Renaud Lavillenie
_2010.jpg) Renaud Lavillenie (2010) | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Data i miejsce urodzenia | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Wzrost |
177 cm | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Informacje klubowe | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Klub |
Cognac Ac | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Dorobek medalowy | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Renaud Lavillenie (ur. 18 września 1986 w Barbezieux-Saint-Hilaire) – francuski lekkoatleta specjalizujący się w skoku o tyczce.
Jako junior nie odnosił sukcesów międzynarodowych, a na dużej imprezie zadebiutował w 2007, zajmując dziesiątą lokatę w młodzieżowych mistrzostwach Europy[1]. Już na eliminacjach zakończył swój udział w halowym czempionacie globu w Walencji (2008). Rok później został halowym mistrzem Europy. Kilka miesięcy po tym sukcesie, 21 czerwca 2009, podczas drużynowego czempionatu Starego Kontynentu uzyskał wynik 6,01 – tym samym poprawił rekord Francji oraz został siedemnastym w historii lekkoatletyki tyczkarzem, który pokonał poprzeczkę zawieszoną na wysokości ponad sześciu metrów[2]. Należał do grona faworytów mistrzostw świata w Berlinie (2009) – ostatecznie zdobył na tej imprezie brązowy medal[3]. Na początku sezonu 2010 nie udało mu się wywalczyć awansu do finału podczas halowych mistrzostw globu[4]. Latem najpierw został mistrzem Europy[5], a później uplasował się na drugiej pozycji w zawodach o puchar interkontynentalny[6][7]. Zwycięzca łącznej punktacji Diamentowej Ligi 2010 w skoku o tyczce[8]. Osiągając wynik 6,03 – nowy rekord kraju – wygrał w Paryżu halowe mistrzostwa Starego Kontynentu (2011)[9]. Brązowy medalista mistrzostw świata (Daegu 2011). Zwycięzca łącznej punktacji Diamentowej Ligi 2011 w skoku o tyczce[10]. 5 grudnia 2011 podczas treningu doznał kontuzji złamania lewej ręki[11]. Po wyleczeniu kontuzjowanej ręki został w marcu 2012 halowym mistrzem świata[12]. W czerwcu 2012 obronił tytuł mistrza Europy, a w sierpniu tego roku został mistrzem olimpijskim. Zwycięzca łącznej punktacji Diamentowej Ligi 2012 w skoku o tyczce[13]. Na koniec roku 2012 zajął drugie miejsce w plebiscycie na europejskiego lekkoatletę roku organizowanym przez European Athletics[14]. Na początku marca 2013 zdobył trzeci w karierze złoty medal halowych mistrzostw Europy[15]. Podczas Mistrzostw Świata w Lekkoatletyce 2013 wywalczył srebrny medal. Zwycięzca łącznej punktacji Diamentowej Ligi 2013 w skoku o tyczce[16]. Podczas mistrzostw świata w Pekinie stanął na najniższym stopniu podium (2015). Na początku 2016 zdobył swój drugi złoty medal halowych mistrzostw świata. Wicemistrz olimpijski z 2016 z Rio de Janeiro. W 2017 zdobył swój czwarty brązowy medal mistrzostw świata.
Medalista mistrzostw Francji.
Osiągnięcia
.svg.png){kind=small}
.svg.png){kind=small}
.svg.png){kind=small}
Rekordy życiowe
- Stadion
- skok o tyczce – 6,05 (30 maja 2015, Eugene) – 5. wynik w historii światowej lekkoatletyki
- Hala
- skok o tyczce – 6,16 (15 lutego 2014, Donieck) do 2020 rekord świata, 2. wynik w historii światowej lekkoatletyki
Przypisy
- ↑ EJ Debrecen HUN 12 – 15 July; 6th European Athletics U23 Championships [online], tilastopaja.org [dostęp 2010-12-20] [zarchiwizowane z adresu 2016-03-04] (ang.).
- ↑ Season Bests by Event (Men) – Pole vault [online], apulanta.fi [dostęp 2010-12-20] (ang.).
- ↑ 2009 IAAF World Championships in Athletics – Pole Vault – M /Final/ [online], berlin.iaaf.org [dostęp 2010-12-20] [zarchiwizowane z adresu 2009-08-13] (ang.).
- ↑ 2010 IAAF World Indoor Championships – Pole Vault – M [online], iaaf.org [dostęp 2010-12-20] [zarchiwizowane z adresu 2012-08-18] (ang.).
- ↑ Bob Ramsak, Farah completes distance double in Barcelona, Ennis triumphs with 6823 PB in Heptathlon – European champs, day 5 [online], iaaf.org [dostęp 2010-12-20] [zarchiwizowane z adresu 2012-09-08] (ang.).
- ↑ Laura Arcoleo, Event Report – Men’s Pole Vault [online], iaaf.org [dostęp 2010-12-20] (ang.).
- ↑ 2010 IAAF Continental Cup – Pole Vault Men [online], iaaf.org [dostęp 2010-12-20] [zarchiwizowane z adresu 2010-12-09] (ang.).
- ↑ Piotr Małachowski i 30 zwycięzców Diamentowej Ligi. Oficjalny portal Polskiego Związku Lekkiej Atletyki. [dostęp 2010-12-20]. (pol.).
- ↑ 2011 European Indoor Championships – Pole Vault Men [online], sportresult.com [dostęp 2011-03-05] (ang.).
- ↑ Spectacular conclusion to 2011 Diamond Race in Brussels – Samsung Diamond League, FINAL [online], iaaf.org [dostęp 2010-09-17] [zarchiwizowane z adresu 2011-09-24] (ang.).
- ↑ Janusz Rozum, Co słychać u rywali – kontuzja Lavillenie [online], Polski Związek Lekkiej Atletyki [dostęp 2011-12-08] (pol.).
- ↑ Len Johnson, EVENT REPORT – Men’s Pole Vault – Final [online], iaaf.org [dostęp 2012-03-10] (ang.).
- ↑ Zdobywcy diamentów w 2012 [online], Oficjalny portal Polskiego Związku Lekkiej Atletyki [dostęp 2012-09-08] (pol.).
- ↑ Great Britain’s Mo Farah voted 2012 European Athlete of the Year [online], European Athletics [dostęp 2012-10-05] [zarchiwizowane z adresu 2012-12-20] (ang.).
- ↑ HME – niedziela: sztafeta po walce traci medal [online], pzla.pl [dostęp 2013-04-16] (pol.).
- ↑ Bruksela: szybki bieg Lewandowskiego w DL [online], Oficjalny portal Polskiego Związku Lekkiej Atletyki [dostęp 2013-09-07] (pol.).
- ↑ Sobera czwarty w Moskwie [online], pzla.pl [dostęp 2013-06-12] (pol.).
Bibliografia
- Renaud Lavillenie w bazie World Athletics (ang.). [dostęp 8 września 2012].
- Renaud Lavillenie, [w:] tilastopaja.info [dostęp 2012-09-08] (ang.).
|
|