Moi przyjaciele

Moi przyjaciele
Amici miei
	; Duilio Del Prete, Adolfo Celi, Ugo Tognazzi i Philippe Noiret w scenie z filmu.
Gatunek	komedia
Rok produkcji	1975
Data premiery	15 sierpnia 1975
Kraj produkcji	Włochy
Język	włoski
Czas trwania	140 min
Reżyseria	Mario Monicelli
Scenariusz	Leonardo Benvenuti; Piero De Bernardi; Pietro Germi; Tullio Pinelli
Główne role	Ugo Tognazzi; Gastone Moschin; Philippe Noiret; Duilio Del Prete
Muzyka	Carlo Rustichelli
Zdjęcia	Luigi Kuveiller
Scenografia	Lorenzo Baraldi
Kostiumy	Giuditta Mafai
Montaż	Ruggero Mastroianni
Produkcja	Carlo Nebiolo; Andrea Rizzoli
Dystrybucja	Rizzoli Film
	Nagrody
	1976: David di Donatello za najlepszy film i dla najlepszego aktora (Ugo Tognazzi)

Moi przyjaciele (wł. Amici miei) – włoski film komediowy z 1975 roku w reżyserii Mario Monicellego.

Obsada

Ugo Tognazzi – Raffaello Mascetti
Gastone Moschin – Rambaldo Melandri
Philippe Noiret – Giorgio Perozzi
Duilio Del Prete – Guido Necchi
Olga Karlatos – Donatella Sassaroli
Silvia Dionisio – Titti Ambrosio
Franca Tamantini – Carmen Necchi
Angela Goodwin – Laura Perozzi
Milena Vukotic – Alice Mascetti
Bernard Blier – Niccolò Righi
Adolfo Celi – prof. Alfeo Sassaroli
Maurizio Scattorin – Luciano Perozzi
Marisa Traversi – Bruna
Mauro Vestri – lekarz Don Ulrico
Mario Scarpetta – policjant
Ulla Johannsen – kochanka Tittiego^[1]

Produkcja

Zdjęcia kręcono we Florencji i okolicach (Impruneta, Greve in Chianti, Pelago), a także w Rzymie i Calcacie (prowincja Viterbo)^[2]^[3].

Przypisy

↑ Amici miei - Full Cast & Crew. TV Guide. [dostęp 2025-01-18]. (ang.).
↑ My Friends. Italy for Movies. [dostęp 2025-01-17]. (ang.).
↑ Amici miei (1975). Davinotti. [dostęp 2025-01-17]. (wł.).

Linki zewnętrzne

Moi przyjaciele w bazie Filmweb
Moi przyjaciele w bazie IMDb (ang.)

[1] Amici miei - Full Cast & Crew. TV Guide. [dostęp 2025-01-18]. (ang.).

[2] My Friends. Italy for Movies. [dostęp 2025-01-17]. (ang.).

[3] Amici miei (1975). Davinotti. [dostęp 2025-01-17]. (wł.).

[1]

[2]

[3]

1930–49	Pioggia d'estate (1937) Al diavolo la celebrità (1949) Toto szuka domu (1949)
1950–59	Pieskie życie (1950) È arrivato il cavaliere! (1950) Złodzieje i policjanci (1951) Toto i kobiety (1952) Totò e i re di Roma (1952) Niewierne (1953) Totò e Carolina (1955) Bohater naszych czasów (1955) Zakazane (1955) Donatella (1956) Dwa pokolenia (1957) Lekarz i znachor (1957) Sprawcy nieznani (1958) Wielka wojna (1959)
1960–69	Pechowy Sylwester (1960) Boccaccio ’70 (1962, segment) Towarzysze (1963) Niewierność (1964) Casanova ’70 (1965) Armia Brancaleone (1966) Wróżki (1966) Kaprys włoski (1968) Dziewczyna z pistoletem (1968) Toh è morta la nonna! (1969)
1970–79	Brancaleone i krzyżowcy (1970) Pary (1970) Mortadela (1971) Chcemy pułkowników (1973) Romans jakich wiele (1974) Moi przyjaciele (1975) Drogi Michele (1976) Signore e signori, buonanotte (1976) Szaleństwo małego człowieka (1977) Nowe potwory (1977, segmenty) Podróże z Anitą (1979)
1980–89	Temporale Rosy (1980) Pokój hotelowy (1981) Markiz Grillo (1981) Moi przyjaciele II (1982) Bertoldo, Bertoldino e Cacasenno (1984) Dwa życia Mateusza Pascala (1985) Miejmy nadzieję, że to będzie córka (1986) I picari (1987) 12 reżyserów o 12 miastach (1989)
1990–99	Il male oscuro (1990) Rossini! Rossini! (1991) Parenti serpenti (1992) Drodzy najpieprzeńsi przyjaciele (1994) Zabawmy się w raj (1995) Esercizi di stile (1996) I corti italiani (1997) Brudna pościel (1999)
2000–09	Róże pustyni (2006)

1970–1979	1970: Śledztwo w sprawie obywatela poza wszelkim podejrzeniem / Metello 1971: Konformista / Ogród Finzi-Continich / Waterloo 1972: Klasa robotnicza idzie do raju / Osobliwa miłość 1973: Alfredo Alfredo / Ludwig 1974: Amarcord / Chleb i czekolada 1975: Czyny szlachetnego rodu / Portret rodzinny we wnętrzu 1976: Szacowni nieboszczycy / Moi przyjaciele 1977: Pustynia Tatarów / Szaleństwo małego człowieka 1978: Żelazny prefekt / W imieniu papieskiego króla 1979: Chrystus zatrzymał się w Eboli / Zapomnieć o Wenecji / Drzewo na saboty
1980–1989	1980: nie przyznano 1981: Zacznę od trzech 1982: Borotalco 1983: Noc świętego Wawrzyńca 1984: Bal / A statek płynie 1985: Carmen 1986: Miejmy nadzieję, że to będzie córka 1987: Rodzina 1988: Ostatni cesarz 1989: Legenda o świętym pijaku
1990–1999	1990: Otwarte drzwi 1991: Śródziemnomorska sielanka / Pod wieczór 1992: Złodziej dzieci 1993: Valentina i Arturo 1994: Dziennik intymny 1995: Szkoła 1996: Ferie d’agosto 1997: Rozejm 1998: Życie jest piękne 1999: Nie z tego świata
2000–2009	2000: Chleb i tulipany 2001: Pokój syna 2002: Rzemiosło wojenne 2003: Okna 2004: Nasze najlepsze lata 2005: Skutki miłości 2006: Kajman 2007: Nieznajoma 2008: Dziewczyna z jeziora 2009: Gomorra
2010–2019	2010: Człowiek, który nadejdzie 2011: Wierzyliśmy 2012: Cezar musi umrzeć 2013: Koneser 2014: Kapitał ludzki 2015: Ciemne dusze 2016: Dobrze się kłamie w miłym towarzystwie 2017: Zwariować ze szczęścia 2018: Miłość i kule 2019: Dogman
2020–2029	2020: Zdrajca 2021: Chciałem się ukrywać 2022: To była ręka Boga 2023: Osiem gór 2024: Ja, kapitan

Duilio Del Prete, Adolfo Celi, Ugo Tognazzi i Philippe Noiret w scenie z filmu.
Gatunek	komedia
Rok produkcji	1975
Data premiery	15 sierpnia 1975
Kraj produkcji	Włochy
Język	włoski
Czas trwania	140 min
Reżyseria	Mario Monicelli
Scenariusz	Leonardo Benvenuti Piero De Bernardi Pietro Germi Tullio Pinelli
Główne role	Ugo Tognazzi Gastone Moschin Philippe Noiret Duilio Del Prete
Muzyka	Carlo Rustichelli
Zdjęcia	Luigi Kuveiller
Scenografia	Lorenzo Baraldi
Kostiumy	Giuditta Mafai
Montaż	Ruggero Mastroianni
Produkcja	Carlo Nebiolo Andrea Rizzoli
Dystrybucja	Rizzoli Film
Nagrody
1976: David di Donatello za najlepszy film i dla najlepszego aktora (Ugo Tognazzi)