AHL (2013/2014)

< AHL (2013

Sezon AHL 2013/2014 – 78. sezon gry American Hockey League. Pierwsze mecze sezonu odbyły się 4 października 2013 roku. Na stadionie Frontier Field 13 grudnia 2013 roku rozegrana została piąta edycja AHL Outdoor Classic. Sezon zasadniczy zakończył się 20 kwietnia 2014 roku. Trzy dni później rozpoczęła się faza play-off. Zwycięzcą rozgrywek sezonu zasadniczego, jak i zdobywcą Pucharu Caldera została drużyna Texas Stars.

Wydarzenia przedsezonowe

Zmiany nazw
Zmiany klubów filialnych

Sezon zasadniczy

Tabela

Konferencja Zachodnia
Lp. Zespół DYW M W P PpD Pkt G+ G-
1Texas StarsWT76481810106274197
2Chicago WolvesMW76452110100239191
3Toronto MarliesNT764525696223202
4Grand Rapids GriffinsMW764623799238187
5Abbotsford HeatWT764325894237215
6Milwaukee AdmiralsMW7639241391215199
7Rochester AmericansNT7637281185216217
8Oklahoma City BaronsWT7636291183239256
9Rockford IceHogsMW763532979234262
10Utica CometsNT763532979187216
11Charlotte CheckersWT763736377228241
12Lake Erie MonstersNT7632331175197232
13Hamilton BulldogsNT763335874182224
14San Antonio RampageWT763037969206235
15Iowa WildMW7627361367169235
Konferencja Wschodnia
Lp. Zespół DYW M W P PpD Pkt G+ G-
1Manchester MonarchsAT7648199105244188
2Springfield FalconsNE7647236100247212
3Binghamton SenatorsET764424896276232
4St. John’s IceCapsAT764623799258207
5Albany DevilsNE7640231393220193
6Wilkes-Barre/Scranton PenguinsET764226892206185
7Providence BruinsAT7640251191233210
8Norfolk AdmiralsET7640261090201192
9Hershey BearsET7639271088221213
10Hartford Wolf PackNE763732781202220
11Worcester SharksAT763634678189226
12Syracuse CrunchET7631321375198232
13Adirondack PhantomsNE763038868182225
14Bridgeport Sound TigersNE762840864183238
15Portland PiratesAT7624391361222284

     Drużyna została mistrzem dywizji oraz awansowała do playoff.

     Drużyna awansowała do playoff.

Statystyki

Zawodnicy z pola[1].
Z dorobkiem 88 punktów Amerykanin Travis Morin z klubu Texas Stars otwiera listę najskuteczniejszych zawodników sezonu zasadniczego w AHL. Morin był również najczęściej asystującym zawodnikiem (56 asyst). Najlepszym strzelcem był Kanadyjczyk Zach Boychuk z 36 trafieniami.

Travis Morin zdobywca Les Cunningham Award.
Zawodnik Drużyna M G A Pkt MIN
Stany Zjednoczone Travis MorinTexas Stars 6632568852
Kanada Zach BoychukCharlotte Checkers 6936387455
Stany Zjednoczone Andy MielePortland Pirates 7027457266
Stany Zjednoczone T.J. BrennanToronto Marlies 76254772115
Kanada Jordan WealManchester Monarchs 7623477042
Kanada Chris TerryCharlotte Checkers 7028416962

Bramkarze
Statystyka przedstawia najlepszych bramkarzy względem wskaźnika GAA, którzy przebywali na lodzie przynajmniej 1500 minut
[2].

Zawodnik Drużyna M MIN SO GAA S% W
Kanada Jake AllenChicago Wolves 52313872.03.92833
Czechy Petr MrázekGrand Rapids Griffins 32182932.10.92422
Stany Zjednoczone Keith KinkaidAlbany Devils 43251842.29.91224
Stany Zjednoczone Tom McCollumGrand Rapids Griffins 46256022.30.92224
Kanada Malcolm SubbanProvidence Bruins 33191912.31.92015

Play-off

Rozstawienie

Puchar Caldera

Po zakończeniu sezonu zasadniczego 16 zespołów zapewniło sobie start w fazie play-off. Drużyna Texas Stars zdobywca Macgregor Kilpatrick Trophy uzyskała najlepszy wynik w lidze zdobywając w 76 spotkaniach 106 punktów. Jest to najwyżej rozstawiona drużyna. Kolejne miejsce rozstawione uzupełniają mistrzowie dywizji: Manchester Monarchs, Springfield Falcons, Chicago Wolves, Toronto Marlies oraz Binghamton Senators.

Konferencja Wschodnia

  1. Manchester Monarchs – mistrz dywizji atlantyckiej i konferencji wschodniej w sezonie zasadniczym oraz 105 punktów
  2. Springfield Falcons – mistrz dywizji północno-wschodniej, 100 punktów
  3. Binghamton Senators – mistrz dywizji wschodniej, 96 punktów
  4. St. John’s IceCaps – 99 punktów
  5. Albany Devils – 93 punkty
  6. Wilkes-Barre/Scranton Penguins – 92 punkty
  7. Providence Bruins – 91 punktów
  8. Norfolk Admirals – 90 punktów

Konferencja Zachodnia

  1. Texas Stars – 106 punktów – mistrz dywizji zachodniej i konferencji zachodniej w sezonie zasadniczym, zdobywca Macgregor Kilpatrick Trophy oraz 105 punktów
  2. Chicago Wolves – mistrz dywizji blisko-zachodniej w sezonie zasadniczym, 100 punktów
  3. Toronto Marlies – mistrz dywizji północnej w sezonie zasadniczym, 96 punktów
  4. Grand Rapids Griffins – 99 punktów
  5. Abbotsford Heat – 94 punkty
  6. Milwaukee Admirals – 91 punktów
  7. Rochester Americans – 85 punktów
  8. Oklahoma City Barons – 83 punkty

Drzewko playoff

Po zakończeniu sezonu zasadniczego rozpocznie się walka o mistrzostwo ligi w fazie playoff, która rozgrywana będzie w czterech rundach. Drużyna, która zajęła wyższe miejsce w sezonie zasadniczym w nagrodę zostaje gospodarzem ewentualnego siódmego meczu. Z tym, że zdobywca Macgregor Kilpatrick Trophy (w tym wypadku Texas Stars) zawsze jest gospodarzem siódmego meczu. Pierwsza runda rozegrana została w formacie do trzech zwycięstw, zaś trzy następne rundy rozgrywane są w formuje do czterech zwycięstw według schematu: 2-3-2, czyli wyżej rozstawiony rozgrywa mecze: 1 i 2 oraz ewentualnie 6 i 7 we własnej hali. Niżej rozstawiona drużyna rozgrywa mecze w swojej hali: trzeci, czwarty oraz ewentualnie piąty.

Ćwierćfinały KonferencjiPółfinały KonferencjiFinały KonferencjiFinał Pucharu Stanleya
1Manchester1
8Norfolk3
4St. John’s4
8Norfolk2
2Springfield2
7Providence3
4St. John’s4
Konferencja Wschodnia
6Penguins2
3Binghamton1
6Penguins3
6Penguins4
7Providence3
4St. John’s3
5Albany1
WSt. John’s1
ZTexas4
1Texas3
8Oklahoma City0
1Texas4
4Grand Rapids2
2Chicago3
7Rochester2
1Texas4
Konferencja Zachodnia
3Toronto3
3Toronto3
6Milwaukee0
2Chicago0
3Toronto4
4Grand Rapids3
5Abbotsford1

Przypisy

Bibliografia