Tudorów

Tudorów
wieś
Ilustracja
Wieża zamku w Tudorowie
Państwo

 Polska

Województwo

 świętokrzyskie

Powiat

opatowski

Gmina

Opatów

Liczba ludności (2021)

86[1]

Strefa numeracyjna

15

Kod pocztowy

27-500[2]

Tablice rejestracyjne

TOP

SIMC

0801970[3]

Położenie na mapie gminy Opatów
Mapa konturowa gminy Opatów, blisko centrum po prawej na dole znajduje się punkt z opisem „Tudorów”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po prawej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Tudorów”
Położenie na mapie województwa świętokrzyskiego
Mapa konturowa województwa świętokrzyskiego, po prawej znajduje się punkt z opisem „Tudorów”
Położenie na mapie powiatu opatowskiego
Mapa konturowa powiatu opatowskiego, na dole znajduje się punkt z opisem „Tudorów”
Ziemia50°46′09″N 21°27′01″E/50,769167 21,450278[4]

Tudorów – wieś w Polsce położona w województwie świętokrzyskim, w powiecie opatowskim, w gminie Opatów[3][5].

Integralne części wsi[3][5]
SIMCNazwaRodzaj
0801987Tudorów-Folwarkczęść wsi

Wieś w powiecie sandomierskim w województwie sandomierskim w XVI wieku była własnością wojewody kijowskiego Konstantego Wasyla Ostrogskiego[6]. W latach 1975–1998 miejscowość położona była w województwie tarnobrzeskim.

Przez wieś przechodzi szlak rowerowy zielony zielony szlak rowerowy do Opatowa.

Historia

Pierwsze wzmianki o miejscowości pochodzą z XIV w. W 1361 r. sąd ziemski w Sandomierzu rozstrzygnął spór o stawidła. Zatrzymał je dziedzic Tudorowa Pełko „is suis molendinis et in aggere circa castrum Tudorow”, pozbawiając wody młyny w Karwowie. W połowie XV w. wieś była własnością braci Iwana, Pełki i Piotra z rodu Janina. Późniejszym właścicielem był kanonik wiślicki Jan de Tudorow. Tudorów miał łany kmiece, karczmy oraz folwark rycerski, z którego dziesięcinę płacono parafii we Włostowie[7].

Według rejestru poborowego powiatu sandomierskiego z 1508 r. Tudorów i sąsiednie Dmoszyce należały do Alberta z Dmoszyc.

W 1578 r. Tudorów należał do księcia Ostrogskiego. Wieś miała trzech osadników na 1,5 łanach, 3 zagrodników z rolą, 1 komornika, 1 biednego i 1 rzemieślnika. Pół łanu obsiewano dla dworu.

Według późniejszych spisów, w 1827 r. wieś liczyła 12 domów i 83 mieszkańców. Pod koniec XIX w. w Tudorowie było 18 domów i 116 mieszkańców, funkcjonował też młyn wodny.

Zabytki

Ruiny zamku

Przypisy

  1. ↑ Strona gminy. Statystyka mieszkańców w dniu 2021-01-31 s. 31
  2. ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 1301 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
  3. 1 2 3 GUS. Wyszukiwarka TERYT
  4. ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 9 stycznia 2024, identyfikator PRNG: 141498
  5. 1 2 Rozporządzenie w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
  6. ↑ Województwo sandomierskie w drugiej połowie XVI wieku. ; Cz. 2, Komentarz, indeksy, Warszawa 1993, s. 106.
  7. ↑ Tudorów, Wędrowiec Świętokrzyski, nr 25, wrzesień 2008.
  8. ↑ Rejestr zabytków nieruchomych – województwo świętokrzyskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 31 stycznia 2025, s. 38 [dostęp 2015-12-09].

Bibliografia

  • Marek Baradziej, Jarosław Czub, Opatów. Miasto na Bursztynowym Szlaku, Kraków: „Bezdroża”, 2004, ISBN 83-89676-26-5, OCLC 838617612.
  • Filip Sulimierski, Bronisław Chlebowski, Władysław Walewski, Słownik Geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, Warszawa 1880
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.