Batalion ON „Kowel”
| Historia | |
| Państwo | |
|---|---|
| Sformowanie |
1938 |
| Rozformowanie |
1939 |
| Działania zbrojne | |
| kampania wrześniowa | |
| Organizacja | |
| Dyslokacja | |
| Formacja | |
| Rodzaj wojsk | |
| Podległość | |
| Skład | |
.svg.png){kind=small}
Kowelski Batalion Obrony Narodowej (batalion ON „Kowel”) – pododdział piechoty Wojska Polskiego II RP.
Formowanie i zmiany organizacyjne
Pododdział sformowany został w 1938, w składzie Wołyńskiej Półbrygady ON według etatu batalionu ON typ I.
Jednostkami administracyjnymi i mobilizującymi dla Kowelskiego batalionu ON były 23 pułk piechoty we Włodzimierzu Wołyńskim i 50 pułk piechoty w Kowlu.
Po przeprowadzeniu mobilizacji w batalionie pełnić mieli służbę żołnierze rezerwy najstarszych roczników i żołnierze pospolitego ruszenia oraz młodzież przedpoborowa. Z tego powodu dla batalionu nie przewidywano żadnych zadań bojowych. Miał on pełnić służbę wartowniczą i ochronną na tyłach Armii „Polesie”. Podczas drugiego przydziału broni dla formacji Obrony Narodowej w lipcu-sierpniu 1939 batalion otrzymał 135 sztuk karabinów Berthier wraz z 4050 szt. amunicji do nich, 12 sztuk lkm Bergmann wz.1915 wraz z 6000 sztuk amunicji do nich. Do końca nie jest pewne ile batalion otrzymał lkm, ile zdał do napraw lub ze względu na zużycie, przed rozpoczęciem działań wojennych[1].
Kowelski batalion ON w kampanii wrześniowej
13 września jednostka podporządkowana została płk dypl. Leonowi Kocowi, nowo mianowanemu dowódcy garnizonu Kowel.
Obsada personalna
Obsada personalna batalionu w marcu 1939 roku[2][3][a]:
- dowódca batalionu – kpt. Mieczysław Jan Olszański (*)[b]
- dowódca 1 kompanii ON „Kowel” – por. Walerian Mielczarek (*)[b]
- dowódca 2 kompanii ON „Włodzimierz” – kpt. Leon Ptasznik (*)[b]
- dowódca 3 kompanii ON „Kamień Koszyrski” – por. Piotr Bolesław Flisiuk (*)[b]
Uwagi
- ↑ Wykaz zawiera obsadę jednostki według stanu bezpośrednio przed rozpoczęciem mobilizacji pierwszych oddziałów Wojska Polskiego w dniu 23 marca 1939, ale już po przeprowadzeniu ostatnich awansów ogłoszonych z datą 19 marca 1939[4].
- 1 2 3 4 Gwiazdką oznaczono oficera, który pełnił jednoczenie więcej niż jedną funkcję[5].
Przypisy
- ↑ Pięciak 2025 ↓, s. 52-53.
- ↑ Rocznik oficerski 1939 ↓, s. 669.
- ↑ Obrona Narodowa 1939 ↓.
- ↑ Rocznik oficerski 1939 ↓, s. VI.
- ↑ Rocznik oficerski 1939 ↓, s. VIII.
Bibliografia
- Krzysztof Pięciak: Lekki karabin maszynowy Bergmann wz.1915. Wielki Leksykon Uzbrojenia. Wrzesień 1939 tom 319. Warszawa: My Hobby 4U sp.z.o.o., 2025. ISBN 978-83-66705-97-5.
- Kazimierz Pindel, Obrona Narodowa 1937-1939, Warszawa: Wydaw. Ministerstwa Obrony Narodowej, 1979, ISBN 83-11-06301-X, OCLC 69279234.
- Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Rocznik oficerski 1939. Stan na dzień 23 marca 1939. T. 29. Kraków: Fundacja Centrum Dokumentacji Czynu Niepodległościowego. Biblioteka Jagiellońska, 2006. ISBN 83-7188-899-6.
- Batalion ON „Kowel”. Obrona Narodowa II RP 1937-1939. Serwis poświęcony formacjom Obrony Narodowej II RP i Przysposobienia Wojskowego Konnego. [dostęp 2018-08-20].