Ar-2
![]() | |
| Dane podstawowe | |
| Państwo | |
|---|---|
| Typ | |
| Konstrukcja |
metalowa |
| Załoga |
3 osoby (pilot, nawigator, strzelec/radiotelegrafista) |
| Historia | |
| Data oblotu | |
| Wycofanie ze służby | |
| Dane techniczne | |
| Napęd |
2 × silniki tłokowe, rzędowe, 12-cylindrowe M-105P |
| Moc |
2 × 1100 KM |
| Wymiary | |
| Rozpiętość |
18,50 m |
| Długość |
12,50 m |
| Wysokość |
3,95 m |
| Powierzchnia nośna |
48,7 m² |
| Masa | |
| Własna |
4430 kg |
| Startowa |
6650–7200 kg |
| Osiągi | |
| Prędkość maks. |
480 km/h |
| Prędkość minimalna |
125 km/h |
| Prędkość wznoszenia |
na 3000 m – 7,2 min |
| Zasięg |
1500 km |
| Dane operacyjne | |
| Uzbrojenie | |
| 4 ruchome km-y SzKAS kal. 7,62 mm, 800 kg bomb | |
| Użytkownicy | |
Ar-2 (ros. Ар-2) – radziecki samolot bombowy z okresu II wojny światowej.
Historia
Samolot został skonstruowany przez Aleksandra Archangielskiego w 1939. Jego budowa została oparta na konstrukcji samolotu SB-2. Prototyp, noszący oznaczenie SB-RK, oblatano w 1940. Po krótkich próbach wszedł do produkcji seryjnej pod oznaczeniem Ar-2. Zbudowano 280 samolotów.
Służba
Nowe samoloty weszły na wyposażenie jednostek bombowych stacjonujących w północno-zachodniej części ZSRR. Po wybuchu wojny operowały na frontach Północno-Zachodnim i Leningradzkim. Walczyły przeciwko siłom niemieckim i fińskim. Znalazły się także w jednostkach lotnictwa morskiego Floty Północnej. Operowały nad Morzem Białym i Morzem Barentsa. Kilka samolotów zdobyli Finowie i użyli w walce. Samoloty Ar-2 służyły do 1943.
Konstrukcja

Całkowicie metalowy średniopłat z pojedynczym usterzeniem i chowanym podwoziem. Kadłub półskorupowy. Płat kesonowy, dwudźwigarowy, trójdzielny. Napęd, dwa rzędowe 12-cylindrowe silniki M-105P o mocy 1100 KM (809 kW) napędzające metalowe, trójłopatowe, przestawialne śmigła typu WISz-22E.


.svg.png)