Okręty podwodne typu VIID
![]() | |
| Rodzaj okrętu | |
|---|---|
| Kraj budowy | |
| Użytkownicy | |
| Uzbrojenie: | |
| 14 torped, działo 88 mm 15 min, działko 20 mm | |
| Wyrzutnie torpedowe: • dziobowe • rufowe |
|
| Wyrzutnie min |
15 |
| Załoga |
44 oficerów i marynarzy |
| Wyporność: | |
| • na powierzchni |
965 ton |
| • w zanurzeniu |
1080 ton |
| Napęd: | |
| 2 silniki Diesla, 2 silniki elektryczne AEG, 2 wały | |
| Prędkość: • na powierzchni • w zanurzeniu |
|
| Zasięg: | |
| • na powierzchni |
powierzchnia: 11.200 mil @ 10 węzłów |
Okręty podwodne typu VIID – typ niemieckich podwodnych stawiaczy min. Jednostki te stanowiły wariant projektu VIIC, do którego dodano dodatkową sekcję za kioskiem mieszczącą 5 pionowych wyrzutni min.
Udział w drugiej wojnie światowej
Trawler "Le Tiger" zatopił U-215 na wschód od Bostonu 3 lipca 1942, 31 lipca na wschód od Azorów brytyjskie slupy zatopiły U-213, a 20 października na południowy wschód od Irlandii U-216 został zatopiony w ataku lotniczym. 5 czerwca 1043 roku samolot z lotniskowca eskortowego "Bogue" zatopił U-217, zaś 26 lipca 1944 roku fregata "Cooke" zatopiła U-214 w kanale La Manche. W maju 1945 roku U-218 poddał się aliantom, a następnie został zatopiony podczas operacji Deadlight.
Bibliografia
- Paul E. Fontenoy: Submarines: An Illustrated History of Their Impact (Weapons and Warfare). ABC-CLIO, marzec 2007, s. 215. ISBN 1-85109-563-2.
