European Trophy 2013

European Trophy
2012 2014/2015
Miejsce finału

Berlin, Niemcy

Podium
Pierwsze miejsce

Finlandia JYP

Drugie miejsce

Szwecja Färjestad

Trzecie miejsce

Szwecja Luleå HF

European Trophy 2013 była czwartą edycją turnieju hokejowego rozgrywanego rokrocznie, a jeśli uwzględnić edycje Nordic Trophy (rozgrywany od 2006 roku) będzie to ósma edycja tego turnieju. Runda zasadnicza rozpocznie się 6 sierpnia 2013 roku, a zakończy 8 września 2013 roku. Runda play-off odbędzie się w dniach 19–22 grudnia 2013 roku w Berlinie.

Czwarta edycja różniła się jedynie miejscem rozegrania finału. Finałowe zawody odbędą się w O2 World Berlin i Wellblechpalast w Berlinie. Podobnie jak przed rokiem, zespoły zostały podzielone na cztery dywizje. Było to następstwo zmiany organizatora turnieju finałowego. Rozegranie zostanie 128 meczów fazy zasadniczej. W tym sezonie faza grupowa zakończy się w niespełna miesiąc, ponieważ organizatorzy doszli do wniosku, że nie warto przeciągać fazy grupowej przez cztery miesiące. W turnieju finałowym sześciu uczestników podzielonych zostało na dwie grupy po trzy zespoły z których zwycięzcy awansowali do meczu finałowego.

Mistrzem została fińska drużyna JYP, która w finale pokonała szwedzki Färjestad. Jest to ostatni sezon rozgrywek European Trophy. Od sezonu 2014/2015 w miejsce tych rozgrywek zajmie Hokejowa Liga Mistrzów.

Runda zasadnicza

I etap rozgrywek odbędzie się w czterech dywizjach złożonych z ośmiu zespołów. W rozgrywkach grupowych drużyny grały systemem round rubin. Skład każdej z dywizji został ustalony według kryteriów geograficznych.

Dywizja Zachodnia Dywizja Północna Dywizja Południowa Dywizja Wschodnia

Tabela
Lp. = lokata, M = liczba rozegranych spotkań, Pkt = Liczba zdobytych punktów, W = Wygrane, WpD = Wygrane po dogrywce lub karnych, PpD = Porażki po dogrywce lub karnych, P = Porażki, G+ = Gole strzelone, G- = Gole stracone, +/− = bilans bramek

     Drużyna awansowała do turnieju finałowego.

     Drużyna - gospodarz turnieju finałowego.

     Drużyna nie awansowała do turnieju finałowego.

Dywizja Zachodnia
Lp. Zespół M Pkt W WpD PpD P G + G – +/−
1Szwecja Färjestad82170012311+12
2Szwecja Frölunda81650123217+15
3Finlandia Jokerit81441031712+5
4Niemcy Adler Mannheim814321221210
5Szwajcaria ZSC Lions81240042119+2
6Niemcy ERC Ingolstadt81030142225-3
7Szwajcaria EV Zug8511061430-16
8Finlandia HIFK8410161631-15
Dywizja Południowa
Lp. Zespół M Pkt W WpD PpD P G + G – +/−
1Finlandia JYP81960113019+11
2Słowacja Slovan Bratysława81650123125+6
3Szwecja Linköpings HC81650122722+5
4Czechy Sparta Praga81432122821+7
5Szwecja HV7181131042825+3
6Austria Vienna Capitals8921142324-1
7Finlandia KalPa8720151728-11
8Czechy Piráti Chomutov8402061939-20
Dywizja Północna
Lp. Zespół M Pkt W WpD PpD P G + G – +/−
1Szwecja Luleå81960112214+8
2Austria EC Red Bull Salzburg81441032623+3
3Czechy HC Pilzno 1929813312317170
4Czechy HC Kometa Brno81223032019+1
5Finlandia Kärpät81240041921-2
6Niemcy Hamburg Freezers81030152827+1
7Niemcy Eisbären Berlin81030152125-4
8Czechy HC Czeskie Budziejowice8620062027-7
Dywizja Wschodnia
Lp. Zespół M Pkt W WpD PpD P G + G – +/−
1Szwecja Djurgården81851112620+6
2Finlandia TPS81331222322+1
3Szwecja Brynäs81340132024-4
4Finlandia Tappara81231132422+2
5Czechy HC Pardubice81231132220+2
6Szwajcaria Fribourg-Gottéron81122132324-1
7Czechy Bílí tygři Liberec8930052627-1
8Szwajcaria SC Bern8821051924-5

Turniej finałowy

O2 World
Wellblechpalast

Turniej finałowy znany jako Red Bulls Salute rozegrany zostanie w Berlinie w halach: Wellblechpalast, gdzie odbędzie się pierwszy dzień turnieju oraz w O2 World Berlin, gdzie odbędzie się pozostała część turnieju, w tym spotkanie finałowe. w dniach 19–22 grudnia 2013. Zmieniono format rozgrywania turnieju. Zmniejszono liczbę uczestników z poprzedniej 8 do 6 oraz wprowadzono fazę grupową w której zespoły został podzielone na dwie trzyzespołowe grupy[1]. Zwycięzcy grupy awansowali do finału rozgrywek, zaś pozostałe drużyn kończą udział w turnieju.

Wybór gospodarza

W porównaniu do poprzednich edycji po raz pierwszy finałowa faza rozgrywek nie została rozegrana w Austrii, również lista miast gospodarzy została zmniejszona z dwóch do jednego. W ankiecie na Facebooku fanów rozgrywek najczęściej na organizatora finałowych rozgrywek wymieniano Berlin oraz Pardubice[2]. Ostatecznie gospodarzem wybrano stolicę Niemiec jako organizatora turnieju finałowego[3].

Faza grupowa

9 września 2013 roku w hali O2 World Berlin odbyło się losowanie grup fazy grupowej turnieju finałowego[4]. Do grupy A przydzielono: Färjestad, Frölunda oraz zespół gospodarzy Eisbären Berlin, zaś do grupy B: Djurgården, Luleå oraz JYP.

Tabela

     Drużyna awansowała do finału.

     Drużyna nie awansowała finału.

Grupa A

M Z Zd Pd P G+ G- +/− Pkt
Szwecja Färjestad26200092+7
Niemcy Eisbären Berlin23100147-3
Szwecja Frölunda20000259-4

Grupa B

M Z Zd Pd P G+ G- +/− Pkt
Finlandia JYP25110063+3
Szwecja Luleå24101065+1
Szwecja Djurgården20000237-4

Wyniki

19 grudnia 2013 Djurgården Szwecja 1:3 Finlandia JYP Wellblechpalast, Berlin
19 grudnia 2013 Färjestad Szwecja 5:2 Szwecja Frölunda Wellblechpalast, Berlin
20 grudnia 2013 Luleå Szwecja 2:3 pk. Finlandia JYP O2 World Berlin, Berlin
20 grudnia 2013 Eisbären Berlin Niemcy 0:4 Szwecja Färjestad O2 World Berlin, Berlin
21 grudnia 2013 Luleå Szwecja 4:2 Szwecja Djurgården O2 World Berlin, Berlin
21 grudnia 2013 Eisbären Berlin Niemcy 4:3 Szwecja Frölunda O2 World Berlin, Berlin

Finał

22 grudnia 2013 Färjestad Szwecja 1:2 Finlandia JYP O2 World Berlin, Berlin

Klasyfikacje indywidualne

Na podstawie oficjalnych statystyk European Trophy 2013[5].

  • Klasyfikacja strzelców:
  1. Słowacja Milan Bartovič (Slovan) – 8 goli
  2. Dania Morten Madsen (Hamburg) – 8 goli
  3. Szwecja Marcus Sörensen (Djurgården) – 7 goli
  • Klasyfikacja asystentów:
  1. Szwecja Niklas Olausson (Luleå) – 9 asyst
  2. Norwegia Mathis Olimb (Frölunda) – 9 asyst
  3. Kanada Yanick Lehoux (Adler) – 8 asyst
  • Klasyfikacja kanadyjska:
  1. Szwecja Marcus Sörensen (Djurgården) – 13 punktów
  2. Stany Zjednoczone Chad Kolarik (Linköping) – 12 punktów
  3. Finlandia Jani Tuppurainen (JYP) – 12 punktów
  • Klasyfikacja kanadyjska obrońców:
  1. Słowacja Martin Škoula (Slovan) – 8 punktów
  2. Słowacja Michal Sersen (Slovan) – 7 punktów
  3. Stany Zjednoczone Sam Lofquist (Djurgården) – 7 punktów
  • Klasyfikacja skuteczności interwencji bramkarzy:
  1. Kanada Leland Irving (Jokerit) – 97,35%
  2. Kanada Danny Taylor (Färjestad) – 96,89%
  3. Czechy Matěj Machovský (Pilzno) – 95,76%
  • Klasyfikacja średniej goli straconych na mecz bramkarzy:
  1. Kanada Leland Irving (Jokerit) – 0,75
  2. Kanada Danny Taylor (Färjestad) – 0,83
  3. Finlandia Joonas Korpisalo (Jokerit) – 1,01
Klasyfikacja European Star Award

W cyklu European Trophy wprowadzono punktację, której podstawą są nagrody dla trzech najlepszych zawodników przyznawane w każdym meczu turnieju. Zawodnik uznany pierwszą gwiazdą spotkania otrzymuje trzy punkty, druga gwiazda meczu – dwa punkty, a trzecia gwiazda meczu – jeden punkt. Suma punktów przedstawia klasyfikację European Star Award.

  1. Finlandia Mika Pyörälä (Kärpät) – 12
  2. Finlandia Tuomas Tarkki (JYP) – 12
  3. Kanada Matt Zaba (Vienna) – 10

Przypisy

  1. ↑ Road to Berlin – the new finals format. europeantrophy.com. [dostęp 2013-06-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-08-23)]. (ang.).
  2. ↑ Se connecter à Facebook | Facebook [online], www.facebook.com [dostęp 2017-12-02] (fr.).
  3. ↑ European Trophy Finalturnier erstmals in Deutschland – Red Bulls Salute 2013 findet in Berlin statt. sportreport.biz. [dostęp 2013-05-17]. (niem.).
  4. ↑ The draw for Red Bulls Salute is complete!. europeantrophy.com. [dostęp 2013-09-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-09-28)]. (ang.).
  5. ↑ GENERAL STATS 2013. europeantrophy.com. [dostęp 2013-12-23]. (ang.).

Bibliografia

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.