Phi

Phi
Φ φ
Ilustracja
Informacje podstawowe
Majuskuła

Φ

Minuskuła

φ

Podstawowy alfabet

grecki

Wartość liczbowa

500

Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu.

Phi (fi, stgr. φῖ, nw.gr. φι, pisana Φφ lub ϕ) – dwudziesta pierwsza litera alfabetu greckiego. W greckim systemie liczbowym oznacza liczbę 500.

Dawniej w języku polskim (tj. od XIII do I połowy XVI w.) phi używano do oddania samogłoski nosowej (samogłosek nosowych), ze względu na brak odpowiedniego znaku w alfabecie łacińskim:

  • φ („o wąsate”) – występujące w „Kazaniach świętokrzyskich”: Ta sloua pise mφdry Salomon.
  • ϕ („o rogate”; zobacz też , oraz znaku zbliżonego do cyrylickiego онъ/onŭ, czyli tzw. „okrągłej omegi” – ѻ) – występujące w „Psałterzu floriańskim”: Slawϕ krolewstwa twego powedzϕ, y mocz twoyϕ molwycz bϕdϕ (Ps 144, 11)[1].

Użycie jako symbolu

Φ

φ

Kodowanie

W Unicode litera jest zakodowana:

ZnakUnicodeKod HTMLNazwa unikodowaNazwa polska
Φ U+03A6Φ lub Φ lub Φ GREEK CAPITAL LETTER PHIwielka litera grecka phi
φ U+03C6φ lub φ lub φ GREEK SMALL LETTER PHImała litera grecka phi

W LaTeX-u używa się znacznika:

ZnakLaTeX
\Phi
\phi
\varphi

Zobacz też

Przypisy

  1. Joanna Kulwicka-Kamińska, Cechy wspólne piśmiennictwa Tatarów litewsko–polskich i kanonu tekstów scs. Geneza. Grafia. Ortografia., "VARIA" XIV - Zborník materiálov zo XIV. kolokvia mladých jazykovedcov, Nitra-Šintava 8-10 12 2004, s.20-21