Jordan EJ11

Jordan EJ11

Kategoria	Formuła 1
Konstruktor	Jordan
Projektant	Eghbal Hamidy John Iley
Dane techniczne
Nadwozie	monokok z kompozytu włókna węglowego
Zawieszenie przednie	kompozytowe popychacze aktywujące zamontowane do karoserii amortyzatory Penske i drążki skrętne, kompozytowe wahacze nierównej długości, tytanowe kolumny oraz stabilizator poprzeczny
Zawieszenie tylne	kompozytowe popychacze aktywujące zamontowane do skrzyni biegów amortyzatory Penske, kompozytowe wahacze nierównej długości, tytanowe kolumny oraz stabilizator poprzeczny
Silnik	Honda RA001E 3.0 V10
Skrzynia biegów	Jordan, półautomatyczna, 7 biegów + wsteczny
Paliwo	Elf
Opony	Bridgestone
Historia
Debiut	Grand Prix Australii 2001
Kierowcy	Heinz-Harald Frentzen Jarno Trulli Ricardo Zonta Jean Alesi
Używany	2001
Wyścigi	17
Wygrane	0
Pole position	0
Najszybsze okrążenie	0
Jordan EJ10 Jordan EJ12

Jordan EJ11 – samochód Formuły 1 zaprojektowany przez Eghbala Hamidy’ego oraz Johna Ileya i skonstruowany przez Jordan Grand Prix na sezon 2001.

Po znakomitym sezonie 1999, rok 2000 okazał się dla finiszującego na szóstej pozycji w klasyfikacji konstruktorów Jordana rozczarowaniem. Model EJ10 nie spełnił oczekiwań, dlatego w zespole doszło do zmian. Do Benettona odszedł Mike Gascoyne, a nowym dyrektorem technicznym został Eghbal Hamidy. Nowym dostawcą silników w miejsce Mugen została Honda, dostarczająca silniki także BAR. Ponadto nowy samochód, EJ11, radykalnie różnił się wyglądem od poprzednika. Zmieniono kształt nosa na ostry, oraz przedniego spojlera. Zmodyfikowano także wloty powietrza i sekcje boczne.

Monokok został wykonany z kompozytu włókna węglowego, zaś na zawieszenie składały się popychacze aktywujące amortyzatory Penske i drążki skrętne, podwójne wahacze, kolumny i stabilizatory poprzeczne. Elementami układu hamulcowego były tarcze Carbone Industrie i zaciski Brembo. Trzylitrowy wolnossący silnik V10 Honda RA001E był rozwinięciem jednostki z 2000 roku. Osiągał on moc maksymalną ok. 800 KM przy 17000 rpm. Blok silnika został wykonany z aluminium. Układy: zapłonowy i wtryskowy pochodziły od Hondy, a świece zapłonowe – od NGK. Napęd był przekazywany za pośrednictwem wyprodukowanej przez Jordana podłużnej siedmiobiegowej sekwencyjnej skrzyni biegów z elektryczno-hydrauliczną zmianą biegów. Jordan przy współpracy z Sachs skonstruował także trzytarczowe sprzęgło.

Sezon rozpoczął się dla Jordana dobrze. Model EJ11 punktował w pierwszych pięciu Grand Prix sezonu i spisywał się szczególnie dobrze w kwalifikacjach, często ustępując tylko Ferrari, McLarenowi i Williamsowi. Jednakże później zaczęły pojawiać się problemy – z powodu próby rozwiązania problemów z przegrzewaniem silnika (który Jordan otrzymał dopiero w styczniu) samochód nie był rozwijany. Trzy z 450 elementów samochodu nie przeszły kontroli jakości, w efekcie czego był on awaryjny. Rozwijany przez Jordana system kontroli trakcji również nie okazywał się tak dobry jak stosowane przez konkurentów układy Pi czy TAG.

W trakcie sezonu z zespołu w wyniku nieporozumień z Eddiem Jordanem został zwolniony Heinz-Harald Frentzen; na ostatnie pięć Grand Prix zastąpił go Jean Alesi z Prosta, który ścigał się dla Jordana w Formule 3000. Po sezonie 2001 Alesi zakończył karierę w Formule 1.

Jordan z 19 punktami ukończył sezon na piątym miejscu, wyprzedzając BAR o dwa punkty.

• Jordan EJ11 Honda. ultimatecarpage.com. [dostęp 2013-11-18]. (ang.).
• Jordan EJ11. statsf1.com. [dostęp 2013-11-18]. (fr.).
• Jordan EJ11. f1technical.net. [dostęp 2013-11-18]. (ang.).