Rajd Polski 1923

Rajd Polski 1923 (a właściwie Międzynarodowy Rejd Samochodowy) odbył się w terminie 15–22 czerwca 1923 roku. Komandorem rajdu był Tadeusz Heyne. W rajdzie uczestniczyło 16 załóg w tym trzy zagraniczne. Trasa rajdu: Warszawa – Łowicz – Łódź – Wieluń – Częstochowa – Lubliniec – Katowice – Cieszyn – Żywiec – Andrychów – Myślenice – Nowy Targ – Zakopane – Morskie Oko – Zakopane – Nowy Targ – Nowy Sącz – Gorlice – Jasło – Krosno – Sanok – Chyrów – Sambor – Drohobycz – Stryj – Nadwórna – Łanczyn – Tatarów – Łanczyn – Kołomyja – Horodenki – Czortków – Trambowla – Tarnopol – Złoczów – Lwów – Żółkiew – Rawa Ruska – Bełżec – Tomaszów – Zamość – Lublin – Warszawa^[1]

W tamtym czasie w trakcie trwania rajdu obowiązywały zasady punktacji, na podstawie której formowano klasyfikacje kierowców. Punkty dodatnie przyznawano np. za przejechanie wyznaczonej próby w czasie lepszym od założonego limitu, a punkty ujemne za przekroczenie tego limitu, dokonywanie napraw, czy dolewanie wody do chłodnicy (pokrywy silnika były zaplombowane).

W czasie rajdu w samochodzie uczestniczącym w rajdzie wszystkie miejsca siedzące musiał być zajęte, w aucie oprócz kierowcy i mechanika pilota zasiadał jeszcze kontroler, który czuwał nad przestrzeganiem regulaminu i dziennikarz, który przekazywał relację.

• Grzegorz Chmielewski, Janusz Szymanek: Rajdowe kroniki 1921-2014. Rajd Polski. Warszawa: Auto Klub Dziennikarzy Polskich, 2014. ISBN 978-83-939524-0-3. Brak numerów stron w książce