Język rusenu
| Obszar | |||
|---|---|---|---|
| Klasyfikacja genetyczna | |||
| |||
| Kody języka | |||
| ISO 639-3 | brak | ||
| W Wikipedii | |||
| |||
| Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu. | |||
Język rusenu, także nisa[1] – prawie wymarły język papuaski z grupy timor-alor-pantar, używany we wschodniej części Timoru Wschodniego. Wyszedł z powszechnego użycia w I poł. XX w.[1] Jego istnienie odnotował w 2007 r. holendersko-timorski lingwista Aone van Engelenhoven[2].
Przez dłuższy czas uchodził za wymarły. W 2007 r. odnaleziono zaledwie dwie osoby, które zachowały pewną znajomość tego języka[3].
Nie został bliżej opisany w literaturze. Zebrane dane sugerują, że jest blisko spokrewniony z językiem fataluku[1].
Przypisy
- 1 2 3 van Engelenhoven 2009a ↓, s. 334.
- ↑ Raadselachtig Rusenu. VPRO Noorderlicht, 2007. [dostęp 2021-08-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-07-19)]. (niderl.).
- ↑ van Engelenhoven 2009b ↓, s. 425.
Bibliografia
- Aone van Engelenhoven, On derivational processes in Fataluku, a non-Austronesian language in East-Timor, [w:] W.L. Wetzels (red.), Linguistics of Endangered Languages: contributions to Morphology and Morpho-Syntax, Utrecht: Netherlands Graduate School of Linguistics, 2009 (LOT Occasional Series 13), s. 331–362, ISBN 978-90-78328-98-8, OCLC 469635618 [dostęp 2020-05-24] [zarchiwizowane z adresu 2020-05-24] (ang.).
- Aone van Engelenhoven, The position of Makuva among the Austronesian languages in East Timor and Southwest Maluku, [w:] Alexander Adelaar, Andrew Pawley (red.), Austronesian Historical Linguistics and Culture History: A Festschrift for Robert Blust, Canberra: Pacific Linguistics, Research School of Pacific and Asian Studies, Australian National University, 2009 (Pacific Linguistics 601), s. 425–442, ISBN 978-0-85883-601-3, OCLC 320478674 [dostęp 2023-03-29] (ang.).