Lorenz Koller

Lorenz Koller

Lorenz Koller w 2018 roku
Data i miejsce urodzenia	26 września 1994 Innsbruck
Klub	RV Swarovski Halltal[1]
Wzrost	174 cm[2]
Debiut w PŚ	16 listopada 2013, Lillehammer (6. miejsce)
Pierwsze punkty w PŚ	16 listopada 2013, Lillehammer (6. miejsce)
Pierwsze podium w PŚ	21 lutego 2016, Winterberg (3. miejsce)
Pierwsze zwycięstwo w PŚ	24 listopada 2018, Igls
Dorobek medalowy
Reprezentacja  Austria Igrzyska olimpijskie srebro Pekin 2022 Sztafeta brąz Pekin 2022 Dwójki Mistrzostwa świata złoto Königssee 2021 Sztafeta srebro Winterberg 2019 Sztafeta brąz Winterberg 2019 Dwójki-sprint brąz Winterberg 2019 Dwójki Mistrzostwa Europy złoto Lillehammer 2020 Sztafeta srebro Königssee 2017 Dwójki srebro Lillehammer 2020 Dwójki Mistrzostwa świata juniorów złoto Igls 2014 Dwójki złoto Igls 2014 Sztafeta Puchar Świata Kryształowa kula 2020/2021 2. miejsce 2018/2019

Lorenz Koller (ur. 26 września 1994 w Innsbrucku^[1]) – austriacki saneczkarz, dwukrotny medalista olimpijski z Pekinu, zdobywca Pucharu Świata, dwukrotny złoty medalista mistrzostw świata juniorów w Igls, medalista mistrzostw Europy i mistrzostw świata.

W 2010 roku rozpoczął występy w Pucharze Świata juniorów, a także wziął udział w mistrzostwach świata juniorów w Innsbrucku, na których zajął 14. miejsce w konkurencji jedynek^[3][4]. Na rozgrywanych rok później mistrzostwach Europy juniorów w Igls był ósmy w jedynkach^[4]. W 2012 roku pojawił się na igrzyskach olimpijskich młodzieży w Innsbrucku, gdzie zajął 6. miejsce w konkurencji dwójek, w której startował z Thomasem Steuem, będącym odtąd jego stałym partnerem w tej konkurencji na zawodach każdej rangi^[4][5]. W tym samym roku wystartował także w mistrzostwach Europy juniorów w Winterbergu, na których zdobył brązowy medal w sztafecie i zajął 16. miejsce w konkurencji jedynek oraz na mistrzostwach świata juniorów w Königssee, z których wrócił z 24. miejscem w jedynkach^[4].

W 2013 roku pojawił się na mistrzostwach Europy juniorów w Oberhofie, które przyniosły mu jedynkowe 16. miejsce^[4]. W tym samym roku, 16 listopada miał miejsce jego debiut i zarazem zdobycie pierwszych punktów w Pucharze Świata, kiedy to na rozgrywanych w Lillehammer zawodach sezonu 2013/2014 zajął 6. miejsce w konkurencji dwójek^[4]. Rok później, na mistrzostwach Europy juniorów w Siguldzie zdobył srebrny medal w dwójkach, zaś na mistrzostwach świata juniorów w Igls wywalczył złoty medal zarówno w konkurencji dwójek, jak i w konkurencji sztafetowej^[1][4]. W 2015 roku wziął udział w mistrzostwach świata w Siguldzie, na których zajął 16. miejsce w konkurencji dwójek, a także w mistrzostwach Europy w Soczi, z których wrócił z 15. miejscem w dwójkach^[4]. W 2016 roku pojawił się na mistrzostwach świata w Königssee, na których zajął 6. miejsce w konkurencji sprintu dwójek i nie ukończył konkurencji dwójek oraz na mistrzostwach Europy w Altenbergu, z których wrócił z dwójkowym 8. miejscem^[4][6]. W tym samym roku, 21 lutego zaliczył pierwsze podium w Pucharze Świata, kiedy to na rozgrywanych w Winterbergu zawodach sezonu 2013/2014 zajął 3. miejsce w konkurencji sztafetowej. Jego sztafeta, w której startował z Thomasem Steuem, Miriam Kastlunger i Wolfgangiem Kindlem przegrała tylko z ekipami z Kanady i Rosji^[7].

W 2017 roku wziął udział w mistrzostwach Europy w Königssee, na których zdobył srebrny medal w sztafecie i był czwarty w dwójkach, w mistrzostwach świata w Igls, na których zajął 4. miejsce w konkurencji sprintu dwójek i 10. w konkurencji dwójek, a także w mistrzostwach świata do lat 23 w Igls, które przyniosły mu dwójkowy złoty medal^[4]. W 2018 roku pojawił się na mistrzostwach Europy w Siguldzie, na których był dziesiąty w konkurencji dwójek oraz na igrzyskach olimpijskich w Pjongczangu, z których wrócił z 4. miejscem w dwójkach^[4][8]. W tym samym roku, 24 listopada zaliczył pierwsze dwójkowe podium i zarazem odniósł pierwsze zwycięstwo w Pucharze Świata, pokonując na rozgrywanych w Igls zawodach sezonu 2018/2019 dwójkę niemiecką: Toni Eggert/Sascha Benecken i rosyjską: Władisław Jużakow/Jurij Prochorow^[9].

W 2019 roku pojawił się na mistrzostwach świata w Winterbergu, na których zdobył brązowy medal w konkurencji sprintu dwójek oraz dwójek, w obu plasując się za dwójkami niemieckimi: Toni Eggert/Sascha Benecken i Tobias Wendl/Tobias Arlt, a także srebrny medal w konkurencji sztafetowej, w której jego sztafeta współtworzona przez Thomasa Steua, Hannę Prock i Reinharda Eggera rozdzieliła na podium ekipy z Rosji i Niemiec^[10].

Po sezonie 2022/2023 zakończył sportową karierę^[11].

• Lorenz Koller na stronie FIL (ang.)