Mistrzostwa Świata w Piłce Ręcznej Mężczyzn 2025 (eliminacje)

Kwalifikacje do Mistrzostw Świata w Piłce Ręcznej Mężczyzn 2025 – rozgrywki mające na celu wyłonienie trzydziestu dwóch męskich reprezentacji narodowych w piłce ręcznej, które wystąpią w finałach tego turnieju.

Turniej finałowy organizowanych przez IHF mistrzostw świata odbędzie się w Chorwacji, Danii i Norwegii w styczniu 2025 roku i wezmą w nim udział trzydzieści dwie drużyny. Automatycznie do mistrzostw zakwalifikowała się Francja jako wicemistrz świata z 2023 oraz reprezentacje Chorwacji, Danii i Norwegii jako gospodarze zawodów. O pozostałych dwadzieścia osiem miejsc odbywały się kontynentalne kwalifikacje. Wolne miejsca zostały podzielone według następującego klucza geograficznego: po cztery obowiązkowe miejsca przydzielono czterem kontynentom – Europie, Azji, Afryce i Ameryce (trzy Południowej i jedno Północnej), zaś jedno – wcześniej przypadające Oceanii – mogła otrzymać drużyna z Oceanii zajmując przynajmniej piątą lokatę w mistrzostwach Azji, w przeciwnym przypadku było ono przyznawane jako dzika karta. Kolejne jedenaście przypadło kontynentom, z których pochodziły zespoły z czołowej jedenastki poprzednich mistrzostw, a także IHF zastrzegła sobie przyznawanie dzikiej karty^[1]

Turniejem kwalifikacyjnym w Afryce były mistrzostwa tego kontynentu, zorganizowane w dniach 17–27 stycznia 2024 roku. Początkowo gospodarzem zawodów została wybrana Algieria^[66], jednak później prawa do ich organizacji zostały przekazane Egiptowi będącemu jedynym kandydatem^[67]. W wyniku przeprowadzonego 15 listopada 2023 roku losowania wyłoniono cztery czterozespołowe grupy^[68]. Zespoły rywalizowały systemem kołowym w ramach grup, po czym czołowe dwie z każdej z grup awansowały do ćwierćfinałów^[69][70][71]. Stawką zawodów prócz medali było także pięć miejsc w turnieju finałowym MŚ 2025^[72].

Tytuł sprzed dwóch lat obronił Egipt pokonując w finale Algierię, brąz zdobyli zaś Tunezyjczycy. Prócz medalistów awans na MŚ uzyskali Kabowerdeńczycy oraz Gwinejczycy^[73].

Turniejem kwalifikacyjnym w Azji były mistrzostwa tego kontynentu, zorganizowane w dniach 11–25 stycznia 2024 roku. W kwietniu 2023 roku AHF rozpisał konkurs na organizację zawodów^[74], cztery miesiące później na gospodarza wybrany został Bahrajn^[75]. Chęć udziału w zawodach zadeklarowało siedemnaście reprezentacji, jednak jeszcze przed losowaniem grup wycofała się Australia^[76]. Losowanie grup zostało zaplanowane na 10 listopada 2023 roku, przed nim zespoły zostały podzielone na cztery koszyki^[77], a w jego wyniku powstały cztery czterozespołowe grupy^[78]. Harmonogram rozgrywek opublikowano na początku grudnia 2023 roku^[79]. Szesnaście uczestniczących reprezentacji rywalizowało w pierwszej fazie w ramach czterech czterozespołowych grup systemem kołowym. Czołowa dwójka z każdej z grup utworzyła następnie dwie czterozespołowe grupy, które ponownie walczyły systemem kołowym o dwa czołowe miejsca premiowane awansem do półfinałów, pozostałe rywalizowały natomiast o miejsca 9–16. Kwalifikację na MŚ 2025 otrzymać miała czołowa czwórka kontynentalnego czempionatu, ewentualnie też piąta, gdyby w tej piątce znalazł się zespół z Oceanii^[78][80].

Niespodzianką fazy grupowej był remis Japonii z Irakiem, pozostali faworyci łatwo awansowali do fazy zasadniczej^[81]. Do półfinałów, zapewniając sobie tym samym kwalifikację na MŚ 2025, awansowały Japonia, Bahrajn, Kuwejt i Katar, szósty tytuł mistrzowski z rzędu zdobył Katar po zwycięstwie nad Japonią, brąz przypadł zaś gospodarzom^[82][83].

Turniej kwalifikacyjny dla Ameryki Południowej i Środkowej odbył się w dniach 16–20 stycznia 2024 roku w Buenos Aires. Sześć uczestniczących zespołów rywalizowało systemem kołowym podczas pięciu meczowych dni], a stawką zawodów było prawo gry na MŚ 2025 dla ich medalistów^[84][85]. Z kompletem zwycięstw w zawodach triumfowała Brazylia, wraz z Argentyną i Chile kwalifikując się jednocześnie do Mistrzostw Świata 2025^[86][87].

O jedno miejsce premiowane awansem na MŚ 2025 rywalizowały sześć reprezentacji – w pierwszej fazie systemem kołowym, a następnie czołowa dwójka zmierzyła się w meczu finałowym, pozostałe zaś zagrały o poszczególne lokaty^[88][89]. Fazę grupową z kompletem zwycięstw zakończyła reprezentacja Kuby, która również zwyciężyła w meczu finałowym^[90].

Z uwagi na organizację przez USA LIO 2028 i chęć podniesienia ich poziomu sportowego Rada IHF zdecydowała o przyznaniu „dzikiej karty” męskim i żeńskim reprezentacjom tego kraju na mistrzostwa świata w latach 2025 i 2027^[91][92].

Druga „dzika karta” została przyznana w maju 2024 roku, już po zakończeniu wszystkich turniejów eliminacyjnych w regionach. Otrzymała ją Szwajcaria z powodów sportowych (fakt odpadnięcia z europejskich play-off dopiero po dogrywce) i komercyjnych (największy zasięg spośród analizowanych krajów)^[93].