Pancerniki typu Courbet

Pancerniki typu Courbet

Pancernik „Paris” typu Courbet
Kraj budowy	Francja
Użytkownicy	Marine nationale  Wolna Francja  Royal Navy
Stocznia	Lorient, Saint-Nazaire, Brest i La Seyne-sur-Mer
Wejście do służby	1913
Zbudowane okręty	4
Okręty w służbie	1913–1945
Dane taktyczno-techniczne
Wyporność	pełna: 25 579 ton standardowa: 23 475 ton
Długość	166 m
Szerokość	27 m
Zanurzenie	9,4 m
Napęd	4 turbiny parowe Parsonsa, 24 kotły parowe, 4 śruby moc maszyn: 28 000 KM (21 000 kW)
Prędkość	21 węzłów (39 km/h)
Zasięg	4200 mil morskich (7780 km) przy prędkości 10 węzłów (19 km/h)
Załoga	1115–1187 oficerów i marynarzy
Uzbrojenie	12 × 305 mm (6xII) 22 × 138 mm (22xI) 4 × 47 mm (4xI) 4 wyrzutnie torped 450 mm

Pancerniki typu Courbet – zwodowane w latach 1911-1912, były pierwszymi drednotami francuskiej marynarki wojennej. Cztery okręty należące do tego typu służyły podczas I wojny światowej, dwa były jeszcze w służbie podczas II wojny światowej, jednak były już zbyt przestarzałe i nie odegrały czynnej roli.

• „Courbet” – wprowadzony do służby 19 listopada 1913, w momencie wybuchu wojny w 1939 był okrętem szkolnym, w 1940 przejęty przez Royal Navy, następnie przekazany Wolnym Francuzom. Zatopiony w 1944 na wybrzeżu Normandii jako sztuczny falochron.
• „France” – wprowadzony do służby latem 1914, rozbił się na skale 26 sierpnia 1922.
• „Jean Bart” – wprowadzony do służby 5 czerwca 1913, przemianowany na "Ocean" w 1936, rozbrojony i przebudowany na okręt szkolny. Zdobyty przez Niemców, został przez nich zatopiony w 1944, w celach doświadczalnych. Wrak złomowany w 1946-1947.
• „Paris” – wprowadzony do służby 1 sierpnia 1914, w momencie wybuchu wojny w 1939 był okrętem szkolnym. Przejęty przez Royal Navy w 1940, przez pewien czas rozważana była możliwość przekazania go Polskiej Marynarce Wojennej. Oddany Francji w 1945, złomowany w latach 50.

• Pancerz
  • burty: 180–270 mm
  • pokład: 30–70 mm
  • nadbudówka: 300 mm
  • wieże: 250–290 mm
  • barbety: 280 mm