3 Dywizja Jazdy (powstanie listopadowe)
| Historia | |
| Państwo | |
|---|---|
| Sformowanie | |
| Rozformowanie | |
| Dowódcy | |
| Pierwszy |
gen. Zygmunt Stryjeński |
| Działania zbrojne | |
| Powstanie listopadowe | |
| Organizacja | |
| Rodzaj wojsk | |
| Podległość | |
3 Dywizja Jazdy (Dywizja Łubieńskiego) – związek taktyczny jazdy okresu powstania listopadowego.
Struktura organizacyjna
W lutym 1831[1]
- dowódca – gen. bryg. Łubieński
- 1 Brygada Jazdy – płk Józef Kamiński
- 4 pułk strzelców konnych
- 5 pułk ułanów
- 2 Brygada Jazdy – Ziemęcki
- 2 pułk ułanów
- 3 pułk ułanów
- 3 Brygada Jazdy – Sznejde
- pułk karabinierów
- 1 pułk krakusów
- 1 Brygada Jazdy – płk Józef Kamiński
W maju 1831
- dowódca – gen. bryg. Józef Kamiński
- 1 Brygada Jazdy – płk Bonifacy Jagmin
- 2 Brygada Jazdy – płk Kazimierz Turno
Przypisy
- ↑ Callier 1887 ↓, s. 362-363.
Bibliografia
- Edmund Callier: Bitwy i potyczki stoczone przez wojsko polskie w roku 1831. Poznań: Drukarnia Dziennika Poznańskiego, 1887.
- Eligiusz Kozłowski: Historia oręża polskiego 1795-1939. Warszawa: Wiedza Powszechna, 1983. ISBN 83-214-0339-5.