonie trzy miejsca na podium i zdobył tytuł II wicemistrza Polski w klasyfikacji ogólnej^[10]. W sezonie 1989 wygrał swój pierwszy rajd klasyfikacji mistrzostw Polski (Rajd Warszawski), zdobył łącznie trzy podia i został wicemistrzem kraju^[11]. W roku 1990 zajął jedenaste miejsce w klasyfikacji, wygrał za to kl. N-04^[12]. W sezonie 1991 był trzeci w kl. N-04^[13].

Po 1991 roku zarzucił rajdy na poziomie mistrzostw Polski, angażując się za to – od 1993 roku – w wyścigi i wyścigi górskie. Początkowo używał Estonii 25. W sezonie 1993 zajął dziewiąte miejsce w kl. E1 WSMP oraz gr. E GSMP^[14][15]. W 1994 roku ścigał się w klasie Formuły Easter, kończąc sezon na trzynastej pozycji^[16]. Był także wicemistrzem kl. E1 GSMP^[17]. W sezonie 1995 rozpoczął korzystanie z Eufry 391, którą rywalizował w klasie E-2000. Zajął wówczas szóste miejsce w klasyfikacji końcowej^[18]. W wyścigach górskich natomiast był siódmy^[19]. W sezonie 1996 zajął drugie miejsce w Kamieniu Śląskim, a na koniec sezonu był dziewiąty^[20]. W GSMP zajął z kolei ósme miejsce^[21]. Rok 1997 był jego ostatnim w Polskiej Formule 3. Zdobył wówczas trzy podia, a w klasyfikacji końcowej był czwarty^[22]. Kontynuował jednakże uczestnictwo w wyścigach górskich. W 1997 roku zajął piąte miejsce w klasyfikacji końcowej^[21]. W 1998 roku rozpoczął korzystanie z samochodu PRC Argo, napędzanego silnikiem Alfa Romeo. Zajął wówczas ósme miejsce w gr. E^[23]. W sezonie 2000 wygrał trzy wyścigi i został mistrzem kraju^[24].

W 2006 roku został prezesem Automobilklubu Częstochowskiego. W roku 2008 zrezygnował z tej funkcji^[25].