Bitwa w Bebelnie

Bitwa w Bebelnie

powstanie styczniowe
Czas	28 kwietnia 1864
Miejsce	Bebelno
Terytorium	Królestwo Kongresowe
Wynik	przegrana Polaków
Strony konfliktu
powstańcy styczniowi Imperium Rosyjskie
Dowódcy
Władysław Nowacki-Kopaczyński
Siły
2 plutony jazdy 60 dragonów 50 kozaków
Straty
3 zabitych i 2 rannych
Położenie na mapie Guberni Królestwa Polskiego (1904) miejsce bitwy
50°45′23″N 19°59′04″E/50,756389 19,984444

Bitwa w Bebelnie – bitwa powstania styczniowego stoczona 28 kwietnia 1864 roku we wsi Bebelno. Starcie odbyło się między oddziałem powstańczej żandarmerii pod dowództwem Władysława Nowackiego-Kopaczyńskiego pseudonim Junosza, a oddziałem rosyjskim. Starcie zakończyło się wycofaniem się powstańców.

11 kwietnia 1864 aresztowano ostatniego dyktatora powstania Romualda Traugutta. W tym momencie powstanie styczniowe utraciło swoich przywódców i w zasadzie już upadło. Dalej jednak w Kongresówce działały jeszcze nieliczne już oddziały powstańcze i jednym z nich był oddział Junoszy. 28 kwietnia o godzinie 17 oddział Nowackiego został zaatakowany w Bebelnie. Siły rosyjskie liczyły 60 dragonów i pół sotni kozaków. Junosza ustawił jeden pluton za domami, a drugi pluton ustawił w tyralierze na drodze, którą szli Rosjanie. Rozpoczęła się półgodzinna strzelanina. Potem jednak Junosza widząc, że moskale się chwieją na swoich pozycjach, zebrał cały oddział i przygotował go do szarży. Rosjanie widząc co się dzieje, wycofali się za bagna gdzie ciężko było przeprowadzić szarżę. Znowu więc walka ograniczyła się do wymiany strzałów. Po pewnym czasie z lewej strony wsi zaczęła zbliżać się piechota moskiewska. Wobec przewagi liczebnej wroga Nowacki zdecydował się przeprowadzić odwrót. Straty powstańców wyniosły 3 zabitych i 2 rannych.

• Stanisław Zieliński: Bitwy i potyczki 1863-1864; na podstawie materyałów drukowanych i rękopiśmiennych Muzeum Narodowego w Rapperswilu, Rapperswil 1913, s. 189.