Język habun
| Obszar | |||
|---|---|---|---|
| Liczba mówiących |
2700 (2010)[1] | ||
| Pismo/alfabet | |||
| Klasyfikacja genetyczna | |||
| |||
| Status oficjalny | |||
| UNESCO | 2 wrażliwy↗ | ||
| Ethnologue | 6b zagrożony↗ | ||
| Kody języka | |||
| ISO 639-3 | hbu | ||
| IETF | hbu | ||
| Glottolog | habu1241 | ||
| Ethnologue | hbu | ||
| Występowanie | |||
 Rozprzestrzenienie języka habun | |||
| W Wikipedii | |||
| |||
| Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu. | |||
Język habun, także: habu, sabu – język austronezyjski używany w dystrykcie Manatuto w Timorze Wschodnim (poddystrykt Laclubar). Według danych z 2010 r. posługuje się nim 2700 osób[1].
Jego przynależność lingwistyczna nie została dobrze ustalona. Na poziomie słownictwa wykazuje silne wpływy języków papuaskich. Jego struktura jest jednak typowo austronezyjska[1]. Może być klasyfikowany jako archaiczna odmiana języka tetum. W przeszłości miał być bliski językom kawaimina. Wykazuje także pewne podobieństwa do języka idaté (idalaka)[2].
Potencjalnie zagrożony wymarciem. Nie posługują się nim wszyscy członkowie społeczności[1].
Jest zapisywany alfabetem łacińskim[1].
Przypisy
- 1 2 3 4 5 David M. Eberhard, Gary F. Simons, Charles D. Fennig (red.), Habun, [w:] Ethnologue: Languages of the World, wyd. 22, Dallas: SIL International, 2019 [dostęp 2022-07-31] [zarchiwizowane z adresu 2019-06-05] (ang.).
- ↑ Geoffrey Hull: The Languages of East Timor. Macquarie University, 2004-08-24. [dostęp 2022-07-31]. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-07-20)]. (ang.).