Portret rodzinny we wnętrzu

Portret rodzinny we wnętrzu
Gruppo di famiglia in un interno
	; Burt Lancaster w scenie z filmu.
Gatunek	dramat psychologiczny
Rok produkcji	1974
Data premiery	10 grudnia 1974
Kraj produkcji	Włochy; Francja
Język	włoski; angielski
Czas trwania	121 min
Reżyseria	Luchino Visconti
Scenariusz	Luchino Visconti; Enrico Medioli; Suso Cecchi D’Amico
Główne role	Burt Lancaster; Helmut Berger; Silvana Mangano
Muzyka	Franco Mannino
Zdjęcia	Pasqualino De Santis
Scenografia	Mario Garbuglia
Kostiumy	Vera Marzot
Montaż	Ruggero Mastroianni
Produkcja	Giovanni Bertolucci
Wytwórnia	Rusconi Film; Gaumont International
Dystrybucja	Cinema International Corporation
	Nagrody
	1975:; Włoska Akademia Filmowa najlepszy film; najlepszy aktor zagraniczny (Burt Lancaster); ; 1979: Stowarzyszenie Krytyków Filmowych z Tokio najlepszy film zagraniczny (Luchino Visconti); ;

Portret rodzinny we wnętrzu (wł. Gruppo di famiglia in un interno) – włosko-francuski dramat psychologiczny z 1974 roku w reżyserii Luchino Viscontiego.

Fabuła

Emerytowany amerykański profesor (Burt Lancaster) żyje samotnie w luksusowym pałacu w Rzymie wśród XVIII-wiecznych obrazów. Jego spokój zakłócają wulgarna włoska markiza (Silvana Mangano) i jej towarzysze: kochanek (Helmut Berger), córka (Claudia Marsani) i chłopak córki (Stefano Patrizi). Zostaje nakłoniony do wynajęcia im apartamentu na wyższym piętrze pałacu. Ta hałaśliwa grupa wprowadza chaos w jego życie poprzez swoje machinacje^[1].

Obsada

Burt Lancaster jako profesor
- Massimo Foschi jako profesor (głos)
Helmut Berger jako Konrad Huebel
- Adalberto Maria Merli jako Konrad Huebel (głos)
Silvana Mangano jako Bianca Brumonti
Claudia Marsani jako Lietta Brumonti
- Roberta Paladini jako Lietta Brumonti (głos)
Stefano Patrizi jako Stefano
- Renato Cortesi jako Stefano (głos)
Elvira Cortese jako Erminia
Philippe Hersent jako porter
Guy Tréjan jako handlarz sztuką
Jean-Pierre Zola jako Blanchard
Romolo Valli jako Michelli
Dominique Sanda jako matka profesora
- Livia Giampalmo jako matka profesora (głos)
Claudia Cardinale jako żona profesora
Umberto Raho
Enzo Fiermonte

Produkcja

Zdjęcia kręcono w Rzymie^[2].

Przypisy

↑ Śmierć Viscontiniego, [w:] AleksanderA. Jackiewicz AleksanderA., Moja filmoteka. Kino na świecie, Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe, 1983, s. 21-25, ISBN 83-221-0235-6 .
↑ Eleonora Guzzo: Roma / Conversation Piece (Luchino Visconti, 1974). Luoghi di celluloide, 07.12.2016. [dostęp 2025-01-18]. (wł.).

Linki zewnętrzne

Recenzja z „Filmu” nr 24/75
Portret rodzinny we wnętrzu w bazie IMDb (ang.)
Portret rodzinny we wnętrzu w bazie Filmweb

[1] Śmierć Viscontiniego, [w:] AleksanderA. Jackiewicz AleksanderA., Moja filmoteka. Kino na świecie, Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe, 1983, s. 21-25, ISBN 83-221-0235-6 .

[2] Eleonora Guzzo: Roma / Conversation Piece (Luchino Visconti, 1974). Luoghi di celluloide, 07.12.2016. [dostęp 2025-01-18]. (wł.).

[1]

[2]

1940-1949	Opętanie (1943) Dni chwały (1945) Ziemia drży (1948)
1950-1959	Najpiękniejsza (1951) Jesteśmy kobietami (1953, segment) Zmysły (1954) Białe noce (1957)
1960-1969	Rocco i jego bracia (1960) Boccaccio ’70 (1962, segment) Lampart (1963) Błędne gwiazdy Wielkiej Niedźwiedzicy (1965) Obcy (1967) Zmierzch bogów (1969)
1970-1979	W poszukiwaniu Tadzia (1970) Śmierć w Wenecji (1971) Ludwig (1972) Portret rodzinny we wnętrzu (1974) Niewinne (1976)

1970–1979	1970: Śledztwo w sprawie obywatela poza wszelkim podejrzeniem / Metello 1971: Konformista / Ogród Finzi-Continich / Waterloo 1972: Klasa robotnicza idzie do raju / Osobliwa miłość 1973: Alfredo Alfredo / Ludwig 1974: Amarcord / Chleb i czekolada 1975: Czyny szlachetnego rodu / Portret rodzinny we wnętrzu 1976: Szacowni nieboszczycy / Moi przyjaciele 1977: Pustynia Tatarów / Szaleństwo małego człowieka 1978: Żelazny prefekt / W imieniu papieskiego króla 1979: Chrystus zatrzymał się w Eboli / Zapomnieć o Wenecji / Drzewo na saboty
1980–1989	1980: nie przyznano 1981: Zacznę od trzech 1982: Borotalco 1983: Noc świętego Wawrzyńca 1984: Bal / A statek płynie 1985: Carmen 1986: Miejmy nadzieję, że to będzie córka 1987: Rodzina 1988: Ostatni cesarz 1989: Legenda o świętym pijaku
1990–1999	1990: Otwarte drzwi 1991: Śródziemnomorska sielanka / Pod wieczór 1992: Złodziej dzieci 1993: Valentina i Arturo 1994: Dziennik intymny 1995: Szkoła 1996: Ferie d’agosto 1997: Rozejm 1998: Życie jest piękne 1999: Nie z tego świata
2000–2009	2000: Chleb i tulipany 2001: Pokój syna 2002: Rzemiosło wojenne 2003: Okna 2004: Nasze najlepsze lata 2005: Skutki miłości 2006: Kajman 2007: Nieznajoma 2008: Dziewczyna z jeziora 2009: Gomorra
2010–2019	2010: Człowiek, który nadejdzie 2011: Wierzyliśmy 2012: Cezar musi umrzeć 2013: Koneser 2014: Kapitał ludzki 2015: Ciemne dusze 2016: Dobrze się kłamie w miłym towarzystwie 2017: Zwariować ze szczęścia 2018: Miłość i kule 2019: Dogman
2020–2029	2020: Zdrajca 2021: Chciałem się ukrywać 2022: To była ręka Boga 2023: Osiem gór 2024: Ja, kapitan

Burt Lancaster w scenie z filmu.
Gatunek	dramat psychologiczny
Rok produkcji	1974
Data premiery	10 grudnia 1974
Kraj produkcji	Włochy Francja
Język	włoski angielski
Czas trwania	121 min
Reżyseria	Luchino Visconti
Scenariusz	Luchino Visconti Enrico Medioli Suso Cecchi D’Amico
Główne role	Burt Lancaster Helmut Berger Silvana Mangano
Muzyka	Franco Mannino
Zdjęcia	Pasqualino De Santis
Scenografia	Mario Garbuglia
Kostiumy	Vera Marzot
Montaż	Ruggero Mastroianni
Produkcja	Giovanni Bertolucci
Wytwórnia	Rusconi Film Gaumont International
Dystrybucja	Cinema International Corporation
Nagrody
1975: Włoska Akademia Filmowa najlepszy film najlepszy aktor zagraniczny (Burt Lancaster) 1979: Stowarzyszenie Krytyków Filmowych z Tokio najlepszy film zagraniczny (Luchino Visconti)