Siamon
 | |
| władca starożytnego Egiptu | |
| Okres |
od 979 p.n.e. |
|---|---|
| Dane biograficzne | |
| Dynastia | |
| Ojciec | |
Siamon – faraon, władca starożytnego Egiptu z XXI dynastii, panował prawdopodobnie w latach 979–960 p.n.e. lub 985–967 p.n.e. (datowanie Aidana Dodsona z 2012 roku)[1].
Syn Amenemope. Był prawowitym następcą swego ojca Amenemope, popieranym przez arcykapłanów Amona w Tebach. Jednakże pod wpływem działań Libijczyków, popierających swego rodaka Osorkona, jednego z wodzów armii, zmuszony był na kilka lat zrezygnować z objęcia władzy. Po latach chaosu i starć wewnętrznych oraz zawarciu z Libijczykami porozumienia i po ich wycofaniu się do swych siedzib, objął władzę.
Do naszych czasów dotrwały jedynie ślady działalności, które Siamon pozostawił głównie w Tanis. Dokonał odbudowy i odnowienia zespołu świątyń Amona, które to znacznie ucierpiały w wyniku niepokojów, mających miejsce podczas panowania Osorkona. Wzniósł tam też nową kaplicę, a liczne depozyty fundacyjne znalezione w świątyni Amona i Mut, niezbicie świadczą o ogromnym rozmachu prac. Prace prowadzono także w świątyni Horusa w Mesen, także w Memfis i Pi-Ramzes, gdzie znaleziono blok kamienny z jego imieniem.
O próbach wpływu Siamona na wydarzenia w Palestynie świadczą fragmenty płaskorzeźb odnalezionych w Tanis, na których król przedstawiony jest w rytualnej pozie, roztrzaskując maczugą głowę pojmanego wroga. Znaczącym źródłem informacji o Siamonie jest Biblia. Prawdopodobnie jest on faraonem, o którym Biblia mówi, iż przyjął w Egipcie wroga króla Dawida, następcę tronu Edomu – Hadada i dał mu za żonę siostrę swej żony[2], a także pokonał Filistynów i zdobył miasto Gezer[3]. Jest to przekaz niezwykle ważny. Daje bowiem świadectwo militarnego zaangażowania Egiptu na terenach niegdyś jemu podległych oraz próbom wpływu na rozwój i kontrolę handlu z Fenicją oraz bezprecedensowemu przypadkowi w dziejach Egiptu, gdy to egipska księżniczka została żoną następcy tronu obcego kraju.
Tytulatura
| Królewski Protokół | |||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| serech lub Horusowe: | |||||||||||||||||
|
|||||||||||||||||
| trl.: Ka-nechat Meri-Maat | |||||||||||||||||
| tłum.: Byk-potężny Ukochany-przez-Maat | |||||||||||||||||
| prenomen lub imię tronowe: | |||||||||||||||||
|
|||||||||||||||||
| trl.: Neczer-cheper-Re Setepen-Amon | |||||||||||||||||
| tłum.: Boski-przejaw-Re Wybrany-przez-Amona | |||||||||||||||||
| nomen lub imię rodowe: | |||||||||||||||||
|
|||||||||||||||||
| trl.: Siamon | |||||||||||||||||
| tłum.: Syn Amona |
Przypisy
- ↑ Richard J. Long, The Excavations at Mut al-Kharab II: The Third Intermediate Period in the Western Desert of Egypt, Oxbow Books, 3 grudnia 2021, s. 8, ISBN 978-1-78925-716-8 [dostęp 2023-06-29] (ang.).
- ↑ 1Krl. 11, 14-22.
- ↑ 1 Krl. 9, 16-17.
Bibliografia
- Nicolas Grimal, Dzieje starożytnego Egiptu, Adam Łukaszewicz (tłum.), Warszawa: PIW, 2004, ISBN 83-06-02917-8, OCLC 749417518.
- Bogusław Kwiatkowski, Poczet faraonów, Warszawa: Iskry, 2002, ISBN 83-207-1677-2, OCLC 830308044.
- Schneider Th. – Leksykon faraonów, PWN, Kraków-Warszawa 2001, ISBN 83-01-13479-8.
- Jacq Ch. – Podróż po Egipcie faraonów, Świat Książki, Warszawa 2004, ISBN 83-7391-131-6 Nr 4380.
- Jacq Ch. – Sekrety Egiptu faraonów, Świat Książki, Warszawa 2006, ISBN 83-7391-760-8 Nr 5023.
