Nowa Biela

Nowa Biela
uroczysko-dawna miejscowość
Ilustracja
Staw w Nowej Bieli
Państwo

 Polska

Województwo

 dolnośląskie

Powiat

kłodzki

Gmina

Stronie Śląskie

Wysokość

750-770[1] m n.p.m.

SIMC

nie nadano

Położenie na mapie gminy Stronie Śląskie
Mapa konturowa gminy Stronie Śląskie, po prawej znajduje się punkt z opisem „Nowa Biela”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole po lewej znajduje się punkt z opisem „Nowa Biela”
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego
Mapa konturowa województwa dolnośląskiego, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Nowa Biela”
Położenie na mapie powiatu kłodzkiego
Mapa konturowa powiatu kłodzkiego, blisko prawej krawiędzi na dole znajduje się punkt z opisem „Nowa Biela”
Ziemia50°15′21″N 16°59′34″E/50,255833 16,992778

Nowa Biela (niem. Neu Bielendorf) – uroczysko-dawna miejscowość, dawniej przysiółek wsi Bielice położonej w województwie dolnośląskim, w powiecie kłodzkim, w gminie Stronie Śląskie[2].

Położenie

Nowa Biela położona była na południe od Bielic, w górnej części doliny Białej Lądeckiej, w pobliżu ujścia do niej potoku Bielawka, na wysokości około 750–770 m n.p.m.[1]

Historia

Powstała jako kolonia pobliskiej wsi Bielice prawdopodobnie w XVI wieku[3]. To tutaj w 1693 roku urodził się Michael Klahr, słynny śląski rzeźbiarz doby baroku[4]. Na początku XIX wieku wieś liczyła 80 mieszkańców i 19 gospodarstw, a także miała własną kaplicę z modrzewiową dzwonnicą[3].

Po 1945 roku po wysiedleniu ludności niemieckiej, wieś pozostała niezasiedlona. Przez kilka lat domy służyły jako łatwo dostępny surowiec budowlany lub materiał opałowy (także modrzewiowa dzwonnica), często wywożony w całości do Polski centralnej. Przez dłuższy czas, aż do końca lat 80. XX wieku zachował się jedynie okazały budynek dawnego posterunku celnego, w którym najpierw po wojnie funkcjonowała strażnica WOP, a później ośrodek wypoczynkowy[3]. Po przejęciu zarządzania budynkiem przez Nadleśnictwo Lądek Zdrój, został on całkowicie zdewastowany, a w końcu rozebrany w 1995 roku.

Turystyka

Teren dawnego przysiółka jest wyjątkowo ciekawy krajobrazowo. Ponad doliną wznoszą się dwie grupy skalne, z których roztacza się szeroki, malowniczy widok na góry[3]. Latem na jednej z nadrzecznych łąk regularnie obozują harcerze. Przez przysiółek prowadzą znakowane szlaki[1]:

Galeria

Zobacz też

Przypisy

  1. 1 2 3 Słownik geografii turystycznej Sudetów. redakcja Marek Staffa. T. 16: Masyw Śnieżnika i Góry Bialskie. Warszawa: Wydawnictwo PTTK „Kraj”, 1993, s. 213. ISBN 83-7005-341-6.
  2. ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – nazwy obiektów fizjograficznych – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 1 stycznia 2025, identyfikator PRNG: 5266
  3. 1 2 3 4 Waldemar Brygier, Tomasz Dudziak: Ziemia Kłodzka. Pruszków: Oficyna Wydawnicza "Rewasz", 2010, s. XXX. ISBN 978-83-89188-95-3.
  4. ↑ Anna Sobańska-Maj: Bielice gdzieś na końcu świata. [dostęp 2016-10-03].

Bibliografia

Linki zewnętrzne

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.