SM Tb 56T

SM Tb 56T (ex Delphin)
Ilustracja
Torpedowce typu Kaiman w Poli, 1912 r.
- pierwszy „Delphin”
Klasa

torpedowiec

Typ

Kaiman

Historia
Stocznia

STT, Triest

Położenie stępki

12 maja 1906[1]

Wodowanie

29 listopada 1906

 K.u.K. Kriegsmarine
Nazwa

Delphin → 56T → 56

Wejście do służby

15 czerwca 1907[1]

Wycofanie ze służby

1 listopada 1918[2]

Los okrętu

złomowany po 1920

Dane taktyczno-techniczne
Wyporność

projektowa 210 t
pełna: 203,3 t

Długość

pełna: 56,9 m

Szerokość

5,4 m

Zanurzenie

1,4 m

Napęd
2 kotły parowe
1 maszyna parowa o mocy indykowanej 3000 KM
Prędkość

26,2 węzła

Uzbrojenie
4 x armata okrętowa 47 mm L/33
1 x karabin maszynowy 8 mm (od 1915 roku)
3 x wyrzutnia torpedowa kal. 450 mm
Załoga

38

SM Tb 56T – austro-węgierski torpedowiec z początku XX wieku i okresu I wojny światowej, siódma jednostka typu Kaiman. Do 1913 roku nosił nazwę Delphin, następnie oznaczenie 56T, a od roku 1917 sam numer 56 (skrót SM Tb oznaczał Seiner Majestät Torpedoboot – torpedowiec Jego Cesarskiej Mości).

Budowa

Stępkę pod budowę okrętu położono w stoczni Stabilimento Tecnico Triestino (STT) 12 maja 1906 roku, kadłub wodowano 29 listopada tego roku, a okręt oddano do służby 15 czerwca 1907 roku (wraz z bliźniaczymi „Wal” i „Seehund”)[1]. Początkowo nosił nazwę „Delphin” (delfin), lecz od 1 stycznia 1914 roku zastąpiono ją przez alfanumeryczne oznaczenie 56T (litera „T” oznaczała, że okręt zbudowano w Trieście)[1]. Rozkazem z 21 maja 1917 roku z oznaczeń torpedowców usunięto ostatnią literę i do końca wojny nosił on tylko numer 56[3].

Opis

Okręt posiadał dwa kotły parowe typu Yarrow i jedną pionową czterocylindrową maszynę parową potrójnego rozprężania. Okręt uzbrojony był w cztery armaty kalibru 47 mm L/33 (po dwie na każdej z burt) oraz trzy wyrzutnie torped kalibru 450 mm. W 1915 roku uzbrojenie wzmocniono pojedynczym karabinem maszynowym Schwarzlose 8 mm[3].

Służba

Okręt brał udział w I wojnie światowej. Pełnił m.in. służbę patrolową i konwojową na wodach Austro-Węgier, a także uczestniczył w akcjach floty. Po wypowiedzeniu wojny przez Włochy, 24 maja 1915 roku osłaniał pancernik „Radetzky”, który zbombardował most kolejowy w Porto Potenza Picena na południe od Ankony[4]. 8 września 1915 roku w składzie zespołu 1. Flotylli Torpedowej brał udział w rozpoznaniu obecności wojsk włoskich na wyspach Pelagosa, po czym odholował do bazy storpedowany przez okręt podwodny torpedowiec 51T[5].

Po wojnie okręt w ramach podziału floty Austro-Węgier przekazano Wielkiej Brytanii, która sprzedała go w 1920 roku włoskiej stoczni złomowej[3].

Przypisy

  1. 1 2 3 4 R. Greger: Austro-Hungarian..., s. 55.
  2. ↑ Robert Rochowicz: Losy okrętów floty Austro-Węgier po 30 października 1918 roku. „Morza, Statki i Okręty”, nr 4-5/2003, s. 42-43.
  3. 1 2 3 Conway’s..., s. 339.
  4. ↑ Károly Csonkaréti: Marynarka Wojenna Austro-Węgier w I wojnie światowej 1914-1918. Wydawnictwo: Arkadiusz Wingert, 2004. ISBN 83-918940-3-7, s. 68, 71.
  5. ↑ Károly Csonkaréti, Marynarka Wojenna Austro-Węgier w I wojnie światowej 1914-1918. Wydawnictwo: Arkadiusz Wingert, 2004. ISBN 83-918940-3-7, s. 102.

Bibliografia

  • Robert Gardiner, Randal Gray: Conway’s All The World’s Fighting Ships 1906-1921. Annapolis, Md.: Naval Institute Press, 1985, s. 339. ISBN 978-0-87021-907-8. (ang.).
  • René Greger: Austro-Hungarian Warships of World War I. Londyn, 1976. ISBN 0-7110-0623-7. (ang.)
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.