Pierre Chailley (1922)

Pierre Chailley

Klasa	okręt podwodny
Historia
Stocznia	Normand, Hawr
Położenie stępki	maj 1917
Wodowanie	19 grudnia 1922
Marine nationale
Wejście do służby	1922
Wycofanie ze służby	13 maja 1936
Dane taktyczno-techniczne
Wyporność • na powierzchni • w zanurzeniu	884 tony 1191 t
Długość	70 m
Szerokość	7,52 m
Zanurzenie	4,04 m
Rodzaj kadłuba	dwukadłubowy
Napęd
2 silniki Diesla o łącznej mocy 1800 KM 2 silniki elektryczne o łącznej mocy 1400 KM 2 śruby
Prędkość • na powierzchni • w zanurzeniu	13,75 węzła 8,5 w.
Zasięg	powierzchnia: 2800 Mm przy 11 w. zanurzenie: 80 Mm przy 5 w.
Uzbrojenie
6 torped, 40 min
Wyrzutnie torpedowe	4 x 450 mm (2 na dziobie, 2 zewnętrzne obracalne)
Załoga	44

Pierre Chailley – francuski oceaniczny okręt podwodny (podwodny stawiacz min) z okresu międzywojennego. Został zwodowany 19 grudnia 1922 roku w stoczni Normand w Hawrze i ukończony do końca tego roku. Okręt służył w Marine nationale do 1936 roku.

„Pierre Chailley” zamówiony został na podstawie programu rozbudowy floty francuskiej z 1917 roku^[1]. Okręt, zaprojektowany przez Marie-Augustina Normanda i Fernanda Fenaux, stał się protoplastą późniejszych francuskich podwodnych stawiaczy min typu Saphir^[1][2].

„Pierre Chailley” zbudowany został w stoczni Normand w Hawrze^[1][2]. Stępkę okrętu położono w maju 1917 roku^[2], a zwodowany został 19 grudnia 1922 roku^[1][3]. Otrzymał nazwę na cześć francuskiego oficera okrętu podwodnego „Curie” Pierre’a Chailleya, który zginął na nim 20 grudnia 1914 roku^[4].

„Pierre Chailley” był oceanicznym okrętem podwodnym o konstrukcji dwukadłubowej. Długość całkowita wynosiła 70 metrów, szerokość 7,52 metra i zanurzenie 4,04 metra^[1][2]. Wyporność w położeniu nawodnym wynosiła 884 tony, a w zanurzeniu 1191 ton^[1][2][3]. Okręt napędzany był na powierzchni przez dwa dwusuwowe silniki Diesla Sulzer o łącznej mocy 1800 koni mechanicznych (KM)^[1][2][3]. Napęd podwodny zapewniały dwa silniki elektryczne o łącznej mocy 1400 KM^[1][2][3]. Dwuśrubowy układ napędowy pozwalał osiągnąć prędkość 13,75 węzła na powierzchni i 8,5 węzła w zanurzeniu^[1][2][3]. Zasięg wynosił 2800 Mm przy prędkości 11 węzłów w położeniu nawodnym oraz 80 Mm przy prędkości 5 węzłów pod wodą^[1][2][3].

Głównym uzbrojeniem okrętu było 40 min o masie 200 kg każda^[2], które były przechowywane w pionowych szybach umieszczonych w zewnętrznych zbiornikach balastowych, z bezpośrednim mechanizmem zwalniającym (systemu Fenaux)^[1][3]. Uzbrojenie uzupełniały cztery wyrzutnie torped kalibru 450 mm (dwie wewnętrzne na dziobie i dwie zewnętrzne), z łącznym zapasem 6 torped^[1][3][5]. Załoga okrętu składała się z 4 oficerów oraz 40 podoficerów i marynarzy^[1][2][3].

„Pierre Chailley” został wcielony do służby w Marine nationale w końcu 1922 roku^[2]. Jednostka nie otrzymała numeru taktycznego^[1]. Okręt pełnił służbę na Morzu Śródziemnym do 13 maja 1936 roku, kiedy został skreślony z listy floty^[1][3].

• Paul E. Fontenoy: Submarines: An Illustrated History of Their Impact (Weapons and Warfare). Santa Barbara, California: ABC-CLIO, 2007. ISBN 1-85367-623-3. (ang.). Brak numerów stron w książce
• Robert Gardiner, Randal Gray: Conway’s All the World’s Fighting Ships 1906–1921. London: Conway Maritime Press, 1985. ISBN 0-85177-245-5. (ang.). Brak numerów stron w książce
• Jan Gozdawa-Gołębiowski, Tadeusz Wywerka Prekurat: Pierwsza wojna światowa na morzu. Warszawa: Lampart, 1994. ISBN 83-902554-2-1. Brak numerów stron w książce
• Jean Labayle-Couhat: French warships of World War I. London: Ian Allan Ltd., 1974. ISBN 0-7110-0445-5. (ang.). Brak numerów stron w książce
• Paul Étienne Pierre CHAILLEY. Ecole Navale. [dostęp 2016-11-18]. (fr.).

• Lista francuskich okrętów podwodnych