Zamek w Zaborze
![]() Zamek w Zaborze od strony zachodniej | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Miejscowość | |
| Typ budynku | |
| Styl architektoniczny | |
| Ukończenie budowy |
1677 |
| Ważniejsze przebudowy |
1745, 1957 |
| Kolejni właściciele |
hr. Cosel, ks. Schönaich-Carolath, Hermina Reuss-Hohenzollern |
| Obecny właściciel |
Centrum Leczenia Dzieci i Młodzieży |
Położenie na mapie gminy Zabór ![]() | |
Położenie na mapie Polski ![]() | |
Położenie na mapie województwa lubuskiego ![]() | |
Położenie na mapie powiatu zielonogórskiego ![]() | |
Zamek w Zaborze – zabytkowy[1] zamek w Zaborze[2] – wsi w Polsce, w województwie lubuskim, w powiecie zielonogórskim, w gminie Zabór. Obiekt leży w Niecce Zaborskiej, w pobliżu Jeziora Zaborskiego, około 5 km od rzeki Odry, wśród kompleksów leśnych.
Historia
Barokowy zamek (pałac) przebudowany został w latach 1745 i 1957. Od XVIII w. własność hrabiów Cosel, potem książąt na Siedlisku: Johanna Carla ks. von Schönaich-Carolath, żonatego z Johanną Wilhelminą ks. Anhalt-Köthen, i ich młodszego syna Ferdinanda (ur. 1763)[3]. Ostatnią właścicielką pałacu przed II wojną światową była druga żona ostatniego cesarza Niemiec, Wilhelma II Hohenzollerna, Hermina, mieszkająca w pałacu do 1922 i po śmierci cesarza do kwietnia 1945. Od 1956 w pałacu mieściło się prewentorium przeciwgruźlicze dla dzieci, od 1976 – Sanatorium Dziecięce, a od 1998 – Centrum Leczenia Dzieci i Młodzieży. Zamek wraz z folwarkiem, w skład którego wchodzą: trzy oficyny, oficyna (obecnie szkoła), stajnia (obecnie hotel), kostnica, szklarnia, dwa budynki gospodarcze oraz parkiem stanowi zespół zamkowy.
Architektura
Nad głównym wejściem w kartuszu herby: rodziny Schönaich-Carolath (po lewej) oraz komplikacja herbów (po prawej, m.in.: w centralnym polu tarczy oraz w prawym górnym polu herb Saksonii, grafa von Schlabrendorfa).
- Herby Schönaich i Anhalt
Kartusz z inicjałami
Herb Johanna Schönaich-Carolath
Herb Johanny Anhalt-Köthen
Wieża zaborskiego zamku
Przypisy
- ↑ Rejestr zabytków nieruchomych – województwo dolnośląskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 31 stycznia 2025.
- ↑ Rejestr zabytków nieruchomych woj. lubuskiego. Narodowy Instytut Dziedzictwa. s. 113. [dostęp 2014-12-01].
- ↑ Dzieje zespołu i jego właściciele. [dostęp 2024-06-07].

_location_map.png)


