Język waimoa
| Obszar | |||
|---|---|---|---|
| Liczba mówiących |
18 tys. (2012)[1] | ||
| Pismo/alfabet | |||
| Klasyfikacja genetyczna | |||
| |||
| Status oficjalny | |||
| UNESCO | 3 zdecydowanie zagrożony↗ | ||
| Ethnologue | 6b zagrożony↗ | ||
| Kody języka | |||
| ISO 639-3 | wmh | ||
| IETF | wmh | ||
| Glottolog | waim1252 | ||
| Ethnologue | wmh | ||
| Występowanie | |||
 Rozprzestrzenienie języka waimoa | |||
| W Wikipedii | |||
| |||
| Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu. | |||
Język waimoa (a. waima’a, waimaha, uai ma’a, uaimo’a) – język austronezyjski używany w dystrykcie Baucau w Timorze Wschodnim. Jego użytkownicy zamieszkują poddystrykty Baucau i Vemasse na północno-wschodnim wybrzeżu wyspy Timor. Według danych z 2012 r. posługuje się nim ponad 18 tys. osób[1].
Jego klasyfikacja nie została dobrze ustalona. Na poziomie leksyki wykazuje znaczne wpływy języków papuaskich i jest słownikowo bliski językowi makasae. Jego bliskim krewnym jest kairui-midiki (według Ethnologue może chodzić o dialekty jednego języka)[1]. Geoffrey Hull włączył oba te języki, wraz z naueti, w ramy jednego języka kawaimina[2].
Waima’a to nazwa używana przez samych użytkowników tego języka. Nazwy Waimoa używają inne społeczności etniczne[2].
Jest zapisywany alfabetem łacińskim[1].
Przypisy
- 1 2 3 4 David M. Eberhard, Gary F. Simons, Charles D. Fennig (red.), Waima’a, [w:] Ethnologue: Languages of the World, wyd. 22, Dallas: SIL International, 2019 [dostęp 2022-07-31] [zarchiwizowane z adresu 2019-06-06] (ang.).
- 1 2 Geoffrey Hull: The Languages of East Timor. Macquarie University, 2004-08-24. [dostęp 2022-07-31]. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-07-20)]. (ang.).