Madeleine Egle

Madeleine Egle
Ilustracja
Madeleine Egle w 2018 roku
Data i miejsce urodzenia

21 sierpnia 1998
Hall in Tirol

Klub

SV Rinn[1]

Wzrost

184 cm[1]

Debiut w PŚ

26 listopada 2016, Winterberg (22. miejsce)

Pierwsze punkty w PŚ

26 listopada 2016, Winterberg (22. miejsce)

Pierwsze podium w PŚ

3 stycznia 2021, Königssee (3. miejsce)

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Austria
Igrzyska olimpijskie
srebro Pekin 2022 Sztafeta
brąz Pjongczang 2018 Sztafeta
Mistrzostwa świata
złoto Königssee 2021 Sztafeta
srebro Oberhof 2023 Sztafeta
srebro Whistler 2025 Sztafeta
brąz Altenberg 2024 Jedynki
brąz Whistler 2025 jedynki-miesz.
Mistrzostwa Europy
złoto Lillehammer 2020 Sztafeta
złoto Igls 2024 Jedynki
złoto Igls 2024 Sztafeta
złoto Winterberg 2025 Sztafeta
srebro Sankt Moritz 2022 Jedynki
srebro Winterberg 2025 Jedynki
Igrzyska olimpijskie młodzieży
brąz Lillehammer 2016 Jedynki
Mistrzostwa świata juniorów
brąz Lillehammer 2015 Sztafeta
brąz Sigulda 2017 Sztafeta
Puchar Świata
srebro 2. miejsce
2021/2022
srebro 2. miejsce
2024/2025
brąz 3. miejsce
2023/2024
Strona internetowa

Madeleine Egle (ur. 21 sierpnia 1998 w Hall in Tirol[2]) – austriacka saneczkarka, dwukrotna brązowa medalistka mistrzostw świata juniorów, dwukrotna medalistka igrzysk olimpijskich oraz wielokrotna medalistka mistrzostw świata i mistrzostw Europy.

Kariera

Saneczkarstwo uprawia od 2007 roku[3]. W 2013 roku rozpoczęła starty w Pucharze Świata juniorów[4]. Rok później wzięła udział w mistrzostwach świata juniorów w Igls, na których zajęła 25. miejsce w konkurencji jedynek[4]. W 2015 roku wystartowała w mistrzostwach Austrii juniorów, na których zdobyła złoty medal w konkurencji jedynek, a także w mistrzostwach świata juniorów w Lillehammer, na których wywalczyła brązowy medal w sztafecie oraz zajęła 4. miejsce w jedynkach[3][1]. Rok później pojawiła się na igrzyskach olimpijskich młodzieży w Lillehammer, na których zdobyła brązowy medal w konkurencji jedynek oraz na mistrzostwach świata w Königssee, które przyniosły jej 18. miejsce w konkurencji jedynek[5][4].

W 2016 roku wystartowała w mistrzostwach Europy juniorów w Altenbergu, na których zajęła 4. miejsce w konkurencji jedynek oraz w mistrzostwach świata juniorów w Winterbergu, które przyniosły jej jedynkowe 11. miejsce, ponadto 26 listopada zadebiutowała i zarazem zdobyła pierwsze punkty w Pucharze Świata, kiedy to na rozgrywanych w Winterbergu zawodach sezonu 2016/2017 zajęła 22. miejsce w jedynkach[4]. W następnym roku pojawiła się na mistrzostwach świata juniorów w Siguldzie, na których zdobyła brązowy medal w konkurencji sztafetowej i zajęła 6. miejsce w konkurencji jedynek, na mistrzostwach Europy w Königssee, z których wróciła z 12. miejscem w konkurencji jedynek, na mistrzostwach świata do lat 23 w Igls, na których była dwunasta w jedynkach, a także na mistrzostwach świata w Igls, z których wróciła z jedynkowym 26. miejscem[6][4].

W 2018 roku wzięła udział w mistrzostwach Europy w Siguldzie, na których zajęła 5. miejsce w konkurencji sztafetowej i 14. w konkurencji jedynek oraz w igrzyskach olimpijskich w Pjongczangu, na których była dziewiąta w konkurencji jedynek, ponadto zdobyła brązowy medal w konkurencji sztafetowej, w której jej sztafeta współtworzona przez Davida Gleirschera, Petera Penza i Georga Fischlera przegrała tylko z ekipami z Niemiec i Kanady[7][8]. Rok później pojawiła się na mistrzostwach świata w Winterbergu, na których zajęła 13. miejsce w konkurencji sprintu i 35. w konkurencji jedynek, a także na mistrzostwach Europy w Oberhofie, które przyniosły jej 4. miejsce w sztafecie i 10. w jedynkach[9].

Osiągnięcia

Rok Miejsce Jedynki Sztafeta
2018 Pjongczang 9. 3.
2022 Pekin 4. 2.
Rok Miejsce Jedynki Jedynki-sprint Jedynki mieszane Sztafeta
2016 Königssee 18. – nie rozgrywano –
2017 Igls 26. 30. (q) nie rozgrywano –
2019 Winterberg 35. 13. nie rozgrywano –
2020 Soczi 11. 15. nie rozgrywano 5.
2021 Königssee 15. 9. nie rozgrywano 1.
2023 Oberhof 4. 5. nie rozgrywano 2.
2024 Altenberg 3. 9. nie rozgrywano -
2025 Whistler 7. nie rozgrywano 3. 2.
Rok Miejsce Jedynki Sztafeta
2017 Königssee 12. –
2018 Sigulda 14. 5.
2019 Oberhof 10. 4.
2020 Lillehammer 5. 1.
2021 Sigulda 9. dsq
2022 Sankt Moritz 2. dsq
2023 Sigulda 12. dnf
2024 Igls 1. 1.
2025 Winterberg 2. 1.
Rok Miejsce Jedynki Sztafeta
2014 Igls 25. –
2015 Lillehammer 4. 3.
2016 Winterberg 11. –
2017 Sigulda 6. 3.

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon Miejsce
2016/2017 31.
2017/2018 22.
2018/2019 13.
2019/2020 13.
2020/2021 4.
2021/2022 2.
2022/2023 4.
2023/2024 3.
2024/2025 2.

Miejsca na podium w zawodach Pucharu Świata – indywidualnie

Stan na koniec sezonu 2023/2024

Lp. Data Miejsce Konkurencja Lokata
1. 03.01.2021 Niemcy Königssee jedynki 3
2. 17.01.2021 Niemcy Oberhof jedynki 2
3. 21.11.2021 Yanqing jedynki 1
4. 11.12.2021 Niemcy Altenberg jedynki 1
5. 19.12.2021 Austria Igls jedynki 2
6. 19.12.2021 Austria Igls jedynki-sprint 1
7. 02.01.2022 Niemcy Winterberg jedynki 3
8. 09.01.2022 Łotwa Sigulda jedynki 1
9. 09.01.2022 Łotwa Sigulda jedynki-sprint 3
10. 16.01.2022 Niemcy Oberhof jedynki 1
11. 23.01.2022 Szwajcaria Sankt Moritz jedynki 2
12. 03.12.2022 Austria Igls jedynki 1
13. 04.12.2022 Austria Igls jedynki-sprint 1
14. 09.12.2022 Kanada Whistler jedynki 1
15. 25.02.2023 Niemcy Winterberg jedynki 1
16. 09.12.2023 Stany Zjednoczone Lake Placid jedynki 1
17. 06.01.2024 Niemcy Winterberg jedynki 1
18. 13.01.2024 Austria Igls jedynki 1
19. 10.02.2024 Niemcy Oberhof jedynki 2
20. 18.02.2024 Niemcy Oberhof jedynki 3

Miejsca na podium w zawodach Pucharu Świata – drużynowo

Stan na koniec sezonu 2023/2024

Lp. Data Miejsce Konkurencja Lokata
1. 19.01.2020 Norwegia Lillehammer sztafeta 1
2. 29.11.2020 Austria Igls sztafeta 2
3. 13.12.2020 Niemcy Oberhof sztafeta 2
4. 03.01.2021 Niemcy Königssee sztafeta 1
5. 21.11.2021 Yanqing sztafeta 1
6. 02.02.2022 Niemcy Winterberg sztafeta 2
7. 16.01.2022 Niemcy Oberhof sztafeta 3
8. 10.12.2022 Kanada Whistler sztafeta 3
9. 05.02.2023 Niemcy Altenberg sztafeta 1
10. 19.02.2023 Szwajcaria Sankt Moritz sztafeta 3
11. 26.02.2023 Niemcy Winterberg sztafeta 1
12. 16.12.2023 Kanada Whistler sztafeta 2
13. 14.01.2024 Austria Igls sztafeta 1
14. 11.02.2024 Niemcy Oberhof sztafeta 3

Przypisy

  1. 1 2 3 Egle Madeleine. [w:] Junioren weiblich [on-line]. rodel-austria.at. [dostęp 2018-02-15]. (niem.).
  2. ↑ Madeleine Egle. [w:] Rodeln [on-line]. eurosport.de. [dostęp 2018-11-29]. (niem.).
  3. 1 2 Egle Madeleine: Athlete Information. [w:] Athletes [on-line]. wyog2016.sportresult.com. [dostęp 2018-02-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-02-16)]. (ang.).
  4. 1 2 3 4 5 Luge - Madeleine Egle. [w:] Results of a sportsman / sportswoman [on-line]. the-sports.org. [dostęp 2018-02-15]. (ang.).
  5. ↑ Medallists by Date. [w:] Medals [on-line]. wyog2016.sportresult.com. [dostęp 2018-02-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-02-16)]. (ang.).
  6. ↑ Bronze bei der Junioren-WM. [w:] Sport [on-line]. meinbezirk.at, 2017-02-05. [dostęp 2018-02-16]. (niem.).
  7. ↑ Women’s Singles. [w:] PyeongChang [on-line]. olympic.org. [dostęp 2019-01-07]. (ang.).
  8. ↑ 2018 Winter Olympics Results - Luge. [w:] Olympic Sports [on-line]. espn.com. [dostęp 2019-01-30]. (ang.).
  9. ↑ Rodel-WM: Egger erobert Silber im Einsitzer. sport.orf.at, 2019-01-27. [dostęp 2019-01-27]. (niem.).

Linki zewnętrzne

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.