III Krajowy Konkurs Awionetek
III Krajowy Konkurs Awionetek – zawody lotnicze rozegrane w Polsce w dniach 24 września - 6 października 1930 roku w Warszawie[1].
Informacje ogólne
III Krajowy Konkurs Awionetek był trzecimi zawodami z serii konkursów samolotów lekkich polskiej konstrukcji, organizowanych w okresie międzywojennym, zapoczątkowanych przez I Krajowy Konkurs Awionetek w 1927 roku i II Konkurs w 1928 roku. Trzeci konkurs rozegrano dopiero po upływie dwóch lat od poprzedniego. Łączyły one elementy zawodów lotniczych ze sprawdzianami poziomu konstrukcji samolotów, skonstruowanych w Polsce. Zawody organizował Zarząd Główny Ligi Obrony Powietrznej i Przeciwgazowej.
Komisarzem i kierownikiem zawodów był mjr. Bogdan Kwieciński, jego zastępcą kpt. Stanisław Skarżyński. Należeli oni do komisję sportową zawodów razem z: ppłk. Franciszkiem Wiedenem, mjr. Makowski i kpt. Edward Młynarski[2].
Początkowo do udziału w konkursie zgłoszono 24 awionetki, ale 4 nie przybyły na start. Należały one do 2 aeroklubów: lubelskiego (LKL-2) i poznańskiego (konstrukcji inż. Janowskiego) oraz 2 płatowców konstrukcji Morysona z Ostrowia. Ostatecznie na stracie stanęło 20 samolotów z tym, że z powodu przekroczenia wagi nie dopuszczono do udziału DKD-5 konstrukcji Działowskich[3].
Wyniki
| Miejsce | Samolot | Pilot (załoga) | Liczba miejsc | Numer rej. | Numer startowy | uwagi |
| 1. | RWD-4 | Franciszek Żwirko | 2 | SP-ADL | 12 | [1] |
| 2. | RWD-4 | Szczepan Grzeszczyk | 2 | SP-AEL | 5 | [1] |
| 3. | JD-2bis | Ignacy Giedgowd | 2 | SP-ADP | 4 | konstruktor Jerzy Drzewiecki[4] |
| 4. | PWS-52 | Józef Lewoniewski | 2 | SP-ADD | 9 | [5] |
| 5. | RWD-4 (?)[6] | Mateusz Iżycki | 2 | SP-AEK | 15 | |
| 6. | RWD-4 | J. Sołtykowski | 2 | SP-ADM | 13 | [1] |
| 7. | PZL.5 (?)[6] | Bolesław Orliński | 2 | SP-ACW | 1 | |
| 8. | MN-5 | T. Szczepanik | 3 | SP-AEH | konstruktor Józef Medwecki[7] | |
| 9. | Sido S-1 | Józef Sido | 2 | SP-ACZ | 10 | konstruktor Józef Sido[8] |
| 10. | PWS-51 | K. Stefaniuk | 2 | SP-ADC | 3 | [5] |
| 11. | DKD-IVbis | E. Kowalczyk | 2 | ? | 14 | konstruktor Stanisław Działowski[9] |
W drugiej kategorii lżejszych samolotów cztery pierwsze miejsca zdobyły RWD-2 (piloci Henryk Skrzypiński, Stanisław Rogalski, Jerzy Drzewiecki, S. Tondis)[10]
Nie ukończyli konkursu:
- Sido S-2 (SP-AEM), pilot Tadeusz Halewski[8]
- WZ-XI Kogutek (SP-AEF), pilot Zbigniew Babiński (z powodu niepowodzenia w próbie wznoszenia)[11]
- PWS-50 (SP-ADB, nr startowy 8), pil. W. Krasicki (uszkodzony podczas przelotu z Brześcia do Grodna)[5]
- DKD-III (SP-ACR), pil. J. Gaździk (uszkodzony podczas lotu okrężnego)[9]
W konkursie nie wziął udziału zgłoszony samolot Moryson II Ostrovia II, który nie został ukończony na czas z powodu braku silnika[12]
Od kolejnego konkursu w 1931 roku zmieniono nazwę zawodów, na IV Krajowy Konkurs Samolotów Turystycznych.
Galeria
Samoloty na lotnisku podczas III Krajowego Konkursu Awionetek w Warszawie.
Obserwatorzy i sprawozdawcy radiowi.
Zwycięski samolot RWD-4 SP-ADL pilotowany przez Franciszka Żwirkę.
Przypisy
- 1 2 3 4 A. Glass, op. cit., s. 290.
- ↑ Przed III-im krajowym konkursem awionetek, „Skrzydlata Polska” (3), 1930, s. 18-19.
- ↑ III-ci Krajowy Konkurs Awionetek, „Skrzydlata Polska” (4), 1930, s. 3-4.
- ↑ A. Glass, op. cit., s. 282.
- 1 2 3 A. Glass, op. cit., s. 186-189.
- 1 2 A. Glass, op. cit., s. 282 podaje, że 5. miejsce zajął RWD-4, a na s. 223 - że PZL.5; natomiast nie podaje żadnego samolotu na 7. miejscu.
- ↑ A. Glass, op. cit., s. 138.
- 1 2 A. Glass, op.cit., s.108
- 1 2 A. Glass, op. cit., s. 97-99.
- ↑ A. Glass, op. cit., s. 287.
- ↑ A. Glass, op. cit., s. 105.
- ↑ A. Glass, op. cit., s. 109.
Bibliografia
- Andrzej Glass, Polskie konstrukcje lotnicze 1893-1939, WKiŁ, Warszawa 1976.