2 Motocyklowy Batalion Rozpoznawczy

2 Motocyklowy Batalion Rozpoznawczy – samodzielny pododdział rozpoznawczy ludowego Wojska Polskiego.

Sformowany w rejonie Berdyczowa na mocy rozkazu dowódcy Armii Polskiej w ZSRR nr 00127 z 4 lipca 1944 jako organiczny oddział 1 KPanc.

• kpt. Mirosław Michalski (27 lipca 1944 r. - 2 marca 1945 r.)
• mjr Mikołaj Kubyszew (2 marca - 30 kwietnia 1945 r.)
• mjr Anatol Klimowicz (30 kwietnia 1945 r. do końca wojny)^[1]

Dowództwo

• pluton sztabowy
• 2 kompanie motocyklistów
• kompania czołgów T-34-85
• bateria dział ppanc 57 mm
• kompania transporterów opancerzonych Mk-1 „Universal”
• kwatermistrzostwo

Według etat nr 5/8 samodzielnego zmotoryzowanego batalionu rozpoznawczego czasu „P” z 14 września 1945 w skład batalionu wchodziły^[2]:

• kompania piechoty zmotoryzowanej
• kompania czołgów
• kompania motocyklistów
• bateria artylerii przeciwpancernej
• pluton łączności
• pluton remontowy

Batalion liczył 287 żołnierzy. Jego uzbrojenie stanowiło: 11 czołgów lekkich T-70, 5 samochodów pancernych BA-64 i 4 armaty przeciwpancerne 57 mm^[2].

22 lipca 1944 batalion przeszedł z rejonu Berdyczowa do m. Stańków pod Chełmem. W okresie szkolenia został użyty do działań przeciwko podziemiu niepodległościowemu^[3]. 23 i 24 września 1944 kompania transporterów uczestniczyła w walce w rejonie Świerna, a w dniach 13–16 października 1944 w rejonie Żmudź, Dubienka, Rosołkino.

W 1945 uczestniczył we wszystkich działaniach 1 KPanc. Jego elementy rozpoznawcze w pościgu za przeciwnikiem wkroczyły jako pierwsze do Mielnika.

w październiku 1945, rozkazem naczelnego dowódcy WP nr 0635 batalion włączono w skład Śląskiego Okręgu Wojskowego. Następnie został on przesunięty do Lublina, gdzie podporządkowano go dowódcy 3 DP i użyto do walk z oddziałami podziemia niepodległościowego. W styczniu 1946 roku OW Śląsk przekazał 2 Batalion Motocyklistów do dyspozycji dowództwa Korpusu Bezpieczeństwa Wewnętrznego^[4].

Rozformowany na mocy rozkazu Naczelnego Dowódcy WP nr 0278 z 5 października 1952.

• Jerzy Kajetanowicz: Polskie wojska lądowe 1945-1960. Skład bojowy, struktury organizacyjne i uzbrojenie. Toruń ;Łysomice: Europejskie Centrum Edukacyjne, 2005. ISBN 83-88089-67-6.
• Jerzy Kajetanowicz. Związki taktyczne i oddziały polskich wojsk pancernych i zmechanizowanych w latach 1945–1970. Zmiany organizacyjne. „Zeszyty Naukowe WSOWL”. 2 (144), 2007. Wrocław: Wyższa Szkoła Oficerska Wojsk Lądowych. ISSN 1731-8157. 
• Stanisław Komornicki: Wojsko Polskie: krótki informator historyczny o Wojsku Polskim w latach II wojny światowej. 3, Regularne jednostki ludowego Wojska Polskiego: formowanie, działania bojowe, organizacja, uzbrojenie, metryki jednostek kawalerii, wojsk pancernych i zmotoryzowanych. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1987. ISBN 83-11-07419-4.
• Magnuski, Janusz: Wozy bojowe LWP : 1943-1983. Magnuski, Janusz. Warszawa: Wydaw. Min. Obrony Narodowej, 1985. ISBN 83-11-06990-5. Brak numerów stron w książce
• Paweł Piotrowski: Śląski Okręg Wojskowy : przekształcenia organizacyjne, 1945-1956. Warszawa: Wydaw. TRIO : Instytut Pamięci Narodowej, 2003. ISBN 83-88542-53-2. Brak numerów stron w książce