Mistrzostwa Azji w Rugby 7 Mężczyzn 2017

Mistrzostwa Azji w Rugby 7 Mężczyzn 2017

Asia Rugby Sevens Series 2017

2016 2018
Szczegóły turnieju
Termin	1 września – 15 października 2017
Liczba drużyn	8 (z 1 konfederacji)
Stadiony	3 (w 3 miastach)
I miejsce	Japonia
II miejsce	Hongkong
III miejsce	Korea Południowa
Statystyki turnieju
Najwięcej punktów	Changshun Shan (131)
Najwięcej przyłożeń	Siosifa Lisala (20)

Mistrzostwa Azji w Rugby 7 Mężczyzn 2017 (Asia Rugby Sevens Series 2017) – dziewiąte mistrzostwa Azji w rugby 7 mężczyzn, oficjalne międzynarodowe zawody rugby 7 o randze mistrzostw kontynentu organizowane przez Asia Rugby mające na celu wyłonienie najlepszej męskiej reprezentacji narodowej w tej dyscyplinie sportu w Azji. Zostały rozegrane w formie trzech rankingowych turniejów rozegranych wraz z zawodami kobiet pomiędzy 1 września a 15 października 2017 roku.

Jedynym zespołem, który wystąpił we wszystkich trzech finałach, była Japonia. W otwierających sezon zawodach pokonała Hongkong^[1][2], w drugim turnieju przegrała jednak z Koreą Południową^[3][4]. W ostatnim z nich po raz kolejny spotkali się w finale z Hongkongiem, tym razem ulegając jednak po dogrywce. Korea Południowa zajęła ostatecznie w klasyfikacji generalnej trzecią lokatę, a czołowa dwójka cyklu – zespoły Japonii i Hongkongu – uzyskały awans na Puchar Świata 2018 oraz do turnieju kwalifikacyjnego do World Rugby Sevens Series sezonu 2018/2019 rozegranego wraz z Hong Kong Sevens 2018, Japończycy dodatkowo także do Singapore Sevens 2018^[5][6]. Najwięcej punktów w sezonie (131) zdobył Chińczyk Changshun Shan, w klasyfikacji przyłożeń z dwudziestoma zwyciężył zaś reprezentujący Japonię Siosifa Lisala^[7].

Jako najwyżej sklasyfikowani członkowie Commonwealth Sri Lanka oraz Malezja zyskały prawo gry w turnieju rugby 7 na Igrzyskach Wspólnoty Narodów 2018^[8].

W walce o tytuł mistrzowski wzięło udział osiem zespołów, a cykl składał się z trzech rankingowych turniejów^[9][10]. Mistrzem Azji została drużyna, która po rozegraniu trzech rankingowych turniejów – w Hongkongu, Incheon i Kolombo – zgromadziła najwięcej punktów, które były przyznawane za zajmowane w nich miejsca. W przypadku tej samej liczby punktów w klasyfikacji generalnej lokaty zainteresowanych drużyn były ustalane kolejno na podstawie:

• wyników spotkań pomiędzy zainteresowanymi drużynami;
• lepszego bilansu punktów zdobytych i straconych w tych spotkaniach;
• lepszego bilansu punktów zdobytych i straconych we wszystkich spotkaniach sezonu;
• lepszego bilansu przyłożeń zdobytych i straconych we wszystkich spotkaniach sezonu;
• większej liczby zdobytych punktów we wszystkich spotkaniach sezonu;
• większej liczby zdobytych przyłożeń we wszystkich spotkaniach sezonu;
• rzutu monetą.

W każdych zawodach drużyny rywalizowały w pierwszym dniu systemem kołowym w ramach dwóch czterozespołowych grup, po czym po dwie czołowe z każdej z nich awansowały do półfinałów, a pozostała czwórka zmierzyła się w walce o Plate. W fazie grupowej spotkania toczone były bez ewentualnej dogrywki, za zwycięstwo, remis i porażkę przysługiwały odpowiednio cztery, dwa i jeden punkt, brak punktów natomiast za nieprzystąpienie do meczu. Przy ustalaniu rankingu po fazie grupowej w przypadku tej samej liczby punktów lokaty zespołów były ustalane kolejno na podstawie:

• wyniku meczu pomiędzy zainteresowanymi drużynami;
• lepszego bilansu punktów zdobytych i straconych;
• lepszego bilansu przyłożeń zdobytych i straconych;
• większej liczby zdobytych punktów;
• większej liczby zdobytych przyłożeń;
• rzutu monetą.

W przypadku remisu w fazie pucharowej organizowana była dogrywka składająca się z dwóch pięciominutowych części, z uwzględnieniem reguły nagłej śmierci. Wszystkie mecze, także finałowe, składały się z dwóch siedmiominutowych części.

Przystępujące do turnieju reprezentacje mogły liczyć maksymalnie dwunastu zawodników. Rozstawienie w każdych zawodach następowało na podstawie wyników poprzedniego turnieju, a w przypadku pierwszych zawodów – na podstawie rankingu z poprzedniego roku.

W cyklu miało wziąć siedem czołowych zespołów z ubiegłego sezonu oraz zwycięzca rozegranych na początku 2017 roku kwalifikacji. Odbyły się one w formie turnieju zorganizowanego w Doha na początku marca 2017 roku^[11][12][13] i zwycięsko z niego wyszli prowadzenie przez Frano Botica reprezentanci Filipin zyskując tym samym awans do serii turniejów o mistrzostwo kontynentu^[14].

• 2017 Asia Rugby Sevens Series – Pool. macoocoo.com. [dostęp 2017-11-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-10-19)]. (ang.).
• 2017 Asia Rugby Sevens Series – Schedule. macoocoo.com. [dostęp 2017-11-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-11-20)]. (ang.).
• 2017 Asia Rugby Sevens Series – Knockouts. macoocoo.com. [dostęp 2017-11-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-11-20)]. (ang.).
• 2017 Asia Rugby Series (Men) – Series Table. macoocoo.com. [dostęp 2017-11-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-11-21)]. (ang.).