Hansjörg Raffl

Hansjörg Raffl
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

29 stycznia 1958
Valdaora

Wzrost

187 cm

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Włochy
Igrzyska olimpijskie
srebroLillehammer 1994saneczkarstwo
(dwójki)
brązAlbertville 1992saneczkarstwo
(dwójki)
Mistrzostwa świata
złotoWinterberg 1989druż. mieszana
złotoCalgary 1990druż. mieszana
srebroLake Placid 1983dwójki
srebroWinterberg 1989dwójki
srebroCalgary 1990dwójki
srebroCalgary 1993dwójki
brązWinterberg 1991dwójki
brązWinterberg 1991druż. mieszana
brązCalgary 1993druż. mieszana
Mistrzostwa Europy
złotoWinterberg 1992dwójki
złotoKönigssee 1994dwójki
srebroKönigssee 1988dwójki
srebroInnsbruck 1990dwójki
brązValdaora 1984dwójki
brązHammarstrand 1986dwójki
brązKönigssee 1988druż. mieszana
brązInnsbruck 1990druż. mieszana
brązWinterberg 1992druż. mieszana
Puchar Świata (Jedynki)
srebro 2. miejsce
1978/1979
Puchar Świata (Dwójki)
Kryształowa kula
1982/1983
Kryształowa kula
1984/1985
Kryształowa kula
1985/1986
Kryształowa kula
1988/1989
Kryształowa kula
1989/1990
Kryształowa kula
1990/1991
Kryształowa kula
1991/1992
Kryształowa kula
1992/1993
srebro 2. miejsce
1980/1981
srebro 2. miejsce
1983/1984
brąz 3. miejsce
1986/1987
brąz 3. miejsce
1987/1988
Zakończenie kariery: 1994 r.

Hansjörg Raffl (ur. 29 stycznia 1958 w Valdaora) − włoski saneczkarz startujący w jedynkach oraz w dwójkach, dwukrotny medalista igrzysk olimpijskich, wielokrotny medalista mistrzostw świata i Europy oraz ośmiokrotny zdobywca Pucharu Świata.

Kariera

Pierwszy sukces w karierze odniósł w sezonie 1978/1979, kiedy zajął drugie miejsce w klasyfikacji generalnej Pucharu Świata w jedynkach. Lepszy wtedy okazał się tylko jego rodak, Paul Hildgartner. W kolejnych latach startował głównie w dwójkach, a jego parterem był Karl Brunner, a od 1982 roku Norbert Huber. Pierwszy wspólny sukces osiągnęli w sezonie 1980/1981, kiedy zajęli drugie miejsce w klasyfikacji generalnej PŚ. Następnie zwyciężali w sezonach 1982/1983, 1984/1985, 1985/1986, 1988/1989, 1989/1990, 1990/1991, 1991/1992 i 1992/1993, w sezonie 1983/1984 ponownie zajęli drugie miejsce, a w sezonach 1986/1987 i 1987/1988 stawali na najniższym stopniu podium.

W 1983 roku zdobył swój pierwszy medal, zajmując drugie miejsce w dwójkach na mistrzostwach świata w Lake Placid. W tej samej konkurencji w kolejnych latach zdobyli też złoty medal na mistrzostwach świata w Calgary (1990), srebrne na mistrzostwach świata w Winterbergu (1989) i mistrzostwach świata w Calgary (1993) oraz brązowy podczas mistrzostw świata w Winterbergu (1991). Cztery razy zdobywał też medale w konkurencji drużynowej: złoty podczas MŚ 1989, srebrny na MŚ 1990 oraz brązowe na MŚ 1991 i MŚ 1993. Wielokrotnie zdobywał medale mistrzostw kontynentu, w tym złote w dwójkach na mistrzostwach Europy w Winterbergu w 1992 roku oraz rozgrywanych dwa lata później mistrzostwach Europy w Königssee.

Z pięciu startów olimpijskich najlepszy wynik osiągnął podczas igrzysk olimpijskich w Lillehammer w 1994 roku, gdzie zdobył srebrny medal. Dwa lata wcześniej, na igrzyskach w Albertville, Raffl i Huber zajęli trzecie miejsce. Był też między innymi piąty w tej konkurencji na igrzyskach w Lake Placid w 1980 roku.

Po zakończeniu kariery został trenerem.

Osiągnięcia

Rok Miejsce Jedynki Dwójki
1980 Lake Placid 5.[1]
1984 Sarajewo 6.
1988 Calgary 8.
1992 Albertville 3.
1994 Lillehammer 2.

Miejsca na podium w klasyfikacji generalnej

Sezon Miejsce
Jedynki Dwójki
1978/1979 2.
1980/1981 2.[2]
1982/1983 1.
1983/1984 =2.[3]
1984/1985 1.
1985/1986 1.
1986/1987 3.
1987/1988 =3.[4]
1988/1989 1.
1989/1990 1.
1990/1991 1.
1991/1992 1.
1992/1993 1.

Przypisy

  1. W parze z Alfredem Silginerem
  2. W parze z Karlem Brunnerem
  3. Ex aequo z para austriacką Georg Fluckinger/Franz Wilhelmer
  4. Ex aequo z para radziecką Witalij Mielnik/Dmitrij Aleksiejew

Bibliografia