U-65 (1939)
| Historia | |
| Stocznia |
AG Weser, Brema |
|---|---|
| Położenie stępki |
6 grudnia 1938 |
| Wodowanie |
6 listopada 1939 |
| Wejście do służby |
15 lutego 1940 |
| Zatopiony |
28 kwietnia 1941 |
| Dane taktyczno-techniczne | |
| Wyporność |
nawodna 1051 ton, |
| Długość |
76,5 m (kadłuba mocnego 58,7 m) |
| Szerokość |
6,8 m (kadłuba mocnego 4,4 m) |
| Zanurzenie |
4,7 m na powierzchni |
| Napęd | |
| 2 silniki wysokoprężne MAN M9V40/46, 9-cylindrowe, 4400 KM (3300 kW) 2 silniki elektryczne SSW GU345/34, 1000 KM (735 kW) | |
| Prędkość |
18,2 w. na powierzchni |
| Zasięg |
12 000 Mm przy 10 w. na powierzchni |
| Uzbrojenie | |
| 4 dziobowe + 2 rufowe wyrzutnie torpedowe 533 mm, 22 torpedy, 1 działo 105 mm, 1 działko 37 mm plot., 1 działko 20 mm plot. | |
| Załoga |
50 osób |
U-65 – niemiecki okręt podwodny (U-Boot) typu IX B z okresu II wojny światowej. Okręt wszedł do służby w 1940.
Historia
Jego pierwszym dowódcą był Kptlt Hans-Gerrit von Stockhausen (15 lutego 1940 – 24 marca 1941), drugim Kptlt Joachim Hoppe (25 marca 1941 – 28 kwietnia 1941). Okręt odbył 6 patroli bojowych, podczas których zatopił 12 jednostek o łącznej pojemności 66 174 BRT oraz uszkodził 3 jednostki o tonażu 22 490 BRT.
Zatopiony 28 kwietnia 1941 na północnym Atlantyku, na pozycji 59°30,6′N 15°18,0′W/59,510000 -15,300000, przez brytyjski niszczyciel HMS „Douglas”. Zginęła cała – 50-osobowa załoga.