Mistrzostwa Azji w Rugby 7 Mężczyzn 2016

Mistrzostwa Azji w Rugby 7 Mężczyzn 2016

Asia Rugby Sevens Series 2016

2015 2017
Szczegóły turnieju
Termin	2 września – 16 października 2016
Liczba drużyn	8 (z 1 konfederacji)
Stadiony	3 (w 3 miastach)
I miejsce	Hongkong
II miejsce	Sri Lanka
III miejsce	Korea Południowa
Statystyki turnieju
Najwięcej punktów	Benjamin Rimene (123)
Najwięcej przyłożeń	Lee Jones (13)

Mistrzostwa Azji w Rugby 7 Mężczyzn 2016 (Asia Rugby Sevens Series 2016) – ósme mistrzostwa Azji w rugby 7 mężczyzn, oficjalne międzynarodowe zawody rugby 7 o randze mistrzostw kontynentu organizowane przez Asia Rugby mające na celu wyłonienie najlepszej męskiej reprezentacji narodowej w tej dyscyplinie sportu w Azji. Zostały rozegrane w formie trzech rankingowych turniejów rozegranych wraz z zawodami kobiet pomiędzy 2 września a 16 października 2016 roku.

W otwierających sezon zawodach zwyciężyli zawodnicy z Hongkongu w finałowym pojedynku pokonując Sri Lankę^[1][2], takim samym rezultatem zakończył się także finał drugiego turnieju z udziałem tych samych drużyn^[3][4]. Reprezentanci Hongkongu zapewnili sobie triumf w klasyfikacji końcowej zwycięstwem w półfinale ostatniego turnieju, w nim zaś pokonali goszczących na tym etapie po raz pierwszy w sezonie zawodników z Korei Południowej^[5][6]. Przedstawiciele triumfatorów zajęli czołowe lokaty w statystykach – najwięcej punktów w sezonie (123) zdobył Benjamin Rimene, w klasyfikacji przyłożeń z trzynastoma zwyciężył zaś Lee Jones^[7].

Czołowa dwójka cyklu – zespoły Hongkongu i Sri Lanki – uzyskały awans do turnieju kwalifikacyjnego do World Rugby Sevens Series sezonu 2017/2018 rozegranego wraz z Hong Kong Sevens 2017^[6].

W walce o tytuł mistrzowski wzięło udział osiem zespołów, a cykl składał się z trzech rankingowych turniejów^[8]. Mistrzem Azji została drużyna, która po rozegraniu trzech rankingowych turniejów – w Hongkongu, Incheon i Kolombo – zgromadziła najwięcej punktów, które były przyznawane za zajmowane w nich miejsca. W przypadku tej samej liczby punktów w klasyfikacji generalnej lokaty zainteresowanych drużyn były ustalane kolejno na podstawie^[9]:

• wyników spotkań pomiędzy zainteresowanymi drużynami;
• lepszego bilansu punktów zdobytych i straconych w tych spotkaniach;
• lepszego bilansu punktów zdobytych i straconych we wszystkich spotkaniach sezonu;
• lepszego bilansu przyłożeń zdobytych i straconych we wszystkich spotkaniach sezonu;
• większej liczby zdobytych punktów we wszystkich spotkaniach sezonu;
• większej liczby zdobytych przyłożeń we wszystkich spotkaniach sezonu;
• rzutu monetą.

W każdych zawodach drużyny rywalizowały w pierwszym dniu systemem kołowym w ramach dwóch czterozespołowych grup, po czym po dwie czołowe z każdej z nich awansowały do półfinałów, a pozostała czwórka zmierzyła się w walce o Plate. W fazie grupowej spotkania toczone były bez ewentualnej dogrywki, za zwycięstwo, remis i porażkę przysługiwały odpowiednio cztery, dwa i jeden punkt, brak punktów natomiast za nieprzystąpienie do meczu. Przy ustalaniu rankingu po fazie grupowej w przypadku tej samej liczby punktów lokaty zespołów były ustalane kolejno na podstawie^[10]:

• wyniku meczu pomiędzy zainteresowanymi drużynami;
• lepszego bilansu punktów zdobytych i straconych;
• lepszego bilansu przyłożeń zdobytych i straconych;
• większej liczby zdobytych punktów;
• większej liczby zdobytych przyłożeń;
• rzutu monetą.

W przypadku remisu w fazie pucharowej organizowana była dogrywka składająca się z dwóch pięciominutowych części, z uwzględnieniem reguły nagłej śmierci^[11]. W przeciwieństwie do poprzednich edycji wszystkie mecze, także finałowe, składały się z dwóch siedmiominutowych części^[12].

Przystępujące do turnieju reprezentacje mogły liczyć maksymalnie dwunastu zawodników^[13]. Rozstawienie w każdych zawodach następowało na podstawie wyników poprzedniego turnieju, a w przypadku pierwszych zawodów – na podstawie rankingu z poprzedniego roku^[11]. W cyklu miało wziąć siedem czołowych zespołów z ubiegłego sezonu oraz zwycięzca rozegranych na początku 2016 roku kwalifikacji^[14]. Odbyły się one w formie dwóch turniejów zorganizowanych w dwa ostatnie weekendy lutego 2016 roku w Ćennaj i Al-Ajn^[15][16][17]. W obu triumfowała reprezentacja Chińskiego Tajpej zyskując tym samym awans do serii turniejów o mistrzostwo kontynentu^[18][19].

• ASIA RUGBY SEVENS SERIES 2016 – TOURNAMENT MANUAL. asiarugby.com. [dostęp 2016-09-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-09-13)]. (ang.).
• Asia Rugby Sevens Series 2016 results & standings. scmp.com. [dostęp 2016-10-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-10-16)]. (ang.).
• 2016 Asia Rugby Sevens Series: Schedule. macoocoo.com. [dostęp 2016-10-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-10-18)]. (ang.).
• 2016 Asia Rugby Sevens Series: Pool. macoocoo.com. [dostęp 2016-10-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-10-18)]. (ang.).
• 2016 Asia Rugby Sevens Series: Knockouts. macoocoo.com. [dostęp 2016-10-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-10-18)]. (ang.).
• 2016 Asia Rugby Sevens Series (Men) Series Table. asiarugby.com. [dostęp 2016-10-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-10-27)]. (ang.).