Starkówek

Starkówek
wieś
Ilustracja
Dom w Starkówku
Państwo

 Polska

Województwo

 dolnośląskie

Powiat

kłodzki

Gmina

Bystrzyca Kłodzka

Wysokość

410-480[1] m n.p.m.

Liczba ludności (III 2011)

129[2]

Strefa numeracyjna

74

Kod pocztowy

57-320[3]

Tablice rejestracyjne

DKL

SIMC

0851620

Położenie na mapie gminy Bystrzyca Kłodzka
Mapa konturowa gminy Bystrzyca Kłodzka, u góry po lewej znajduje się punkt z opisem „Starkówek”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole po lewej znajduje się punkt z opisem „Starkówek”
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego
Mapa konturowa województwa dolnośląskiego, na dole znajduje się punkt z opisem „Starkówek”
Położenie na mapie powiatu kłodzkiego
Mapa konturowa powiatu kłodzkiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Starkówek”
Ziemia50°22′20″N 16°32′06″E/50,372222 16,535000[4]

Starkówek – wieś w Polsce położona w województwie dolnośląskim, w powiecie kłodzkim, w gminie Bystrzyca Kłodzka.

Położenie

Starkówek to niewielka wieś łańcuchowa o luźnej zabudowie, leżąca w Rowie Górnej Nysy, na Wysoczyźnie Łomnicy, przy drodze wojewódzkiej nr 388 z Bystrzycy Kłodzkiej do Polanicy-Zdroju, na wysokości około 410–480 m n.p.m.[1]

Podział administracyjny

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa wałbrzyskiego.

Historia

Starkówek powstał jako kolonia Starkowa, pierwszym wzniesionym budynkiem była kaplica z 1562 roku[5]. Miejscowość wchodziła w skład dóbr gorzanowskich i należała najpierw do rodziny Annabergów, a następnie do Herbersteinów[5]. W XVIII wieku Starkówek był sporą wsią, w 1765 roku mieszkało tu: 15 kmieci, 11 zagrodników, 15 chałupników i 5 rzemieślników[1]. W 1787 roku był tu folwark i 2 młyny wodne, a wśród mieszkańców było 9 kmieci oraz 42 zagrodników i chałupników[1]. W 1840 roku było tu 55 budynków, w tym: kaplica, folwark, młyn wodny i tartak[1]. Po 1945 roku Starkówek zachował swój charakter[1]. W 1978 roku były tu 42 gospodarstwa rolne[1].

Zabytki

W Starkówku znajdują się następujące zabytki:

  • kaplica św. Floriana, z 1562 roku, kilkakrotnie przebudowywana, między innymi w 1927 roku otrzymała nowy hełm wieży, wewnątrz zachowało się wyposażenie z XVIII i XIX wieku[5],
  • zespół obiektów młyna wodnego, pochodzący z XVIII wieku, obecnie zaniedbany i częściowo w ruinie[1].

Zobacz też

Przypisy

  1. 1 2 3 4 5 6 7 8 Słownik geografii turystycznej Sudetów. redakcja Marek Staffa. T. 15: Kotlina Kłodzka i Rów Górnej Nysy. Wrocław: I-BiS, 1993, s. 413–415. ISBN 83-85773-06-1.
  2. ↑ GUS: Ludność – struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.
  3. ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 1217 [zarchiwizowane 2022-10-26].
  4. ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 129490
  5. 1 2 3 Waldemar Brygier, Tomasz Dudziak: Ziemia Kłodzka. Pruszków: Oficyna Wydawnicza „Rewasz”, 2010, s. 442, 443. ISBN 978-83-89188-95-3.

Bibliografia

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.