Trifluorek bromu
| |||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||
| Ogólne informacje | |||||||||||||||||||||||
| Wzór sumaryczny |
BrF3 | ||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Masa molowa |
136,9 g/mol | ||||||||||||||||||||||
| Wygląd |
bezbarwna, higroskopijna ciecz[1] | ||||||||||||||||||||||
| Identyfikacja | |||||||||||||||||||||||
| Numer CAS | |||||||||||||||||||||||
| PubChem | |||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||
| Podobne związki | |||||||||||||||||||||||
| Inne aniony |
monochlorek bromu | ||||||||||||||||||||||
| Inne kationy |
trifluorek chloru, trifluorek jodu | ||||||||||||||||||||||
| Podobne związki |
monofluorek bromu, pentafluorek bromu | ||||||||||||||||||||||
| Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa) | |||||||||||||||||||||||
Trifluorek bromu, BrF
3 – nieorganiczny związek chemiczny fluoru i bromu na III stopniu utlenienia. W kontakcie z wodą bądź związkami organicznymi może rozkładać się wybuchowo[2]. Można go jednak roztworzyć w kwasie siarkowym. BrF
3 jest wykorzystywany przy wytwarzaniu fluorku uranu(VI), stosowanego w produkcji paliwa jądrowego.
Po raz pierwszy trifluorek bromu otrzymał w 1906 roku Francuz, Paul Lebeau, w wyniku reakcji bromu cząsteczkowego z gazowym fluorem:
- Br
2 + 3F
2 → 2BrF
3
Związek ten można też otrzymać jako jeden z produktów reakcji dysproporcjonowania monofluorku bromu:
- 3BrF → BrF
3 + Br
2
Przypisy
- 1 2 3 4 CRC Handbook of Chemistry and Physics, William M. Haynes (red.), wyd. 97, Boca Raton: CRC Press, 2016, s. 4-52, 4-132, ISBN 978-1-4987-5429-3 (ang.).
- 1 2 3 4 5 Bromine trifluoride, [w:] PubChem [online], United States National Library of Medicine, CID: 24594 [dostęp 2022-01-24] (ang.).
- ↑ Bromine trifluoride Safety Data Sheet [online], Airgas [dostęp 2017-04-02] (ang.).
Linki zewnętrzne
- bromine trifluoride, [w:] NIST Chemistry WebBook [online], National Institute of Standards and Technology, identyfikator: C7787715 (ang.).

