Batalion ON „Kłobuck”

Kłobucki Batalion Obrony Narodowej (batalion ON „Kłobuck”) – pododdział piechoty Wojska Polskiego II RP.

Batalion został sformowany w Kłobucku rozkazem Departamentu Piechoty Ministerstwa Spraw Wojskowych L.1601 z 2 maja 1939 z dniem 31 maja 1939 jako batalion Obrony Narodowej typ IV, w składzie Sieradzkiej Brygady Obrony Narodowej, według etatu batalionu ON typ IV. Jednostka została zorganizowana w oparciu o nowo utworzony 127 Obwód Przysposobienia Wojskowego. Batalion stacjonował na terenie Okręgu Korpusu Nr IV: dowództwo oraz 1 i 2 kompania w Kłobucku, natomiast 3 kompania w Krzepicach. Pod względem mobilizacji materiałowej Kłobucki Batalionu ON był przydzielony do 27 pułku piechoty w Częstochowie^[1].

Ponieważ batalion znalazł się w pasie działania Armii „Kraków” został podporządkowany, pod względem taktycznym, dowódcy 7 Dywizji Piechoty i w jej składzie walczył w kampanii wrześniowej.

Batalion ON „Kłobuck” wszedł w skład oddziałów osłonowych 7 Dywizji Piechoty. Od rozwinięcia oddziałów 7 DP wszedł w skład Oddziału Wydzielonego „Kłobuck” wraz z Kawalerią Dywizyjną 7 DP oraz z plutonem artylerii piechoty ze składu 27 pułku piechoty. Do miejscowości Krzepice do jej obrony, w pobliżu granicy polsko-niemieckiej wysunięto 3 kompanię ON „Krzepice”, ona z kolei umiejscowiła we wsiach Starokrzepice i Kukowie placówkę w sile plutonu, która wspierała pododdziały Straży Granicznej na granicy państwa.

1 września 1939 o świcie pod naporem czołowych oddziałów niemieckiej 4 Dywizji Pancernej placówki osłonowe SG i ON, wsparte plutonem ułanów z ckm z 21 pułku ułanów stoczyły potyczkę w obronie Starokrzepic i Kukowa. Po ich wyparciu do Krzepic, miasteczko i znajdująca się w nich 3 kompania ON została zbombardowana przez niemieckie lotnictwo i ostrzelana przez artylerię niemiecką. Po stoczeniu walki o miasto 3 kompania ON „Krzepice” i pododdział SG wycofały się w kierunku Kłobucka^[2].

• dowódca batalionu - kpt. Stanisław Ostaszewski^[3]
• dowódca 1 kompanii ON „Kłobuck I” –
• dowódca 2 kompanii ON „Kłobuck II” –
• dowódca 3 kompanii ON „Krzepice” – por. rez. Ludwik Pawelski^[3]

• KazimierzK. Pindel KazimierzK., Obrona Narodowa 1937-1939, Warszawa: Wydaw. Ministerstwa Obrony Narodowej, 1979, ISBN 83-11-06301-X . Brak numerów stron w książce
• Tadeusz Jurga: Wojsko Polskie : krótki informator historyczny o Wojsku Polskim w latach II wojny światowej. 7, Regularne jednostki Wojska Polskiego w 1939 : organizacja, działania bojowe, uzbrojenie, metryki związków operacyjnych, dywizji i brygad. Warszawa : Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej 1975.
• Adam Kurus: Czołgi na przedmieściach. 7 Dywizja Piechoty w obronie Częstochowy 2-3 września 1939 roku. Oświęcim: Wydawnictwo Napoleon V, 2015. ISBN 978-83-7889-382-0.
• Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Najlepsza broń. Plan mobilizacyjny „W” i jego ewolucja. Warszawa: Oficyna Wydawnicza „Adiutor”, 2010. ISBN 978-83-86100-83-5.
• Andrzej Wesołowski, Juliusz Tym: Mokra Działoszyn 1939. Działania wielkich jednostek Grupy Operacyjnej „Piotrków” w pierwszych dniach kampanii 1939 roku. Warszawa: Wydawnictwo ZP, 2014. ISBN 978-83-63829-23-0.