U-57 (1938)

U-57
Klasa	okręt podwodny
	Historia
Stocznia	Deutsche Werke AG, Kilonia
Położenie stępki	14 września 1937
Wodowanie	3 września 1938
	Kriegsmarine
Wejście do służby	29 grudnia 1938
Los okrętu	samozatopienie 3 maja 1945
	Dane taktyczno-techniczne
Wyporność; • na powierzchni; • w zanurzeniu	; 291 t; 341 t
Długość	43,9 m
Szerokość	4,08 m
Zanurzenie	3,82
Zanurzenie testowe	100 m; Obliczona głębokość krytyczna:; 150 m
	Napęd
	2 silniki wysokoprężne MWM RS127S, 6-cylindrowe, 700 KM (512 kW); 2 silniki elektryczne, 410 KM (306 kW)
Prędkość; • na powierzchni; • w zanurzeniu	; 12 w.; 7 w.
Zasięg	6100 km (3800 Mm) przy 8 w. (15 km/h) na powierzchni; 67 km (32 Mm) przy 4 w. (7 km/h) w zanurzeniu
	Uzbrojenie
	3 wyrzutnie torpedowe (dziobowe), 5 torped (lub 18 min), 1 działko przeciwlotnicze 20 mm
Załoga	25

U-57 – niemiecki okręt podwodny (U-Boot) typu II C z okresu II wojny światowej. Okręt wszedł do służby w 1938. Pierwszymi dowódcami byli kolejno: Kptlt. Claus Korth i Oblt. Erich Topp.

Historia

Początkowo służył w 5. Flotylli jako jednostka treningowa (od 29 grudnia 1938 do 31 grudnia 1939). 1 stycznia 1940 włączony jako jednostka bojowa do 1. Flotylli, w ramach której odbył 11 patroli bojowych. Zatopił 11 statków o łącznej pojemności 48.053 BRT, jeden uznany za nieodwracalnie uszkodzony (10.191 BRT), jeden okręt pomocniczy^[1], uszkodził dwa statki (łącznie 10.403 BRT)^[2].

U-57 zatonął 3 września 1940 w ujściu Łaby po zderzeniu z norweskim parowcem "Rona", w wypadku zginęło 6 członków załogi U-Boota. Podniesiony w tym samym miesiącu i wyremontowany – powrócił do służby 11 stycznia 1941 w charakterze jednostki szkolnej w 22. i 19. Flotylli. Samozatopiony przez załogę 3 maja 1945 w Kilonii (operacja Regenbogen). Wydobyty po wojnie i złomowany.

Przypisy

↑ HMS "Durham Castle" – dawny statek pasażerski, zatonął na minie postawionej przez U-57 podczas holowania do Scapa Flow, gdzie miał być wykorzystany w charakterze pływających koszar.
↑ Jeden z nich – storpedowany 21 lutego 1940 brytyjski parowiec "Loch Maddy" – dryfujący po opuszczeniu przez załogę, został później dobity przez U-23.

Bibliografia

www.uboat.net: U-57. [dostęp 2009-03-06]. (ang.).
www.ubootwaffe.net: U-57. [dostęp 2009-03-06]. (ang.).
www.ubootwaffe.pl: U 57 Typ IIC. [dostęp 2009-03-06]. (pol.).

[1] HMS "Durham Castle" – dawny statek pasażerski, zatonął na minie postawionej przez U-57 podczas holowania do Scapa Flow, gdzie miał być wykorzystany w charakterze pływających koszar.

[2] Jeden z nich – storpedowany 21 lutego 1940 brytyjski parowiec "Loch Maddy" – dryfujący po opuszczeniu przez załogę, został później dobity przez U-23.

[1]

[2]

Typ II A	U-1 U-2 U-3 U-4 U-5 U-6
Typ II B	U-7 U-8 U-9 U-10 U-11 U-12 U-13 U-14 U-15 U-16 U-17 U-18 U-19 U-20 U-21 U-22 U-23 U-24 U-120 U-121
Typ II C	U-56 U-57 U-58 U-59 U-60 U-61 U-62 U-63
Typ II D	U-137 U-138 U-139 U-140 U-141 U-142 U-143 U-144 U-145 U-146 U-147 U-148 U-149 U-150 U-151 U-152