Język sawai

Sawai
Obszar

Moluki Północne (Indonezja)

Liczba mówiących

12 tys. (2000)

Pismo/alfabet

łacińskie

Klasyfikacja genetyczna
Status oficjalny
Ethnologue 6b zagrożony
Kody języka
ISO 639-3 szw
IETF szw
Glottolog sawa1247
Ethnologue szw
WALS swi
W Wikipedii
Zobacz też: język, języki świata
Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu.

Język sawai, także: weda[1][2][3], weda-sawai[2][3], were[2]język austronezyjski używany w prowincji Moluki Północne w Indonezji, jeden z języków południowo-centralnej Halmahery. Według danych szacunkowych z 2000 roku mówiło nim wówczas 12 tys. osób[2]. Swoim zasięgiem obejmuje fragmenty kabupatenów Halmahera TengahHalmahera Selatan[3].

Posługuje się nim ludność Sawai (i Weda)[4][5]. Z danych SIL International wynika, że jego użytkownicy zamieszkują 13 wsi w kecamatanach Gane Timur i Weda[2].

Wyodręniono pięć dialektów: sawai, weda, faya-mafa, kobe, messa-dote[2]. Czasami sawai i weda rozpatruje się jako dwa języki (społeczności te odróżnia od siebie przynależność religijna)[6]. Grupy Sawai, Weda, a także Maba i Patani są ze sobą blisko powiązane pod względem etniczno-politycznym[7]. Według badań SIL International dialekty weda-sawai tworzą kontinuum dialektalne, przy czym różnice lokalne w pewnym stopniu odpowiadają podziałom religijnym[3].

Powszechna jest wielojęzyczność. W użyciu są również języki indonezyjskimalajski Moluków Północnych, a także języki innych grup etnicznych (np. bulipatani)[2]. Wiele osób zna zupełnie odrębny (nieaustronezyjski) język tobelo[8]. Występują wpływy słownikowe języków północnohalmaherskich (tobelo, ternatetidore) i lokalnego malajskiego[1]. Dodatkowo użycie języka narodowego w administracji, edukacji i sferze religijnej doprowadziło do przejęcia przez sawai dużego zasobu leksyki indonezyjskiej[8].

Uchodzi za zagrożony wymarciem[2]. Odnotowano, że stopień jego użycia różni się w zależności od grupy wiekowej. Rolę podstawowych środków komunikacji, przyswajanych jako języki pierwsze, przejmują malajski Moluków Północnych i indonezyjski[3].

W publikacji z 1980 r. zawarto listy słownictwa sawai i weda[9]. Bliższą dokumentacją tego języka zajmowali się w latach 90. XX w. badacze związani z Summer Institute of Linguistics; owocem ich starań stał się projekt słownika, w 2019 r. opublikowany w wersji internetowej[10].

Bywa zapisywany alfabetem łacińskim; piśmiennictwo w języku sawai obejmuje teksty religijne. Nie jest szeroko wykorzystywany w charakterze języka pisanego[2].

Przypisy

  1. 1 2 Whisler i Whisler 1995 ↓, s. 659.
  2. 1 2 3 4 5 6 7 8 9 M. Paul Lewis, Gary F. Simons, Charles D. Fennig (red.), Sawai, [w:] Ethnologue: Languages of the World, wyd. 18, Dallas: SIL International, 2015 [dostęp 2020-02-29] [zarchiwizowane z adresu 2016-10-10] (ang.).
  3. 1 2 3 4 5 Kamus Bahasa Sawai: Introduction. [w:] Webonary – Dictionaries and Grammars of the World [on-line]. SIL International. [dostęp 2024-10-27]. (ang.  indonez.).
  4. Bubandt 2006 ↓, s. 132.
  5. Topatimasang 2016 ↓, s. 96.
  6. Grimes i Grimes 1984 ↓, s. 46.
  7. Topatimasang 2016 ↓, s. 98.
  8. 1 2 Thomas 1983 ↓, s. 285.
  9. W.A.L. Stokhof, Lia Saleh-Bronkhorst, Holle lists: vocabularies in languages of Indonesia. Vol. 2. Sula and Bacan Islands, North Halmahera, South and East Halmahera, Canberra: Department of Linguistics, Research School of Pacific Studies, Australian National University, 1980 (Pacific Linguistics D-28; Materials in languages of Indonesia 2), s. 233–247, 265–279, DOI: 10.15144/PL-D28, ISBN 0-85883-218-6, OCLC 27582893 (ang.).
  10. Kamus Bahasa Sawai: Pendahuluan. [w:] Webonary – Dictionaries and Grammars of the World [on-line]. SIL International. [dostęp 2024-11-10]. (indonez.  ang.).

Bibliografia

  • Nils Bubandt, Speaking of Places: Spatial poesis and localized identity in Buli, [w:] James J. Fox (red.), The Poetic Power of Place: Comparative Perspectives on Austronesian Ideas of Locality, Canberra: ANU Press, 2006, s. 131–161, DOI: 10.22459/PPP.09.2006.08, ISBN 978-1-920942-86-1, OCLC 224973762, JSTOR: j.ctt2jbjrm.11 (ang.).
  • Charles E. Grimes, Barbara D. Grimes, Languages of the North Moluccas: a preliminary lexicostatistic classification, [w:] E.K.M. Masinambow (red.), Maluku dan Irian Jaya, Jakarta: Lembaga Ekonomi dan Kemasyarakatan Nasional, Lembaga Ilmu Pengetahuan Indonesia (LEKNAS-LIPI), 1984 (Buletin LEKNAS III.1), s. 35–63, OCLC 54222413 (ang.).
  • Michael R. Thomas, Pronominal prefixes in Sawai, a Bulic language, [w:] Amran Halim, Lois Carrington, Stephen A. Wurm (red.), Papers from the Third International Conference on Austronesian Linguistics, Vol. 4, Thematic variation, Canberra: Department of Linguistics, Research School of Pacific Studies, Australian National University, 1983 (Pacific Linguistics C-77), s. 285–289, DOI: 10.15144/PL-C77.285, ISBN 0-85883-304-2, OCLC 10276675 (ang.).
  • Kisah-4: Orang Sawai dan Orang Bacan: Para Pecundang Yang Tetap Bingung. W: Roem Topatimasang (red.): Orang-orang Kalah: Kisah Penyingkiran Masyarakat Adat Kepulauan Maluku. Robby Teniwut (autor notatek). Wyd. 2. Sleman, Yogyakarta: INSISTPress, 2016, s. 95–109. ISBN 978-602-0857-16-9. OCLC 1002419730. (indonez.).
  • Ronald Whisler, Jacqui Whisler, Sawai, [w:] Darrell T. Tryon (red.), Comparative Austronesian Dictionary: An Introduction to Austronesian Studies, Berlin–New York: Walter de Gruyter, 1995 (Trends in Linguistics. Documentation 10), s. 659–668, DOI: 10.1515/9783110884012.1.659, ISBN 978-3-11-088401-2, OCLC 868970232 (ang.).

Linki zewnętrzne

  • Corinne Bourbeillon: An Indonesian village (Weda Bay, Halmahera). Petites Bulles d’Ailleurs, 2013-05-23. [dostęp 2022-08-25]. (ang.).
  • Sawai / Weda. Max Planck Institute for Evolutionary Anthropology. [dostęp 2024-09-03]. (ang.).
  • Kamus Bahasa Sawai. [w:] Webonary – Dictionaries and Grammars of the World [on-line]. SIL International. [dostęp 2024-10-27]. (ang.  indonez.).