Przebieg kariery
Przez kilka lat skakał w kadrze juniorów Austrii. W 2002 trener Hannu Lepistö wprowadził go do kadry A. Największym sukcesem w juniorskiej karierze Liegla było zdobycie indywidualnego brązowego medalu mistrzostw świata juniorów, które odbywały się w Karpaczu.
W zawodach Pucharu Świata zadebiutował 3 stycznia 2000 w Innsbrucku, ale stałe miejsce w kadrze wywalczył dopiero w sezonie 2002/2003. Do drugiej serii po raz pierwszy awansował w Trondheim, gdzie zajął 6. miejsce. Dwa razy stawał na podium zawodów w Zakopanem. Na mamuciej skoczni w Tauplitz wygrał jedyne zawody PŚ w karierze. Miało to miejsce 1 lutego 2003, w jego 20. urodziny. W Turnieju Czterech Skoczni był ósmy. Podczas mistrzostw świata w Predazzo zajął 8. miejsce na dużej skoczni. W klasyfikacji generalnej PŚ w sezonie 2002/2003 zajął 5. miejsce. 23 marca 2003 roku w Planicy ustanowił też swój rekord życiowy 214,5 m[2].
W następnych latach ani razu nie stanął na podium w żadnych zawodach. W 2005 ogłosił zakończenie kariery, zniechęcony coraz słabszymi wynikami oraz odnawiającą się kontuzją kolana[3]. W sezonie 2006/2007 powrócił na skocznie, jednak nie osiągnął zadowalających go rezultatów (tylko raz zdobył pucharowe punkty, za 29. miejsce w Bischofshofen) i pod koniec kwietnia 2007 definitywnie zrezygnował ze skakania[4].
W kolejnych latach został jednym z trenerów austriackiego klubu narciarskiego z Innsbrucka[5], oraz trenerem drugiej grupy treningowej w reprezentacji Austrii[6].
Starty F. Liegla na mistrzostwach świata – szczegółowo
| Miejsce |
Dzień |
Rok |
Miejscowość |
Skocznia |
Punkt K |
Konkurs |
Skok 1 |
Skok 2 |
Nota |
Strata |
Zwycięzca |
| 8. |
22 lutego |
2003 |
Predazzo |
Trampolino Dal Ben |
K-120 |
indywid. |
125,0 m |
129,0 m |
257,2 pkt |
31,8 pkt |
Adam Małysz |
| 5. |
23 lutego |
2003 |
Predazzo |
Trampolino Dal Ben |
K-120 |
druż.[a] |
127,5 m |
124,5 m |
961,8 pkt (232,6 pkt) |
84,8 pkt |
Finlandia |
| 25. |
28 lutego |
2003 |
Predazzo |
Trampolino Dal Ben |
K-95 |
indywid. |
98,0 m |
99,0 m |
222,5 pkt |
56,5 pkt |
Adam Małysz |
Starty F. Liegla na mistrzostwach świata juniorów – szczegółowo
| Miejsce |
Dzień |
Rok |
Miejscowość |
Skocznia |
Punkt K |
Konkurs |
Skok 1 |
Skok 2 |
Nota |
Strata |
Zwycięzca |
1. |
4 lutego |
1999 |
Saalfelden |
Bibergschanze |
K-85 |
druż.[c] |
89,5 m |
87,0 m |
962,0 pkt (246,0 pkt) |
– |
| 9. |
6 lutego |
1999 |
Saalfelden |
Bibergschanze |
K-85 |
indywid. |
87,5 m |
75,5 m |
214,0 pkt |
25,0 pkt |
Kazuki Nishishita |
1. |
27 stycznia |
2000 |
Szczyrbskie Jezioro |
MS 1970 B |
K-90 |
druż.[d] |
87,0 m |
91,5 m |
917,0 pkt (226,0 pkt) |
– |
2. |
1 lutego |
2001 |
Karpacz |
Orlinek |
K-85 |
druż.[e] |
79,5 m |
84,0 m |
863,5 pkt (210,5 pkt) |
28,5 pkt |
Finlandia |
3. |
3 lutego |
2001 |
Karpacz |
Orlinek |
K-85 |
indywid. |
85,0 m |
85,5 m |
227,5 pkt |
18,5 pkt |
Veli-Matti Lindström |
Starty F. Liegla na uniwersjadzie – szczegółowo
| Miejsce |
Dzień |
Rok |
Miejscowość |
Skocznia |
Punkt K |
HS |
Konkurs |
Skok 1 |
Skok 2 |
Nota |
Strata |
Zwycięzca |
2. |
19 stycznia |
2005 |
Innsbruck |
Bergisel |
K-120 |
HS-130 |
indywid. |
126,5 m |
126,5 m |
248,9 pkt |
3,3 pkt |
Manuel Fettner |
| 5. |
19 stycznia |
2007 |
Pragelato |
Trampolino a Monte |
K-95 |
HS-106 |
indywid. |
105,0 m |
103,5 m |
246,0 pkt |
19,5 pkt |
Dmitrij Ipatow |
1. |
20 stycznia |
2007 |
Pragelato |
Trampolino a Monte |
K-95 |
HS-106 |
druż.[f] |
90,5 m |
97,5 m |
717,0 pkt (223,5 pkt) |
– |
| 7. |
22 stycznia |
2007 |
Pragelato |
Trampolino a Monte |
K-125 |
HS-140 |
indywid. |
126,5 m |
132,0 m |
244,8 pkt |
32,4 pkt |
Dienis Korniłow |
Starty F. Liegla na zimowym olimpijskim festiwalu młodzieży Europy – szczegółowo
Miejsca w klasyfikacji generalnej
Zwycięstwa w konkursach indywidualnych Pucharu Świata chronologicznie
| Nr |
Dzień |
Rok |
Miejscowość |
Skocznia |
Punkt K |
Skok 1 |
Skok 2 |
Nota |
| 1. |
1 lutego |
2003 |
Bad Mitterndorf |
Kulm |
K-185 |
208,5 m |
194,5 m |
386,1 pkt |
Miejsca na podium w konkursach indywidualnych Pucharu Świata chronologicznie
| Nr |
Dzień |
Rok |
Miejscowość |
Skocznia |
Punkt K |
Skok 1 |
Skok 2 |
Nota |
Lok. |
Strata |
Zwycięzca |
| 1. |
4 stycznia |
2003 |
Innsbruck |
Bergisel |
K-120 |
121,5 m |
112,5 m |
218,7 pkt |
2. |
8,8 pkt |
Janne Ahonen |
| 2. |
18 stycznia |
2003 |
Zakopane |
Wielka Krokiew |
K-120 |
132,5 m |
133,0 m |
280,9 pkt |
2. |
5,3 pkt |
Sven Hannawald |
| 3. |
19 stycznia |
2003 |
Zakopane |
Wielka Krokiew |
K-120 |
128,5 m |
125,0 m |
258,8 pkt |
2. |
12,4 pkt |
Sven Hannawald |
| 4. |
26 stycznia |
2003 |
Sapporo |
Ōkurayama |
K-120 |
127,0 m |
129,5 m |
262,7 pkt |
3. |
8,7 pkt |
Sigurd Pettersen |
| 5. |
1 lutego |
2003 |
Bad Mitterndorf |
Kulm |
K-185 |
208,5 m |
194,5 m |
386,1 pkt |
1. |
– |
| 6. |
2 lutego |
2003 |
Bad Mitterndorf |
Kulm |
K-185 |
190,0 m |
198,5 m |
370,7 pkt |
2. |
7,6 pkt |
Sven Hannawald |
| 7. |
8 lutego |
2003 |
Willingen |
Mühlenkopfschanze |
K-120 |
138,0 m |
142,0 m |
307,0 pkt |
3. |
21,2 pkt |
Sven Hannawald |
| 8. |
9 marca |
2003 |
Oslo |
Holmenkollbakken |
K-115 |
116,0 m |
– |
118,8 pkt |
2.[h] |
14,8 pkt |
Adam Małysz |
Miejsca w klasyfikacji generalnej
Miejsca w klasyfikacji generalnej
Miejsca w klasyfikacji generalnej
Miejsca w poszczególnych konkursach LGP
Miejsca w klasyfikacji generalnej
Miejsca na podium w konkursach indywidualnych Pucharu Kontynentalnego chronologicznie
| Nr |
Dzień |
Rok |
Miejscowość |
Skocznia |
Punkt K |
HS[i] |
Skok 1 |
Skok 2 |
Nota |
Lok. |
Strata |
Zwycięzca |
| 1. |
30 stycznia |
1999 |
Saalfelden |
Bibergschanze |
K-85 |
– |
90,5 m |
85,0 m |
242,0 pkt |
2. |
0,5 pkt |
Stefan Kaiser |
| 2. |
15 marca |
2001 |
Zaō |
Yamagata |
K-90 |
– |
88,0 m |
94,0 m |
228,0 pkt |
3. |
15,5 pkt |
Katsutoshi Chiba |
| 3. |
23 stycznia |
2005 |
Bischofshofen |
im. Paula Ausserleitnera |
K-125 |
HS-140 |
131,0 m |
138,0 m |
264,7 pkt |
2. |
9,6 pkt |
Balthasar Schneider |
Miejsca w klasyfikacji generalnej
Uwagi
- 1 2 Skład zespołu: Martin Höllwarth, Andreas Kofler, Andreas Widhölzl i Florian Liegl
- ↑ Ex aequo ze Stefanem Kaiserem
- 1 2 Skład zespołu: Thomas Hörl, Stefan Kaiser, Martin Koch i Florian Liegl
- 1 2 Skład zespołu: Martin Koch, Christian Nagiller, Florian Liegl i Stefan Kaiser
- 1 2 Skład zespołu: Florian Liegl, Manuel Fettner, Balthasar Schneider i Stefan Kaiser
- 1 2 Skład zespołu: Manuel Fettner, Bastian Kaltenböck i Florian Liegl
- 1 2 Skład zespołu: Martin Koch, Florian Liegl i Stefan Kaiser
- ↑ Ex aequo z Roarem Ljøkelsøyem
- ↑ Do sezonu 2003/04 włącznie FIS podając rozmiar skoczni posługiwała się punktem konstrukcyjnym
Bibliografia
| Indywidualnie |
|
|---|
Skocznia normalna indywidualnie |
|
|---|
Skocznia duża indywidualnie |
|
|---|
| Drużynowo |
- 2010: Tyrol (Kofler, Poppinger, Fettner, Schlierenzauer)
- 2011: Styria (Schabereiter, Loitzl, Pfannenstill, Zauner)
- 2012: Górna Austria (Diethart, S.Hayböck, M.Hayböck, Schiffner)
- 2013
- 2014
- 2015: Górna Austria (Schiffner, Steiner, Diethart, M.Hayböck)
- 2016: Tyrol (Kofler, Tollinger, Aigner, Fettner)
|
|---|