Stacy Dragila

Stacy Dragila

Pełne imię i nazwisko	Stacy Renée Dragila
Data i miejsce urodzenia	25 marca 1971 Auburn, stan Kalifornia
Wzrost	172 cm[1]
Dorobek medalowy
Reprezentacja  Stany Zjednoczone Igrzyska olimpijskie złoto Sydney 2000 lekkoatletyka skok o tyczce Mistrzostwa świata złoto Sewilla 1999 skok o tyczce złoto Edmonton 2001 skok o tyczce Halowe mistrzostwa świata złoto Paryż 1997 skok o tyczce srebro Budapeszt 2004 skok o tyczce

Stacy Renée Dragila (ur. 25 marca 1971 w Auburn^[1]) – amerykańska lekkoatletka specjalizująca się w skoku o tyczce. Zdobywczyni złotego medalu olimpijskiego z Sydney i olimpijka z Aten, dwukrotna złota medalistka mistrzostw świata, złota i srebrna medalistka halowych mistrzostw świata.

Wielokrotna rekordzistka świata w hali oraz na stadionie.

W 1995 roku zdobyła pierwszy w karierze medal mistrzostw kraju, w kolorze srebrnym, rok później zaś była mistrzynią kraju zarówno w hali, jak i na stadionie. W 1997 roku wystąpiła na halowym ogólnoświatowym czempionacie w Paryżu, tam zdobyła złoty medal i ustanowiła rezultatem 4,40 m nowy halowy rekord świata. Uczestniczyła w halowych mistrzostwach globu w Maebashi, gdzie tytułu mistrzyni nie obroniła (w finale zajęła 8. miejsce). Kilka miesięcy później wzięła udział w mistrzostwach świata w Sewilli, gdzie zdobyła złoty medal oraz wyrównała wynikiem 4,60 m absolutny rekord globu (w lutym 1999 roku ten sam wynik na hali osiągnęła Emma George)^[2][3][4].

Uczestniczyła w igrzyskach olimpijskich w Sydney, gdzie konkurs skoku o tyczce rozegrano po raz pierwszy w historii igrzysk. Na nich zdobyła złoty medal olimpijski, a w finale uzyskała 4,60 m i tym samym została posiadaczką rekordu olimpijskiego^[5][6].

Na mistrzostwach świata rozgrywanych w Edmonton udało się jej obronić tytuł mistrzyni, wynikiem 4,75 m ustanowiła nowy rekord światowego czempionatu. Podczas mistrzostw globu w Paryżu zajęła 4. miejsce, natomiast na halowych mistrzostwach świata w Budapeszcie po siedmiu latach przerwy ponownie została medalistką zawodów tej rangi (wywalczyła srebrny medal). Brała udział w igrzyskach olimpijskich w Atenach, tamtejszy występ zakończyła w fazie eliminacji, z wynikiem 4,30 m zajęła 7. miejsce w swej grupie i 19. miejsce w gronie wszystkich tyczkarek^[7].

Po raz ostatni w zawodach lekkoatletycznych wystąpiła podczas rozgrywanego w Paryżu wielomeczu DécaNation, w ramach którego w swej specjalności zajęła 2. miejsce^[2]. Tuż po tych zmaganiach zakończyła karierę zawodniczą i postanowiła podjąć karierę trenerską^[8].

Rok	Zawody	Miasto	Miejsce	Wynik
1997	Halowe mistrzostwa świata	Paryż		4,40
1998	Igrzyska dobrej woli	Nowy Jork	NH	N/A
1999	Halowe mistrzostwa świata	Maebashi	8.	4,35
	Mistrzostwa świata	Sewilla		4,60
2000	Igrzyska olimpijskie	Sydney		4,60
2001	Halowe mistrzostwa świata	Lizbona	4.	4,51
	Mistrzostwa świata	Edmonton		4,75
	Igrzyska dobrej woli	Brisbane		4,55
	Finał Grand Prix IAAF	Melbourne		4,50
2003	Halowe mistrzostwa świata	Birmingham	NH H	N/A
	Mistrzostwa świata	Paryż	4.	4,55
	Światowy Finał IAAF	Monako		4,50
2004	Halowe mistrzostwa świata	Budapeszt		4,81
	Igrzyska olimpijskie	Ateny	7. H	4,30
2005	Mistrzostwa świata	Helsinki	8. H	4,40
2009	Mistrzostwa świata	Berlin	9. H	4,25
Źródło: [2][3]

Podczas swej kariery zdobyła szesnaście tytułów mistrzyni kraju, w tym siedem w hali^[2].

Rekord życiowy zawodniczki to 4,83 m i został on ustanowiony 8 czerwca 2004 roku w Ostrawie^[2]. Wielokrotnie biła rekordy świata na stadionie i w hali, po raz ostatni uczyniła to 9 czerwca 2001 roku w Palo Alto rezultatem 4,81 m, który przetrwał do 13 lipca 2003 roku (jej rekord został pobity przez Rosjankę Jelenę Isinbajewą)^[4].

W 2000 i 2001 roku została wybrana lekkoatletką roku na świecie w prestiżowym plebiscycie organizowanym przez miesięcznik Track & Field News^[9].

• Stacy Dragila, [w:] tilastopaja.info [dostęp 2020-03-26]  (ang.).
• Strona oficjalna zawodniczki. [dostęp 2024-03-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2004-09-01)]. (ang.).