Paul Hildgartner

Paul Hildgartner

Data i miejsce urodzenia	8 czerwca 1952 Kiens
Klub	Slittino Club Kiens
Wzrost	178 cm
Dorobek medalowy
Reprezentacja  Włochy Igrzyska olimpijskie złoto Sapporo 1972 saneczkarstwo (dwójki) złoto Sarajewo 1984 saneczkarstwo (jedynki) srebro Lake Placid 1980 saneczkarstwo (jedynki) Mistrzostwa świata złoto Olang 1971 dwójki złoto Imst 1978 jedynki brąz Oberhof 1973 dwójki brąz Königssee 1979 jedynki brąz Lake Placid 1983 jedynki Mistrzostwa Europy złoto Imst 1971 dwójki złoto Imst 1974 dwójki złoto Hammarstrand 1978 jedynki złoto Olang 1984 jedynki srebro Olang 1980 jedynki brąz Königssee 1988 druż. mieszana Puchar Świata Kryształowa kula 1978/1979 Kryształowa kula 1980/1981 Kryształowa kula 1982/1983 2. miejsce 1977/1978 3. miejsce 1985/1986 3. miejsce 1986/1987 Zakończenie kariery: 1988 r.

Paul Peter Hildgartner (ur. 8 czerwca 1952 w Kiens) – włoski saneczkarz, trzykrotny medalista olimpijski, wielokrotny medalista mistrzostw świata i Europy, trzykrotny zwycięzca Pucharu Świata.

Pierwszy sukces w karierze osiągnął w styczniu 1971 roku, kiedy zdobył złoty medal w dwójkach podczas mistrzostw Europy w Imst. Parę tygodni później, także w parze z Walterem Plaiknerem zdobył złoty medal na mistrzostwach świata w Olang. W 1972 roku wystartował na igrzyskach olimpijskich w Sapporo, zdobywając złoty medal w dwójkach. Był to pierwszy w historii złoty medal dla Włoch w tej konkurencji; Włosi zajęli pierwsze miejsce ex aequo z reprezentantami NRD: Horstem Hörnleinem i Reinhardem Bredow. Następnie zdobył brąz w dwójkach na mistrzostwach świata w Oberhofie w 1973 roku i złoty indywidualnie na rozgrywanych pięć lat później mistrzostwach świata w Imst. W międzyczasie wystąpił na igrzyskach w Innsbrucku, gdzie w dwójkach był jedenasty, a rywalizacji w jedynkach nie ukończył. W 1979 roku był trzeci w jedynkach podczas mistrzostw świata w Königssee, przegrywając tylko z Dettlefem Güntherem z NRD i Włochem Karlem Brunnerem. Kolejny medal przywiózł z igrzysk olimpijskich w Lake Placid w 1980 roku, zajmując drugie miejsce w jedynkach. W zawodach tych rozdzielił na podium Bernharda Glassa z NRD i Antona Winklera z RFN. Ponadto w 1983 roku był indywidualnie trzeci na mistrzostwach świata w Lake Placid, a rok później zwyciężył w tej samej konkurencji na igrzyskach w Sarajewie. Ostatni sukces osiągnął w 1988 roku, zdobywając brązowy medal w konkurencji drużynowej podczas mistrzostw Europy w Königssee. W tym samym roku wystąpił także na igrzyskach olimpijskich w Calgary, zajmując dziesiąte miejsce w jedynkach.

W 1980 zdobył srebro w jedynkach, a w 1984 złoto. Na mistrzostwach świata zdobył pięć medali. W 1971 został mistrzem świata w dwójkach, a w 1978 w dwójkach. Na swoim koncie ma również trzy medale brązowe wywalczone w 1973 w dwójkach oraz w 1979 i 1983 w jedynkach. Na mistrzostwach Europy wywalczył sześć medali z czego cztery złote (po dwa w jedynkach i dwójkach). Raz był drugi, a raz był trzeci.

W Pucharze Świata sześciokrotnie zajmował miejsce na podium klasyfikacji generalnej, zdobywając Kryształową Kulę w sezonach 1978/1979, 1980/1981^[1] oraz 1982/1983.

W 2004 roku znalazł się w pierwszej trójce zawodników, razem z Klausem Bonsackem oraz Margit Schumann, którzy trafili do Hali Sław Światowej Federacji Saneczkarstwa^[2].

Od igrzysk olimpijskich w Turynie imię Hildgartnera nosi 17 zakręt toru w Cesanie, na którym swoje zawody rozgrywają saneczkarze, bobsleiści i skeletoniści.

• Profil na Sports-Reference.com. sports-reference.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-03-04)]. (ang.).